Το Δεκέμβριο του 2017, ήταν η
χρονιά που γνώρισα την Ρόζυ Μιχικιάν. Το όνομα της πιθανόν δεν θα σας λέει
πολλά, αλλά η συνεισφορά της στην ελληνική ουφολογία είναι πολύ σημαντική. Από
εκείνη την ημέρα και μετά έχουμε γίνει πολύ καλοί φίλοι, και τις αμέτρητες
φορές που έχουμε βρεθεί, και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε για να πιούμε τον καφέ
μας και να συζητήσουμε, δεν παραλείπει ποτέ να αναφερθεί στην εποχή που ήταν
στενή συνεργάτης και δεξί χέρι στις έρευνες του αείμνηστου Σωκράτη
Αικατερινίδη.
Ένα από τα πιο συνεπή σερί αρνητικών αποτελεσμάτων στην
ιστορία της επιστήμης είναι η αναζήτηση στοιχείων (έστω και ενός), που να
δείχνουν ότι μοιραζόμαστε το σύμπαν με άλλα νοήμονα όντα. Για περισσότερα από
60 χρόνια, οι ερευνητές προσπαθούν να βρουν έστω και ένα πειστικό στοιχείο για
να υποστηρίξουν την ιδέα ότι μοιραζόμαστε το σύμπαν με εξωγήινους.
Το θέμα των αγνώστων ιπτάμενων αντικειμένων είναι ένα
ενδιαφέρον θέμα συζήτησης για δεκαετίες. Παρά την αμφισβήτηση, φαίνεται ότι
τώρα, περισσότερο από ποτέ, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο και σε όλο το πολιτικό
φάσμα επιδεικνύουν μια ασυνήθιστη ενότητα στην περιέργειά τους να κατανοήσουν
τα φαινόμενα. Η ερώτηση «Πως τα ΑΤΙΑ αψηφούν τους νόμους της φυσικής;» έχει
δημιουργήσει κυματισμούς στον δημόσιο διάλογο, πυροδοτώντας μια «άνευ
προηγουμένου» ακρόαση ΑΤΙΑ στο Κογκρέσο, που όλοι παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια.
Το 1984 ιδρύθηκε επίσημα ο Σύλλογος Έρευνας Σύμπαντος και
Εξωγήινων Πολιτισμών (ΣΕΣΕΠ), με πρόεδρο τον Γιώργο Καρποδίνη. Ο λόγος ίδρυσής
του ήταν το γεγονός ότι δεν υπήρχε άλλος φορέας εκείνη την εποχή που να
καλύπτει το συγκεκριμένο χώρο, και επιβαλλόταν η ίδρυση ενός συλλόγου με
επίσημο χαρακτήρα.
Στο τεύχος 338, Αύγουστος 2024, το περιοδικό ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ έχει
αφιέρωμα στο συνέδριο του ICER
για το φαινόμενο των ΑΤΙΑ που πραγματοποιήθηκε στο Σαν Μαρίνο. Ήταν η πρώτη
φορά που υπήρξε εκπροσώπηση σε διεθνές συνέδριο και από την Ελλάδα, με τον Ίων
Πανίδη και τον Ορέστη Λαζανάκη της Ερ.Ε.Ν.Ζω. Στη συνέντευξη του Ιων Πανίδη που
παραχώρησε στην Αθανασία Στέφου μπορείτε να διαβάσετε για όσα ειπώθηκαν στο
συνέδριο, αλλά και γιατί η ελληνική συμμετοχή βρέθηκε στο επίκεντρο.
Επίσης μπορείτε
να πάρετε μια πρώτη γεύση για μια παγκόσμια αποκλειστικότητα που θα
παρουσιαστεί μέσα από την ιστοσελίδα της Ερ.Ε.Ν.Ζω τις επόμενες ημέρες, αλλά
και σε διεθνές επιστημονικό περιοδικό, σχετικά με υλικό "αόριστης προέλευσης" το
οποίο έχει έρθει στην κατοχή της Ερ.Ε.Ν.Ζω από το εξωτερικό. Το υλικό ταιριάζει
στην κατηγορία των λεγόμενων «εμφυτευμάτων» και δόθηκε στην Ερ.Ε.Ν.Ζω και τον Ορέστη Λαζανάκη προκειμένου
να το προσκομίσει για χημική και μορφολογική ανάλυση. Στο πανεπιστήμιο Πατρών
έγινε εξέταση Φθορισμού Ακτίνων-X, ενώ στο ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» έγινε ανάλυση
Περίθλασης Ακτίνων-Χ και εξέταση κομμένου τμήματος του αντικειμένου με
Μικροσκόπιο Σάρωσης Ηλεκτρονίων για την ακριβή απεικόνιση του και για περαιτέρω
στοιχειακή ανάλυση. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Τα τελικά
αποτελέσματα σε μερικές ημέρες αποκλειστικά στην ιστοσελίδα της Ερ.Ε.Ν.Ζω.
Στο συγκεκριμένο θέμα αναφέρθηκε ο Ορέστης Λαζανάκης στην
συνέντευξη που παραχώρησε στο συνέδριο του Σαν Μαρίνο στον Ιταλό ερευνητή
Piergiorgio Caria, και ένα μικρό μέρος αυτής της συνέντευξης μπορείτε να
παρακολουθήσετε παρακάτω.
Στις 24 Ιανουαρίου 1992 και λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ένα
παράξενο φωτεινό αντικείμενο έξανε την εμφάνιση του στον Κυπριακό ουρανό και
παρατηρήθηκε από πολλούς αξιόπιστους μάρτυρες. Το αντικείμενο που ήταν στρογγυλό,
πολύ φωτεινό με μια προεξέχουσα χαρακτηριστική ουρά, παρατηρήθηκε από τον
μουσικό και δημοσιογράφο Φοίβο Θεοχαρίδη που περιγράφει:
Ο φύλακας του ΡΙΚ Κώστας Λεωνίδου, ενώ ήταν σε υπηρεσία, γύρω
στα μεσάνυχτα στις 7 Μαρτίου 1989, παρατήρησε ένα φωτεινό αντικείμενο να
πλησιάζει το ΡΙΚ, σε ύψος 50 μέτρων με χαμηλή ταχύτητα. Το αντικείμενο που είχε
πλάτος γύρω στα επτά μέτρα, δεν έμοιαζε ούτε με ελικόπτερο ούτε με αεροπλάνο,
και είχε πέντε έντονα φώτα που εξέπεμπαν φως ανοιχτού κόκκινου χρώματος.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1978, ενώ ο έμπορος Γ. Ιωάννου ταξίδευε
με το αυτοκίνητο του από την Πάφο στην Λεμεσό, παρατήρησε ένα μακρόστενο φωτεινό
αντικείμενο, που είχε μέγεθος όσο και ένα μεγάλο αυτοκίνητο, ψηλά στον πρωινό
ουρανό.