Μια συντριβή - κατάρριψη έλαβε χώρα στο New Jersey το 1990, το έτος του περιστατικού της Αταλάντης. Ένας αυτόπτης μάρτυρας μας διηγείται το τι συνέβη, με διασταυρωμένες πήγες από την τοπική κοινότητα.
Ρόμπερτ: Καλησπέρα και σας ευχαριστώ που με καλέσατε να μοιραστώ την ιστορία μου.
Ορέστης: Είναι πράγματι μια πολύ ευχάριστη περίοδος λόγω της «Εισβολής» του New Jersey όπου ζεις.
Ρ: Ναι, ζω στο νότιο New Jersey, στην πόλη Bridgeton κοντά στον κόλπο Dalaware, κοντά σε πολύ νερό, πολλούς βάλτους και το εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας. Οι θεάσεις των “drones” έχουν ξεφύγει, τα έχω βιντεοσκοπήσει, το ίδιο και συνάδελφοι μου αλλού στην ίδια πολιτεία, και οι κάτοικοι εδώ ανησυχούμε. Είναι αποκαρδιωτικό να ακούς ότι κάτι πετάει πάνω από το σπίτι σου και δεν ξέρουμε σε ποιον ανήκει, γιατί βρίσκεται εκεί ή τι είναι ικανό να κάνει. Είμαστε στην τσίτα… Η κατάσταση μοιάζει πολύ με την ραδιοφωνική εκπομπή «Πόλεμος των Κόσμων» του Orson Wells τη δεκαετία του ’30 που προκάλεσε μαζικό πανικό. Νιώθουμε ότι επαναλαμβάνεται και ανησυχούμε.
Ορέστης: - Κυκλοφορούν φήμες για μια κατάρριψη ενός “drone” στο New Jersey…
Ρ: Σχετικα με αυτό… στις 4 Δεκέμβρη βιντεοσκόπησα ένα “drone”. Προχτές, αφού άκουσα τον John Kirby, τον ομιλητή του Πενταγώνου, και άλλους όπως τον Trump να λέει «Καταρρίψτε τα!», νευρίασα επειδή η κυβέρνηση δεν κάνει τα απαραίτητα για να αναχαιτίσει ή να διαχειριστεί αυτά τα αντικείμενα, οπότε σκέφτηκα να βάλω CGI με πυρά σε ένα βίντεο με ένα “drone” που εγώ βιντεοσκόπησα, και το ανέβασα στο Χ και αλλού. Στην περιγραφή, είμαι ξεκάθαρος ότι τα πυρά είναι ψεύτικα και CGI, και ότι αυτό είναι ένα παράδειγμα του τι μπορεί να κάνει ο κόσμος αν η κυβέρνηση δεν βρει μια λύση. Ήλπιζα ότι έτσι θα ενθάρρυνα την κυβέρνηση να κάνει κάτι, αλλά κάποιος έκλεψε το βίντεο μου, το μοιράστηκε χωρίς να αναφέρει ότι τα πυρά είναι ψεύτικα, και το βίντεο έγινε «πυρηνικά viral», νούμερο 1 στο Χ. Ακόμα και υποτιθέμενοι «ειδικοί ουφολόγοι» ανέβασαν το ίδιο βίντεο χωρίς να με αναφέρουν ως πηγή και χωρίς να αναφέρουν το ξεκάθαρο μήνυμα στην περιγραφή μου. Είναι εξωπραγματικό… χτες το New York Times επικοινώνησε μαζί μου. Ανέβασα ένα βίντεο που τράβηξα με τον συνάδελφο μου εξηγώντας τι συνέβη και πόσο εύκολο είναι να διαδοθεί η παραπληροφόρηση. Κανείς δεν επικοινωνεί με την πηγή, παίρνουν το βίντεο, το μοιράζονται, και λένε την γνώμη τους. Κανείς δεν επικοινώνησε μαζί μου, που πρόσθεσα τα πυρά. Οπότε έφτιαξα ένα βίντεο όπου το καθάρισα και εξήγησα την παραπληροφόρηση και γιατί ο κόσμος πρέπει να χρησιμοποιεί πηγές. Το διήμερο που μας πέρασε ήταν τρομερό στον κόσμο των κοινωνικών δικτύων.
Ορέστης: Ακριβώς, μια απόδειξη του πόσο σημαντικό είναι να πηγαίνουμε πάντα στην αρχική πηγή.
Ρ: Ακριβώς, βέβαια!
Ορέστης: Πολλά χρόνια πριν, κάτι άλλο συνέβη, με ένα άλλο σκάφος, και ήσουν ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες. Μπορείς να μας πεις τι ακριβώς συνέβη;
Ρ: Από που να ξεκινήσω! Αυτή η ιστορία που θα σας πω δεν αφορά «drone». Πριν ξεκινήσω, είναι σημαντικό να αναφέρω ότι ο λόγος που κατάφερα να καταγράψω το «drone» του βίντεο είναι επειδή παρατηρώ τον ουρανό τακτικά. Βγαίνω έξω σχεδόν κάθε νύχτα, βρέξει-χιονίσει, και καταγράφω δορυφόρους, πυραύλους, UFOs, μετεωρίτες, πεφταστέρια κτλ.. Το1991, 30 χρόνια πριν, ήμουν 3,5 ετών και ζουσα σε μια μικρή πόλη με πολλούς βάλτους και ποτάμια, απέναντι από το “Hope Creek” εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας. Η πόλη λέγεται «Lower Alloways Creek, NJ». Την νύχτα στις 21 Απριλίου 1991, στις 22:18μμ, τα σπίτια της οικογένειας μου βρίσκονταν δίπλα-δίπλα. Στο ένα μέναμε εγώ με την μητέρα μου, τον παππού και την γιαγιά μου, και δίπλα έμενε η θεία μου. Ήταν Κυριακή, και η θεία μου, η Betty, ήταν πάνω και ετοιμαζόταν για ύπνο. Πήγε στο μπάνιο και κοίταξε έξω από το παράθυρο, και πάνω από τα δέντρα πίσω από τα σπίτια μας είδε ένα μυστηριώδες αθόρυβο σκάφος να στέκεται ακίνητο στον αέρα, εντελώς ακίνητο, εξωπραγματικά ακίνητο. Ήταν ένα λεπτό και μακρύ τριγωνικό σκάφος που φαινόταν μαύρο. Η επιφάνειά του έμοιαζε με μετεωρίτη, σαν κάποιου είδους οργανικού μετάλλου. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο, δεν ήταν σαν τα δικά μας σκάφη που έχουν λείο και γυαλιστερό μέταλλο. Είχε τρία μπλε φώτα πάνω του, ένα σε κάθε γωνία του τριγώνου, και στο κέντρο του ήταν ένα τεράστιο λευκό φως, σαν «πλάσμα» που δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν. Στην περιοχή υπήρχε ένας δρόμος και μια μικρή γέφυρα που χωρούσε μόνο ένα αμάξι την φορά, εκεί ήταν η περιοχή όπου στεκόταν το σκάφος.
Η θεία μου αναρωτιόταν τι μπορεί να ήταν αυτό, ήταν ίσως και μόλις δέκα μετρά από τις κορυφές των δέντρων. Πήγε γρήγορα στο δωμάτιο της και τηλεφωνεί σε εμάς, όπου η μητέρα μου έβλεπε έναν αγώνα baseball με δυο φίλες της. Εγώ ήμουν πάνω και κοιμόμουν, όπως και ο παππούς μου. Η μητέρα μου πήγε στο πίσω μέρος του σπιτιού που είχε θέα το σκάφος και σήκωσε το τηλέφωνο. Η θεία μου της είπε «Μπεθέν, Μπεθέν, κοίτα έξω! Κάτι στέκεται εκεί έξω!». Κοίταξε, και ξεκίνησε να ουρλιάζει, «Θεέ μου τι είναι αυτό;». Οι δυο φίλες της την άκουσαν και έτρεξαν φωνάζοντας «Τι έγινε;» και εκείνη τη στιγμή ο θόρυβος με ξύπνησε και τους άκουσα να τρέχουν στο πίσω μέρος. Το κρεβάτι μου ήταν ακριβώς κάτω από το παράθυρο, και είμαι αρκετά ψηλός κι ας ήμουν 3,5 ετών, μπορούσα να δω έξω. Το είδα κι εγώ, αλλά σε τέτοια ηλικία που ήμουν… είναι πολλά να συλλάβεις. Το έβλεπα καθώς η θεία μου ήταν ακόμα στο τηλέφωνο με την μητέρα μου και το κοιτούσαν, μαζί με τις δυο φίλες της, όλοι μας το κοιτάγαμε. Το παρακολουθήσαμε για 5-6 λεπτά, στεκόταν εκεί ακίνητο. Εκείνη τη νύχτα έβρεχε και τα σύννεφα ήταν πολύ χαμηλά, οπότε αποκλείονται ήδη πολλές πιθανές εξηγήσεις για το τι θα μπορούσε να ήταν. Πολλοί με ρωτάνε τι μέγεθος είχε, θα το περιέγραφα σαν να έχει το μήκος ενός μεγάλου μαχητικού ελικοπτέρου, αλλά ήταν πιο λεπτό, ήταν τριγωνικό και σίγουρα δεν ήταν ελικόπτερο. Τα ελικόπτερα ακούγονται, όπως και τα drones. Αν ήταν αθόρυβο… δεν ξέρω τι τεχνολογίας θα μπορούσε να είναι.
Καθώς παρακολουθούμε αυτό το σκάφος, ξαφνικά… πρέπει να διευκρινίσω, έγινε ταυτόχρονα, έγινε τόσο γρήγορα… πως να το πω, εν ριπή οφθαλμού! Ξαφνικά, είδαμε… ένα «φως». Μια «σφαίρα φωτός». Μια «δέσμη φωτός». Κάτι κατέβηκε από τα σύννεφα και χτύπησε το σκάφος, και ταυτόχρονα με αυτό, κόκκινες και πορτοκαλί σπίθες ξεκίνησαν να πετάγονται από το σκάφος, και μετά εξερράγη, αλλά το άσπρο «plasma» στο κέντρο του αντί να εκραγεί, «ρουφήχτηκε» προς τα μέσα! Ό,τι απέμεινε από το σκάφος έπεσε κατακόρυφα κάτω, και το εννοώ, κατακόρυφα προς το έλος κοντά στην γέφυρα. Τρομοκρατηθήκαμε. Όταν αυτό το πράγμα εξερράγη, ήταν σαν να βλέπεις ένα πυροτέχνημα για πρώτη φορά, νομίζεις ότι κομμάτια του μπορεί να σε χτυπήσουν. Φοβηθήκαμε ότι κομμάτια του σκάφους θα χτυπούσαν το σπίτι. Δεν ξέραμε τι ήταν αυτό, δεν ξέραμε αν ήταν εξωγήινο ή ιδιωτικό/απόρρητο αεροσκάφος, εν πάση περίπτωση κάποιος πρέπει να βρισκόταν μέσα του όταν εξερράγη, είδαμε κάποιον να πεθαίνει, ήταν σοβαρό, τρομακτικό. Μετά την έκρηξη, η μητέρα μου έκλεισε το τηλέφωνο και κάλεσε την άμεση δράση. Τα γεγονότα που ακολουθήσανε έγιναν γνωστά ως «Το περιστατικό του χείμαρρου των κάτω αγρών». Και πράγματι πολλά συνέβησαν. Έχεις καθόλου ερωτήσεις μέχρι στιγμής; Γιατί αυτό ήταν το εύκολο μέρος της ιστορίας.
Ορέστης: Ναι Ρόμπερτ, μερικές διευκρινήσεις, είπες ότι το σκάφος ήταν εντελώς αθόρυβο από την ώρα που το είδες. Προκάλεσε η έκρηξη κάποιον θόρυβο;
Ρ: Από την θέση μας δεν ακούσαμε τίποτα, αλλά ένας γείτονας που δεν το είδε, το «άκουσε να προσγειώνεται», δεν άκουσε την έκρηξη, αλλά το άκουσε να «χτυπάει το έδαφος». Φύσαγε πολύ εκείνο το βράδυ και είπε ότι νόμισε ότι ήταν κάποιος πολύ δυνατός άνεμος που έριξε κάποιο δέντρο. Το σπίτι του περιβαλλόταν από δέντρα οπότε δεν θα μπορούσε να το είχε δει αλλά το άκουσε να πέφτει. Το ανέφερε στην αστυνομία, υπάρχει η αναφορά του. Περιέργως, δεν υπήρξε ποτέ κάποια φωτιά, ούτε καμένα σημάδια την επόμενη μέρα. Πολύ περίεργο. Να συνεχίσω;
Ορέστης: Συνέχισε. Τι συνέβη μετά;
Ρ: ΟΚ. Η μητέρα μου κάλεσε την άμεση δράση και το κατήγγειλε. Είπε ακριβώς τα εξής: «Μόλις εξερράγη κάποιου είδους σκάφος πίσω από το σπίτι μας, σας παρακαλώ στείλτε βοήθεια. Η διεύθυνση μου είναι αυτή» αυτό είπε. Δέκα λεπτά αργότερα, ένας αστυνομικός της περιοχής εμφανίστηκε και πολύ σύντομα μας έκανε ερωτήσεις «τι είδατε; Τι ήταν; Τι συνέβη; ΟΚ ευχαριστώ πολύ». Το ίδιο έκανε μετά και στην θεία μου, και μετά έφυγε. Έβρεχε και δεν θέλαμε να βγούμε έξω, δεν ξέραμε τι ήταν αυτό το πράγμα. Η μητέρα μου ήταν μόλις 22 ετών, δεν θα βγαίναμε έξω. Αυτό συνέβη 10 λεπτά μετά την κλήση στην άμεση δράση. Και εδώ τα πράγματα παραξενεύουν. Εικοσιπέντε λεπτά μετά την κλήση μας, δυο μαύρα αμάξια εμφανίζονται. Από το ένα βγήκαν δυο μαυροντυμένοι άντρες με καπέλα και χωρίς γυαλιά ηλίου, αφού ήταν νύχτα. Φαινόντουσαν φυσιολογικοί. Από το άλλο αμάξι βγήκε ένας κύριος ντυμένος με στολή της αεροπορίας. Σκεφτήκαμε ότι μπορεί να είχε έρθει από την Αεροπορική Βάση Dover που είναι η βάση που περιπολεί το πυρηνικό εργοστάσιο και είναι αρκετά κοντά. Τους αφήσαμε να μπουν σπίτι για να τους απαντήσουμε σε μερικές ερωτήσεις που είχαν. Σκεφτήκαμε, γιατί όχι; Μπορεί κάποιος να πέθανε. Για τους δυο, ας τους πούμε, «Men in Black» δεν ξέρω τίποτα. Δεν ξέρω για ποιον δουλεύουν, δεν έχω ιδέα αν ήταν καν άνθρωποι. Δεν μπορώ να πιθανολογώ, σε εμένα φάνηκαν να είναι άνθρωποι. Μπήκαν στο σαλόνι όπου η μητέρα μου έβλεπε τον αγώνα με τις φίλες της, εκεί έχουμε έναν καναπέ και ένα τραπέζι.
Οι δυο μαυροντυμένοι ζήτησαν από την μητέρα μου και τις φίλες της να καθίσουν στον καναπέ και έτσι έγινε. Οι μαυροντυμένοι στάθηκαν μπροστά από το τραπέζι, και ο κύριος από την αεροπορία στάθηκε στο πλάι και απλά άκουγε, δεν έλεγε τίποτα, απλά στεκόταν εκεί στην γωνιά του. Ένας ΜΙΒ άφησε στο τραπέζι ένα μπλοκ και στυλό. Να διευκρινίσω, η οικογένεια μου περίμενε να ακούσει ερωτήσεις τύπου «τι είδατε, τι συνέβη» αλλά δεν ακούσαμε αυτό. Κάθισαν κι εκείνοι και το πρώτο πράγμα που μας ρωτήσαν, «Μπορειτε να ζωγραφίσετε τρία διαφορετικά είδη εξωγήινων;». Οι φίλες της μητέρας μου έσκασαν στα γέλια, «πλάκα μας κάνεις;» πράγματι στην περιοχή μας είμαστε απλοί άνθρωποι, πιστεύουμε, κυνηγάμε… δεν είμαστε σαν τους ανθρώπους της πόλης. Κανείς δεν έχει κάποιο πτυχίο, είμαστε απλοί άνθρωποι. Πάρα ταύτα, η μητέρα μου πιάνει το στυλό και ξεκινά να ζωγραφίζει. Ήταν 22:40μμ, ενώ η συντριβή έγινε περίπου στις 22:18μμ. Η μητέρα μου είχε ξενυχτήσει την προηγούμενη με τις φίλες της οπότε ήταν κουρασμένες και οι φίλες νόμιζαν ότι όλο αυτό ήταν κάποιο αστείο, ή ότι αυτοί οι ΜΙΒ ήταν Ουφολόγοι, που δεν γίνεται επειδή την επόμενη κιόλας μέρα έφτασε το MUFON. Οπότε οι δυο φίλες πήραν τα πράγματα τους και έφυγαν. Δεν πίστευαν ότι η μητέρα μου κι εγώ διατρέχουμε κάποιον κίνδυνο. Εκείνη συνέχισε, και ζωγράφισε τρία διαφορετικά ήδη εξωγήινων όσο καλύτερα μπορούσε. Ήταν αριστερόχειρας αρχικά αλλά είχε χρειαστεί να γίνει δεξιόχειρας οπότε δεν ήταν τέλειο, σχεδίασε τρία βασικά σκίτσα εξωγήινων στο χαρτί και το έδωσε στους ΜΙΒ. Μετά την πήγαν σε ένα άλλο δωμάτιο, μικρότερο και πιο ήσυχο. Εκεί ο κύριος της αεροπορίας της έκανε μια σύντομη θεραπεία αναδρομικής ύπνωσης. Τελικά φαίνεται ότι ο στρατός χρησιμοποιεί την αναδρομική θεραπεία και την ύπνωση για να ανακτήσει πληροφορίες από στρατιώτες με μετατραυματικό στρες από την μάχη. Όταν χρειάζονται πληροφορίες για μια κατάσταση που ξέφυγε τελείως, πχ. αν ένας ολόκληρος λόχος δέχτηκε πυρά και δεν ξέραν από που, θα χρησιμοποιήσουν αναδρομική θεραπεία για να αποκτήσουν χρήσιμες πληροφορίες! Αυτό έκανε ο κύριος της αεροπορίας, πολύ σύντομα, το πολύ 5 λεπτά. Μετά οι δυο ΜΙΒ έκατσαν στην γωνία και απλά άκουγαν. Και εκείνη τη στιγμή μάλλον η μητέρα μου είπε παραπάνω από όσα έπρεπε, μπροστά σε λάθος άτομα.
Είναι περίεργο που δεν ρώτησαν τι είδε ή τι συνέβη. Είναι σαν να ήξεραν τι γινόταν, προτού εμείς να είχαμε την παραμικρή ιδέα. Εκεί που έκαναν την θεραπεία, εκεί η μητέρα μου συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν σε επαφή με οντότητες εδώ και πολύ καιρό, και ότι την έπαιρναν, πειραματιζόντουσαν πάνω της και άλλα. Όλα επανήλθαν ξαφνικά. Μετά την αναδρομή πήγαν πάλι πίσω στο σαλόνι. Η μητέρα μου έκατσε στον καναπέ, οι ΜΙΒ στέκονταν πάλι μπροστά από το τραπέζι και ο κύριος της αεροπορίας για άλλη μια φορά άκουγε από την γωνία του. Οι ΜΙΒ ρώτησαν την μητέρα μου αν έχει καθόλου ερωτήσεις. Είπε «Ναι, έχω..» να διευκρινίσω ότι η μητέρα μου δεν είχε πτυχίο, έμεινε έγκυος με εμένα στα 17 της. Οπότε οι ερωτήσεις της ως νέα μητέρα αφορούσαν το πως θα προστατέψει εμένα, το παιδί της. Οι ερωτήσεις ήταν οι εξής: «Είναι επικίνδυνοι;» καλή ερώτηση σωστά; Οι ΜΙΒ απάντησαν: «Αν ήταν επικίνδυνοι, πιστεύεις ότι θα ήμασταν ακόμα εδώ;» «ΟΚ» μας φάνηκε λογικό. Αν μπορούν να μας αφανίσουν γιατί τότε δεν το έχουν κάνει ήδη; Άρα δεν μπορεί να είναι τόσο πια κακοί όσο λένε! Η δεύτερη ερώτηση προς τους ΜΙΒ ήταν: «Γιατί ο κόσμος δεν ξέρει για αυτά τα πλάσματα;» οι ΜΙΒ απάντησαν: «Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προετοιμάσουμε τον κόσμο σχετικά με τα ΑΤΙΑ και τους εξωγήινους.» Δώστε βάση, αυτό έγινε το 1991, η ταινία X-files κυκλοφόρησε το 1993, και η ταινία Men in Black κυκλοφόρησε το 1996. Το συμβάν έγινε πολύ πριν όλα αυτά! Πρέπει να το διευκρινίσω γιατί πολλές φορές με κατηγορούν ότι απλά λέω αυτά που λένε οι ταινίες, ενώ είναι το ανάποδο, οι ταινίες λένε αυτά που εμείς έχουμε βιώσει, δεν τους αντιγραφώ εγώ, αυτοί αντιγράφουν εμάς! Αρα είπαν αυτό, ότι
«Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προετοιμάσουμε τον κόσμο σχετικά με τα ΑΤΙΑ και τους εξωγήινους, και μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια (άρα 1991-2001) θα δεις σημάδια για ΑΤΙΑ και εξωγήινους σε εφημερίδες, περιοδικά, ταινίες κτλ. Ήταν 1991, τότε δεν είχαμε κοινωνικά δίκτυα, ξέρεις, γι αυτό μιλάμε για εφημερίδες, περιοδικά, εκπομπές κτλ. Η μητέρα μου είπε «ΟΚ, λογικό ακούγεται». Σιγουρά η ταινία «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» και άλλες ταινίες υπήρχαν ήδη πριν το συμβάν, οπότε ίσως γι αυτο η απάντηση φαινόταν λογική στην μητέρα μου. «ΟΚ, άρα μας προετοιμάζετε, κατάλαβα». Μετά έκανε την τρίτη και τελευταία ερώτηση, και μετά την ύπνωση που της έκανε ο αεροπόρος, το ότι συνειδητοποίησε ότι αυτά τα πλάσματα έρχονται και την παίρνουν μακριά και της κάνουν πράγματα, της ήταν ανησυχητικό, οπότε ρώτησε: «Όταν με παίρνουν και δεν είμαι εδώ, τι θα γίνει αν κάτι γίνει στο παιδί μου (εμένα) ή στον παππού μου;» (ήταν μεγάλος τότε και τον πρόσεχε η μητέρα μου). «Τι θα απογίνουν αν κάτι τους συμβεί και δεν είμαι εδώ να τους βοηθήσω;» και οι ΜΙΒ απάντησαν: «Χρησιμοποιούν μικρούς γκρίζους εξωγήινους. Μένουν πίσω και αν πρόκειται να σας συμβεί το οτιδήποτε, μπορούν να σας επαναφέρουν «στο άψε σβήσε!»…..» και χτύπησαν τα δάχτυλα. Εδώ μια διευκρίνηση, δεν το έκαναν όπως εσύ κι εγώ θα το κάναμε, το έκαναν λες και το είχαν μάθει πρόσφατα. Ακόμα και ο τρόπος που κρατούσαν το στυλό ήταν περίεργος. Φαίνονταν να είναι άνθρωποι, μιλούσαν σαν άνθρωποι, αλλά ο τρόπος τους… θα μπορούσε βέβαια να είναι απλά ο τρόπος του Στρατού ή της CIA να σου αντλήσει πληροφορίες, οπότε είναι δύσκολο να ξέρουμε αν φερόντουσαν περίεργα επίτηδες ή επειδή ήταν οι ίδιοι πολύ περίεργοι. Δεν μπορώ να ξέρω, δεν ξέρω ποιοι ήταν, αλλά προφανώς δεν λογοδοτούν στην κυβέρνηση σχετικά με το φαινόμενο, εκείνοι κάνουν κουμάντο.
Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι απείλησαν μια 22χρονη μόνη μητέρα για χάρη της «Εθνικής Ασφάλειας» είναι άκρως παράλογο, με νευριάζει μόνο που το σκέφτομαι. Όποιοι και να είναι αυτοί (οι ΜΙΒ) πρέπει να κριθούν υπόλογοι για τις ζωές που έχουν καταστρέψει. Μας στοίχησε ακριβά, σήμερα αν δεις κάτι παρόμοιο μπορεί να σε ακούσει κάποιος, και να μην είσαι μόνος, αλλά τότε ήταν αβάστακτο να φοβάσαι ότι θα σε πουν τρελό. Αν κάποιος δεν με πιστεύει, τον καταλαβαίνω, είναι όντως «εξωπραγματικό» όλο αυτό, γι αυτό περίμενα μέχρι να αποκτήσω στοιχεία πριν μιλήσω, γιατί ήξερα ότι κανείς δεν θα με πίστευε! Περίμενα 30 χρόνια, 30 χρόνια! Κι όμως βρήκα στοιχεία, και τα δημοσίευσα. Αυτό είναι ουσιαστικά το ό,τι συνέβη στο σπίτι μας. Θα μπορούσα να μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες σχετικά με το τι έκαναν στην μητέρα μου οι εξωγήινοι, (αλλά άστο). Όσα είπα ήταν από την δική μας οπτική, από τα σπίτια μας. Υπάρχουν κι άλλα που διαδραματιζόντουσαν την ίδια στιγμή στο σημείο της συντριβής. Αφού ανέβασα το πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ μου στο Youtube, εκεί είχα διαβάσει δημόσια μόλις τρεις από τις έξι σελίδες στοιχείων που έχω βρει. Όπως λένε «Κράτα έναν άσο στο μανίκι σου», οι άλλες τρεις σελίδες είναι αναφορές της αστυνομίας, στρατιωτικά τηλεγραφήματα, τα κρατώ για «περίπτωση ανάγκης». Σχετικά λοιπόν με το σημείο της συντριβής, αφού ανέβασα το ντοκιμαντέρ, άτομα από τον τοπικό πυροσβεστικό σταθμό μίλησαν. Ο ξάδελφος μου ήταν ο επικεφαλής, της Lower Alloways Creek Fire Squad. Μόλις ενημερωθήκανε ότι κάποιο σκάφος είχε πέσει, έσπευσαν προς το σημείο. Στον δρόμο τους προς την γέφυρα, παρατήρησαν ότι η βαλτώδης περιοχή στα αριστερά τους ήταν «ξηλωμένη». Τότε είδαν ένα τεράστιο μαύρο «αδιάβροχο» απλωμένο πάνω από το έλος. Στο νερό ήταν μια βάρκα της ακτοφυλακής, και ένας άντρας στεκόταν όρθιος, οπλισμένος, και έκανε νόημα στο πυροσβεστικό να σταματήσει. Από την οπτική του, το πυροσβεστικό είχε πολύ καλή οπτική του σημείου.
Ο ξάδελφος μου λέει «Είναι όλα καλά;» και ο ακτοφύλακας απαντά: «Η κατάσταση είναι υπό έλεγχο» και τους διέταξε να φύγουν. Έτσι έγινε, και πίσω στον σταθμό, όπου είχαν μαζευτεί παρέες (δεν είχαμε νυχτερινά μπαράκια εδώ), και ο ξάδελφος μου είπε σε κάποιες φίλες του, «ε.. μόλις είδαμε κάτι πολύ περίεργο. Κάτι έπεσε και μας έστειλαν πίσω. Δεν είδαμε καθόλου φωτιά!». Τότε μια κοπέλα μπήκε στο αμάξι της και έσπευσε προς το σημείο, που ήταν ~15 λεπτά με το αμάξι από τον σταθμό. Εκεί είδε ότι ο δρόμος και η γέφυρα είχαν αποκλειστεί! Κοιτάζει τριγύρω, και βλέπει μια υπηρεσία κοπής δέντρων να κόβει δέντρα. Αναρωτιέται, και προσπαθεί να δει όσο μπορούσε, ήταν μια ντόπια υπηρεσία, όχι στρατιωτική, μακάρι να ‘ξέρα ποιος ήταν, θα τον είχα βρει και θα του είχα κάνει κάποιες σοβαρές ερωτήσεις. Εκείνη την στιγμή η ώρα είχε πάει 23:20μμ, σχεδόν μια ώρα (από το περιστατικό). Επιστέφει στον σταθμό και λέει σε μια άλλη κοπέλα τι είδε, κινώντας την περιέργεια της οπότε πήρε το δικό της αμάξι και πήγε μέχρι εκεί, άλλα 15 λεπτά δηλαδή, σχεδόν 00:00, δυο ώρες μετά το περιστατικό. Μόλις έφτασε η δεύτερη κοπέλα, η υπηρεσία κοπής δεν ήταν πουθενά, και στη θέση της ήταν ένα μεγάλο φορτηγό με καρότσα. Είδε τα πορτοκαλί και κίτρινα φώτα στην κορυφή του, όχι τα μπλε και κόκκινα της αστυνομίας. Στην καρότσα του ήταν φορτωμένο ένα αντικείμενο σκεπασμένο με κάτι μαύρο, δεν έβλεπε τι ήταν επειδή υπήρχαν πολλά τέτοια μαύρα καλύμματα στο σημείο. Επέστρεψε στον σταθμό, και κάπου εκεί μεταξύ 00:00 – 00:30, τότε, μπορούμε να ξέρουμε, είναι που πέρασαν και έκαναν το σημείο «φύλλο και φτερό». Όλο αυτό όμως είναι πολύ περίεργο, διότι η μητέρα μου κάλεσε βοήθεια στις 2-2μιση το πρωί, και αστυνομικά ελικόπτερα ήρθαν και έψαχναν για αυτό το πεσμένο σκάφος. Τέσσερα ήταν, και μάλιστα το ένα, από το Delaware State Police, είχε πάνω του θερμικά, και αυτό ήταν κάτι τρομερό τότε. Όλα αυτά κοστίζουν, και είναι περίεργο να τα στείλουν για να βρει κάτι που δεν συνέβη! Την ώρα όμως που έφτασαν τα ελικόπτερα, το σημείο ήταν «ξεσκονισμένο» οπότε δεν βρήκαν τίποτα.
Από εκείνη τη μέρα, μέχρι και σήμερα, η γέφυρα είναι ακόμα κλειστή. Το ίδιο και ο δρόμος, από το 1991. Μάλιστα, δυστυχώς, προσπαθούν να κατεδαφίσουν την γέφυρα… προσπαθώ να το φέρω στην προσοχή του κόσμου εδώ, δεν θέλω με τίποτα να κατεδαφιστεί αυτή η γέφυρα, επειδή είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που έχω. Ουφολόγοι από ολόκληρη τη χώρα έρχονται εδώ για να δουν το σημείο, και τους έχω πάει εκεί και μου λένε ότι το σημείο είναι «ανατριχιαστικό, εγκαταλειμμένο, αλλά παράλληλα γαλήνιο και ειρηνικό». Όταν ήμουν μικρός, έπαιζα εκεί, καθώς μεγάλωνα πήγαινα εκεί και διαλογιζόμουν, έπαιρνα φωτογραφίες. Είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο και είναι κρίμα να το καταστρέψουν. Η συζήτηση για την κατεδάφιση της γέφυρας ξεκίνησε λίγο αφού ανέβασα το ντοκιμαντέρ μου, άρα φαίνεται ότι ακόμα προσπαθούν να αποσιωπήσουν την ιστορία μου. Την επόμενη μέρα μετά το συμβάν, ήρθαν όλοι αυτοί οι ερευνητές από το MUFON αλλά και κανάλια. Μια εβδομάδα αργότερα, έδειχναν στην τηλεόραση την μητέρα μου να της κάνουν ύπνωση, αναδρομική. Αυτά που λέει, δεδομένου ότι είναι ένα νεαρό κορίτσι της επαρχίας χωρίς πτυχίο, αγγίζουν αντικείμενα όπως η γενετική, το σύμπαν και εξωγήινους. Είσαι γιατρός, θα το καταλάβαινα αν εσύ μίλαγες για τέτοια πράγματα, αλλά για μια 22χρονη μόνη μητέρα χωρίς πτυχίο δεν θα έπρεπε να μπορεί να περιγράψει πληροφορίες προχωρημένης γενετικής. Τα ΜΜΕ είχαν πάθει πλάκα. Ήρθε και το Unsolved Mysteries, έκανε καταγραφές, αλλά δεν δημοσιεύτηκε ποτέ.
Εκείνο το καιρό ήταν που και η μητέρα μου αποφάσισε να σταματήσει να μιλάει δημόσια, και σταμάτησε να μιλάει και με τον Budd Hopkins διότι φοβόταν ότι θα τράβαγε προσοχή αν μοιραζόταν περισσότερες τέτοιες πληροφορίες. Θέλαμε μια απλή ζωή, δεν ζητήσαμε να μας συμβεί αυτό που μας συνέβη. Έτυχε σε εμάς, δεν το θέλαμε και δεν το ζητήσαμε. Νιώθω άσχημα για όποιον βρισκόταν στο σκάφος και πέθανε. Ήμουν μικρός τότε, μετά από αυτό είχα εφιάλτες και αληθοφανή όνειρα. Ξεκίνησα να βλέπω ταινίες με εξωγήινους και να παίζω με τέτοιου είδους παιχνίδια, τόσο που έπρεπε να μου κρύψουν κάποια περιοδικά που είχα. Ήμουν 3.5 χρονών, το είδα να γίνεται και μετά έβλεπα την «προετοιμασία» από τους ΜΙΒ σε περιοδικά και ταινίες, αλλά εγώ ξέρω κάτι παραπάνω, άλλοι μου λένε «α, είναι ψεύτικα, είναι επιστημονική φαντασία!» αλλά όταν το βλέπεις τόσο μικρός και ξέρεις ότι είναι αληθινό, σε τρομάζει. Είχα τρομάξει, η οικογένεια μου… η μητέρα μου φώναζε, άλλοι συγγενείς έπρεπε να σταματήσουν να μιλάνε για αυτό επειδή με επηρέαζε, επειδή το αναφέραμε συχνά – μόλις δεις κάτι τέτοιο, πρέπει να το συζητήσεις! Αλλά δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Ξέρω ότι είναι δύσκολο και περίπλοκο να μοιραστώ τέτοια ιστορία, επειδή πολλά διαδραματιζόντουσαν ταυτόχρονα – η κατάσταση στο σπίτι μου, στο σημείο συντριβής, των ΜΜΕ, των εμπειριών της μητέρας μου, ήταν ένα αρκετά πολύπλοκο διήμερο!
Ορέστης: Πάμε πίσω στην αρχή, είπες ότι υπήρχε ένα πυρηνικό εργοστάσιο στην περιοχή, πόσο μακριά ήταν περίπου;
R: Ευχαριστώ! Επιτέλους κάποιος που το ‘πιάσε Αυτό για τα πυρηνικά εργοστάσια στις ΗΠΑ. Δεν ξέρω αν έχετε πυρηνικά εργοστάσια στην Ελλάδα, έχετε;
Ορέστης: Όχι…
Ρ: Καλό αυτό! Στις ΗΠΑ τα πυρηνικά εργοστάσια έχουν μια εμβέλεια απαγόρευσης πτήσεων, 10 ναυτικά μίλια! Αυτό είναι 11 μίλια (~17χλμ). Δεν ξέρω από χιλιόμετρα, βρες το εσύ αυτό. Αυτό το συμβάν έλαβε χώρα 3 μίλια από το πυρηνικό εργοστάσιο, ο χείμαρρος όπου κατέπεσε συνδέεται άμεσα μαζί του! Οπότε αυτό το αντικείμενο πετούσε σε απαγορευμένη ζώνη!
Ορέστης: Ακριβώς, δεν θα έπρεπε καν να βρίσκεται εκεί.
Έτσι, και μάλιστα στην αναφορά της αστυνομίας, βρήκα στοιχεία! Εκείνη τη μέρα, άλλοι δυο άνθρωποι κάλεσαν την αστυνομία και είδαν αυτό το αντικείμενο να τριγυρνά σε άλλα μέρη, το είδαν γυρνώντας από την δουλειά. Εμείς το είδαμε μόνο να πέφτει, ενώ πετούσε για ώρες ολόκληρες! Οι αναφορές ξεκίνησαν γύρω στις 13:00μμ, από τότε ήταν στον αέρα, μέχρι την ώρα που το είδαμε να πέφτει. Κανένα σκάφος δεν μπορεί να πετάξει για τόση ώρα συνεχόμενα! Και όλο αυτό συνέβη τόσο κοντά στο πυρηνικό εργοστάσιο! Είμαι σίγουρος ότι σχετίζεται. Έκτοτε πρώην φυλακές ασφαλείας έχουν μιλήσει για ΑΤΙΑ που έχουν δει να αλληλοεπιδρούν με το πυρηνικό εργοστάσιο, σημαίνοντας όλους τους συναγερμούς ραδιενέργειας. Την επόμενη μέρα ολόκληρη η ομάδα ασφαλείας απολύθηκε, και η επίσημη εξήγηση που δόθηκε ήταν ότι υπήρξε ένα «ραδιενεργό σύννεφο από την Κίνα» που κινήθηκε προς τα εδώ στο NJ και επηρέασε μόνο το πυρηνικό μας εργοστάσιο αλλά κανέναν άλλο! Ξέρουν την αλήθεια! Τρομερό…
Ορέστης: Αναφέρθηκε επίσημα κάποιο περιστατικό χαμένου ή πεσμένου αεροσκάφους στην περιοχή εκείνες τις μέρες; Δηλαδή υπάρχει κάτι που μπορούμε να συνδέσουμε με το συμβάν;
Ρ: Λατρεύω αυτές τις ερωτήσεις. Έχω κάνει εκατοντάδες συνεντεύξεις, πολλές φορές δεν κάθονται να διαβάσουν τα στοιχεία, αλλά εσύ φαίνεται ότι το έκανες! Στο δια ταύτα, λόγω των αναφορών, καλέστηκε το FAA (Ομοσπονδιακή Διεύθυνση Αεροπορίας). Τα κανάλια επίσης δέχτηκαν τηλεφωνήματα, το ίδιο και εφημερίδες, ερευνητές και η αστυνομία. Επικοινώνησαν με στρατιωτικές βάσεις της περιοχής, και έχω τις συνομιλίες περασμένες σε κείμενο. Όμως η αεροπορική βάση Dover, από όπου πρέπει να ήρθε το στέλεχος στο ένα αμάξι, εκείνη η βάση είναι η μοναδική της οποίας δεν έχω τις συνομιλίες σε μορφή κειμένου. Στα στοιχεία μου, λέει ότι η Dover ενημερώθηκε, αλλά ποτέ δεν κατάφερα να αποκτήσω κάποιο κείμενο, πράγμα περίεργο μιας που εκείνοι είναι που ασχολήθηκαν. Επιπλέον, από τις συνομιλίες που έχω, κανείς δεν επικοινώνησε με την ακτοφυλακή του Gloucester County, ενώ υπήρξαν στο σημείο για να βάλουν τα μαύρα καλύμματα. Πολλοί δεν το συνειδητοποιούν, αλλά πολλές φορές οι ακτοφυλακές εμπλέκονται σε περιστατικά συγκάλυψης υποθέσεων με ΑΤΙΑ. Παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, ενώ όλοι λένε για την Αεροπορία… και η ακτοφυλακή όμως παίζει ρόλο εδώ επειδή εκείνη είναι που περιπολεί το πυρηνικό εργοστάσιο. Όλες οι βάσεις λοιπόν δέχτηκαν τηλεφωνήματα, και τα κανάλια και οι ερευνητές και η αστυνομία είπαν ότι κανένα αεροσκάφος δεν αναφέρθηκε να χάνεται, και επίσης κανένα σκάφος δεν θα έπρεπε να πετάει στην περιοχή εξ’ αρχής λόγω της απαγορευμένης ζώνης του πυρηνικού εργοστασίου! Αυτά έχω… Δεν υπήρξε λοιπόν κανένα σκάφος που κατηγορήθηκε ή αναφέρθηκε ως χαμένο.
Ορέστης: Τι είπε η μητέρα σου για αυτό;
Ρ: Εννοείς την ώρα του συμβάντος;
Ορέστης: Μετά από αυτό.
Ρ: Τα επόμενα χρόνια;
Ορέστης: Την επόμενη μέρα, στο MUFON, στις υπηρεσίες που ήρθαν να το ερευνήσουν κτλ..
Ρ: Όταν ήρθαν τα KW3 Philadelphia News, η ιστορία τους, ίδια με εκείνη του MUFON, ήταν η ιστορία του ελικοπτέρου. Αυτό είπαν οι ΜΙΒ στην μητέρα μου να πει, και αυτό είπε. Το ίδιο και τα νέα, και οι εφημερίδες, και το MUFON. Όλοι έλεγαν την ίδια ιστορία. Εξηγούσαν όλους τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να ήταν ελικόπτερο, αλλά συνέχισαν να το λένε ελικόπτερο στους τίτλους, ξανά και ξανά. Όταν τα νέα ήρθαν, προσπάθησαν να πείσουν την μητέρα μου ότι ήταν μετεωρίτης! Ενώ έβρεχε και είχε συννεφιά, δεν μπορούσες να δεις μετεωρίτες!! Στον σταθμό των καναλιών, η μητέρα μου είπε ότι «Οι μετεωρίτες δεν στέκονται για λίγο ακίνητοι προτού εκραγούν και πέσουν κατακόρυφα κάτω» αυτό είναι παράλογο! Ποτέ δεν κάνουν τις σωστές ερωτήσεις. Έχω την ακόλουθη φράση από τις ειδήσεις. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω το βίντεο απόσπασμα. Η μητέρα μου είπε τα εξής: «Ήταν ελικόπτερο, στοίχημα τη ζωή μου». Γιατί να στοιχηματίσει την ζωή της? Η απάντηση είναι, για να προστατέψει εμένα!
Αργότερα όταν ο Budd Hopkins ξεκίνησε να δημοσιεύει την έρευνα του, τότε ήταν που επιτέλους η μητέρα μου μπορούσε να μιλήσει ιδιωτικά και να δεχτεί να την καταγράψουν. Δεν έχω βρει αυτό το υλικό, και έχω ψάξει παντού. Μίλησα με τον φίλο μου και διευθυντή του MUFON, και με άλλους, προσπαθώντας να βρω απαντήσεις για την υπόθεση μου, προσπαθώντας να βρω τον Budd Hopkins ή τον John Mack, οι οποίοι συνεργάστηκαν με την μητέρα μου. Προσπάθησα να βρω το αρχείο τους που βρίσκεται στην Φιλαδέλφεια, σε γραπτή μορφή. Δεν είναι ψηφιοποιημένο, άρα πρέπει να πας εκεί και να ψάξεις χιλιάδες κουτιά ελπίζοντας ότι θα βρεις κάτι, στο Temple University στην Φιλαδέλφεια. Έριξα πολύ χρόνο προσπαθώντας να βρω στοιχεία, και δεν κατάφερα να βρω τίποτα μέχρι τότε, αλλά όταν ο Budd Hopkins ξεκίνησε να κάνει υπνώσεις στην μητέρα μου τότε κατάφερε να εξηγήσει γιατί ξυπνούσε το βραδύ και το δωμάτιο έλαμπε με ένα λευκό φως προτού ρουφηχτεί μέσα από τον τοίχο και τραβηχτεί σε ένα τραπέζι μέσα σε ένα σκάφος, περιβαλλομένη από αυτά τα όντα που αποκαλούσε «Ψηλοί Λευκοί», όπως τους λένε κι άλλοι. Έχω ακούσει να μιλάνε για αυτούς ως ανθρωποειδείς, και έχω επίσης ακούσει άλλους να μιλάνε για αυτούς όπως εγώ τους ξέρω: Σαν γκρίζοι αλλά πολύ ψηλοί, με λευκό δέρμα, πολύ λευκό.
Στις ανάδρομες της, η μητέρας μου βρισκόταν σε ένα πρόγραμμα υβριδοποίησης, και από την ηλικία των 9 ετών όπου η μητέρα μου ξεκίνησε να έχει περιόδους, τότε ξεκίνησαν και οι απαγωγές της. Αυτό το έμαθε από τις αναδρομές. Εκείνοι την έπαιρναν, χρησιμοποιούσαν κάτι σαν… βελόνα ή κοντάρι για να φτάσουν στο στομάχι της, από την κοιλιά της, όχι από τα γενετικά. Άλλες φορές όμως της έπαιρναν ωάρια πριν την στείλουν πίσω, και μετά από μια εβδομάδα περίπου την ξαναέπαιρναν, μάλλον αφού είχαν κάνει «τα δικά τους» στα ωάρια ή σε κάποιο έμβρυο, δεν ξέρω τι έκαναν, αλλά της το έβαζαν πάλι μέσα της, την ξαναέστελναν πίσω, και μετά από δυο-τρεις μήνες την ξαναέπαιρναν και αφαιρούσαν το έμβρυο, το οποίο είχε μεγαλώσει λίγο, και το έβαζαν σε σωλήνες. Αυτό συνέχισε για όλη της την ζωή. Εκείνη έκανε σαλπιγγική απολίνωση, ελπίζοντας ότι έτσι θα σταματούσαν όλα, αλλά πάρα ταύτα βίωνε αποβολές, ξανά και ξανά, ενώ δεν γινόταν να μείνει έγκυος. Δυστυχώς μια φορά υπήρξα μάρτυρας μιας τέτοιας αποβολής… έχω δει πολλά πράγματα που εύχομαι να μην είχα δει ποτέ. Είναι ντροπιαστικά, άβολα, κανείς δεν θα ήθελε να δει την μητέρα του σε μια τέτοια κατάσταση… τέλος πάντων, μετά από λίγό καιρό, «εκείνοι» παρουσίαζαν στην μητέρα μου τα μεγαλωμένα έμβρυα, τα υβριδικά παιδιά της. Μερικά μοιάζουν σε εμάς, ή τέλος πάντων όχι σε εσένα, γιατί είχαν κόκκινη και ξανθή τρίχα. Μερικά ήταν παραμορφωμένα, αν έχεις δει ποτέ την ταινία “Goonies”. Μερικά ήταν έτσι παραμορφωμένα. Άλλα όμως είχαν την τέλεια ισορροπία μεταξύ Γκρίζων και ανθρώπων, 50/50, κάπως έτσι.
Οι Λευκοί στεκόντουσαν στις γωνίες του δωματίου εκεί που βρισκόντουσαν, δεν ξέρω αν ήταν σε σκάφος ή σε κάποια υπόγεια βάση… τέλος πάντων, στέκονταν εκεί και αφήναν τα παιδιά να αλληλοεπιδράσουν με την μητέρα μου, και εκείνη τους ρώταγε «Μπορώ να έχω ένα; Σας παρακαλώ, μου λείπουν τα παιδιά μου». Πολλές φορές έκλαιγε, λέγοντας ότι της λείπουν τα παιδιά της και ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να τα δει. Εγώ δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε μέχρι που ήμουν πιο μεγάλος, πολλά ήταν αυτά που δεν μου έλεγε. Ήταν τόσο νεαρή, μου έλεγε ότι δεν κινδυνεύω και ότι εκείνοι απλά «έχουν την περιέργεια» και είναι εδώ για να μας βοηθήσουν. Αυτά ήξερα όταν ήμουν παιδί. «Ναι είναι εδώ αλλά δεν θα σε πειράξουν, αν τους δεις μην φοβηθείς κτλ», πολύ τρυφερά, αλλά όταν μεγάλωσα και βίωσα κι εγώ τις δίκες μου εμπειρίες, στις οποίες δεν θα αναφερθώ, της το είπα, και τότε είναι που ξεκίνησε να μου λέει λεπτομέρειες για το πρόγραμμα της υβριδοποίησης και για τον Budd Hopkins. Τότε ήμουν τεσσάρων, δεν μπορούσα καν να καταλάβω τι μου έλεγε, και φοβόμουν και είχα άσχημα όνειρα, δεν ήθελε να με τρομάξει περισσότερο. Ήμουν 24, όταν έμαθα την ολοκληρωμένη ιστορία. Ήξερα για την υβριδοποίηση στα 17 μου όταν η μητέρα μου είχε αποβολές, και έκλαιγε στο μπάνιο για ώρες και δεν έβγαινε και ανησυχούσα ότι κάτι της είχε συμβεί, και μπήκα μέσα και το είδα… εκεί ήταν που συνειδητοποίησα ότι αυτά τα υβρίδια υπάρχουν. Η μητέρα μου δεν είναι τρελή, αλλά είμαι λογικός άνθρωπος, αν δεν το έχω δει ή βιώσει, ακόμα κι ας είναι η μητέρα μου, κι ακόμα κι ας την πιστεύω 100%, είναι και πάλι δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις.
Εκείνο το καιρό ήμουν Πάστορας, πήγαινα σε ένα Βιβλικό Κολλέγιο, αυτά δεν μας τα είχαν πει ώστε να τα αναλογιστούμε. Ήταν πέραν των δυνατοτήτων μου, και με τον καιρό αυξάνονταν. Δυστυχώς, πριν περίπου τέσσερα χρόνια, όταν είχα πρωτοξεκινήσει να ανακαλύπτω στοιχεία, δυστυχώς τρεις μήνες νωρίτερα, η μητέρα μου είχε πεθάνει. Πέθανε χωρίς να έχει δει τα στοιχεία μου, και όταν τα βρήακα, ένιωσα σαν να μου δίνουν ένα «κλείσιμο». Δεν κατάφερα να την βοηθήσω, και αυτό πραγματικά με τρώει, αν τα είχα βρει νωρίτερα… θα την είχα βοηθήσει να έχει κι εκείνη κλείσιμο, αλλά δυστυχώς τα βρήκα τρεις μήνες αργότερα, και αυτό πονάει. Γι αυτό ήθελα να έρθω σε αυτήν την κοινότητα, ώστε να βοηθήσω άλλους που έχουν βιώσει τα ίδια, επειδή δεν είμαστε μονοί, το ξέρω στα σιγουρά, υπάρχουν εκατομμύρια στο ίδιο πρόγραμμα που πιστεύουν ότι έχουν απλά περίεργα όνειρα. Πιστεύω όλοι είμαστε εξωγήινοι, έτσι το βλέπω, θες αποδείξεις για τους εξωγήινους; Κοιτάξου στον καθρέφτη! Δεν είμαι σωτήρας, είμαι ένας απλός άνθρωπος που του συνέβη κάτι τρομερά ασυνήθες σε μικρή ηλικία. Οπότε η μητέρα μου τα εξήγησε όλα αυτά, για το πρόγραμμα, και το τι κάνουν ακριβώς. Δεν ήταν μόνο οι Λευκοί, πολλά διαφορετικά ήδη είχαν διαφορετικούς σκοπούς. Μερικοί της έλεγαν σοφά λόγια, όπως για παράδειγμα αυτό το είδος που αποκαλούσε «οι Μπλε» που ήταν ψηλοί, έμοιαζαν με Γκρίζους αλλά το δέρμα τους ήταν προς το μπλε. Το δέρμα τους, έλεγε, ήταν… σαν να είναι «ηλεκτρικό», σαν ένα παλλόμενο μπλε χρώμα, και εκείνοι ήταν πολύ ειρηνικοί. Της έδιναν πολύ θετικά ελπιδοφόρα μηνύματα. Οι “Nordics” ήτανε ένα άλλο είδος, και ένα άλλο για το οποίο είχε και όνομα, οι «Ζέτα». Αυτό είναι περίεργο, δεν είχε όνομα για τους άλλους, είχε ψευδώνυμα, «Μπλε, Nordics” κτλ, αλλά για τους Ζέτα, πάντα έλεγε ότι προέρχονται από τον αστερισμό του Ζήτα Δικτύου, δεν ξέρω πως το ήξερε αυτό. Ενώ οι ΜΙΒ είχαν πει ότι μικροί εξωγήινοι μένουν πίσω και παρατηρούν, εγώ δεν είχα δει ποτέ έναν από αυτούς τους «Ζέτα». Είναι… ανατριχιαστικό, να ξέρω ότι καθ’ όλη την παιδική μου ηλικία, είχα από πάνω μου μικρούς Γκρίζους να με παρακολουθούν την στιγμή που μου έπαιρναν την μητέρα μου! Οι μικροί φαίνεται να είναι οι εργάτες. Οι μεγάλοι είναι οι αρχηγοί, εκείνοι κάνουν κουμάντο. Οι μικροί ίσως να μην είναι καν οργανικοί ουσιαστικά, είναι σαν “drones”. Όχι όλοι βέβαια, μερικοί είναι οργανικοί αλλά άλλοι είναι drones από οργανικά υλικά. Θεωρητικά μπορείς να φτιάξεις ένα drone με σάρκα και αίμα… είναι «ακατάστατο» αλλά εφικτό. Εκείνοι λοιπόν το κατάφεραν.
Σε μερικές αναδρομές είχε δει και τους λεγομένους Ερπετοειδείς. Περιέργως εκείνοι ήτανε πολύ θετικοί. Την νύχτα πριν την συντριβή, είδε στον ύπνο της να περπατάει σε μια δασώδη περιοχή, και είδε τρία πράγματα σαν κλουβιά για χάμστερ, με κόκκινα και πορτοκαλί «στριφογραβατες». Αυτό σχετίζεται με την γενετική, το Τ και το C, και σχετικά με τα τσάρκα, αυτά τα χρώματα σχετίζονται με το αναπαραγωγικό σύστημα. Είδε λέει 3-4 «Μαγκούστες» να περπατούν όρθιες και ως ένα προς το μέρος της. Είδε λέει και δυο μεγάλα φίδια. Αυτό ήτανε πριν τις αναδρομικές θεραπείες, ήτανε αυτό που θυμάται στον ύπνο της ή κατά την διάρκεια μιας απαγωγής. Μετά τις αναδρομές, κατάλαβε ότι οι Μανγκουστες ήτανε Γκρίζοι. Τα δυο φίδια που είδε, ένιωθε, ότι έπρεπε να τα προστατέψει από τις Μαγκουστες. Σαν αυτά τα φίδια να ήτανε Ερπετοειδείς, και η μητέρα μου είχε μια αφόρητη επιθυμία να τα προστατέψει από… μάλλον τους Γκρίζους; Δεν ξέρω, δεν ξέρω από «Διαστημική Πολιτική», ή για την «κόντρα» μεταξύ τους, δεν ξέρω… φαίνεται όμως ότι ίσως υπάρχει κάποιος αγώνας για την μητέρα μου, ή ότι κάποιος θέλει να την προστατέψει από εκείνους που της κάνουν τα πειράματα, ή ότι αυτός που κάνει τα πειράματα δεν θέλει να αφήσει κάποιον άλλο να μπλεχτεί. Ίσως να υπάρχουν κανόνες που σπανέ με το να το κάνουν αυτό, πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν και ανθρώπινες υπηρεσίες που συνεργάζονται με αυτές τις οντότητες. Τι να πω, που ξέρω εγώ ότι η κυβέρνηση δεν βοηθούσε τους Λευκούς να κάνουν αυτά που έκαναν στην μητέρα μου; Δεν χέω απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, είναι πολύ περιπλοκά. Κάποια πράγματα που μου έλεγε δεν μπορώ καν να τα περιγράψω, ούτε να τα συλλάβω, και δυστυχώς δεν τα θυμάμαι και όλα… και αφού πέθανε, εγώ δεν είχα τις καταγραφές των υπνοθεραπειών της, για να ξέρω περισσότερες λεπτομέρειες. Δεν μπορώ να πω λέξη προς λέξη το τι είπε, μόνο το τι μου έλεγε κατά καιρούς. Εσύ που είσαι στον τομέα της υγείας… όπως σου είπα ξεκίνησαν να την απαγάγουν όταν ξεκίνησε να έχει περιόδους.
Όλη της την ζωή αιμορραγούσε, συνέχεια! Μπορεί να είχε ίσως μια εβδομάδα το μηνά όπου δεν αιμορραγούσε. Πιστεύω ότι αυτό οφειλόταν στις συνεχόμενες παρεμβάσεις τους. Στην συντριβή ήτανε 22, όταν ήτανε 25 – προσοχή εδώ – ένας πνεύμονας της κατέρρευσε! Είσαι στον τομέα της υγείας… ήτανε 25 χρονών, 1.80, λεπτή και πολύ υγιής, πως γίνεται αυτό; Κατέρρευσε με τον τρόπο που καταρρέουν… οι άλλες περιπτώσεις είναι δυτών και αστροναυτών, άνθρωποι που πάνε βαθιά στο νερό ή στο διάστημα, μόνο εκείνοι μπορεί να βιώσουν την ίδια μορφή κατάρρευσης πνεύμονα. Μια υγιής, λεπτή, ψηλή, όμορφη 25χρονη έπαθε κατάρρευση πνεύμονα; Πιστεύω ότι… όποιοι και να ήτανε αυτοί οι Λευκοί, ό,τι έκαναν… δεν είναι απαραίτητα ασφαλές για ανθρωπινά όντα. Αν ένας άνθρωπος ανεβεί σε μεγάλο υψόμετρο, ή ας πούμε αν τον έχουν σε ένα σκάφος, και το εσωτερικό του δεν είναι διαμορφωμένο για την δική μας βιολογία, τότε μπορεί να υπάρξουν σοβαρές μακροχρόνιες συνέπειες, και πιστεύω ότι η κατάρρευση συνέβη λόγω εκείνης της μεταφοράς της από το ένα ύψος στο άλλο. Μπορεί να κάνω και λάθος, και ξέρω ότι είναι κάτι που μπορεί να συμβεί, αλλά πρέπει να αναρωτηθείτε πως γίνεται να είναι τόσο νέα και οι πνεύμονες της να καταρρέουν από το πουθενά, και γιατί! Είναι περίεργο… μαζί με τις συχνές περιόδους, την απολίνωση και τις αποβολές που δεν έβγαζαν νόημα… και αυτό συνεχιζόταν για όλη της την ζωή.
Ορέστης: Ειδικά τώρα, αν συμβαίνει τόσο συχνά σε ανθρώπους, η πρέπει να βγει η κυβέρνηση να μας πει αν είμαστε ασφαλείς από αυτά τα όντα ή όχι. Συμφωνείς;
Ρ: Ναι, γιατί πιστεύω ότι δεν ήτανε η πρόθεση τους, πιστεύω ότι ήθελαν απλά να πάρουν κάτι γενετικό, ίσως για να βοηθήσουν το δικό τους είδος να επιβιώσει… δεν ξέρω γιατί το κάνουν, μπορώ μόνο να υποψιαστώ. Είτε όμως έχουν καλές προθέσεις ή όχι, αν υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις, τότε μερικοί άνθρωποι τραυματίζονται. Σαν να θέλουν να κάνουν κάτι καλό αλλά…. Η μητέρα μου ποτέ δεν είχε πρόβλημα με τους Λευκούς. Ένιωθε σαν να τους βοηθάει. Δεν τους φοβήθηκε ποτέ. Αυτό μου το έλεγε συνέχεια, «Ποτέ μην φοβάσαι». Έχεις ακούσει πολλούς των οποίων οι εμπειρίες τους είναι εντελώς τρομακτικές, ούτε μια φορά δεν φοβήθηκε η μητέρα μου, ό,τι όντα και να έβλεπε, δεν ήτανε ποτέ τρομοκρατημένη.
Α, και στην λίστα των όντων… μερικές φορές έβλεπε και τα “Mantis”, τα οντομοειδή όντα. Πολλές φορές βοηθούσαν τα μικρά Γκρίζα αλλά τα Mantis δεν ήτανε σαν τους Λευκούς: Εκείνοι χρησιμοποιούσαν άλλους Ζέτα Γκρίζους, ενώ οι Mantis πολλές φορές βοηθούσαν κάποια άλλα όντα. Ήταν πολύ θετικοί, αλλά και τρομερά επιστημονικοί, έλεγε, και είχαν μεγάλη «περιέργεια». Δεν υπήρχε συναίσθημα, τίποτα, προσπαθούσαν μόνο να κατανοήσουν πράγματα. Απ’ ό,τι έλεγε, ασχολιοντουσαν πολύ με «συχνότητες και δονήσεις» και το να μαθαίνουν… σαν να λεμέ, τους αρέσει πολύ να επιτηρούν και να ερευνούν, είναι επιστήμονες ουσιαστικά, σύμφωνα με όσα μου είπε η μητέρα μου. Οι Nordics είπε ότι είναι απλά «προστάτες» του πλανήτη κτλ, δεν είχα ποτέ τέτοιες εμπειρίες οπότε μου είναι δύσκολο να το πω, αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα εκεί έξω που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, αλλά θα τα μάθουμε σύντομα, σωστά; Είμαστε η Γνωστοποίηση! Δεν θα περιμένουμε καμία κυβέρνηση να μας πει αυτά που ήδη ξέρουμε από προσωπική εμπειρία μας! Κάνουμε το πρώτο βήμα και φέρνουμε εμείς την Γνωστοποίηση, ένα βίντεο τη φορά, μια ιστορία τη φορά, μια εμπειρία τη φορά, το οποίο είναι ήδη περισσότερο από όσο έχει κάνει οποιαδήποτε κυβέρνηση προς την Γνωστοποίηση. Είμαστε η Γνωστοποίηση, και εκτιμώ αφάνταστα ότι αφιέρωσες χρόνο να κανείς την έρευνα σου, και μου έδωσες μια ευκαιρία να δώσω αυτήν την συνέντευξη. Σε ευχαριστώ!
Ορέστης: Παρομοίως Ρόμπερτ, παρομοίως. Ρομπερτ, θα ήθελες να μας δώσεις μερικούς συνδέσμους σε περίπτωση που κάποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζι σου; Πως θα ήθελες να σε βρει ο κόσμος;
Ρ: Βεβαίως! Το κανάλι μου στο Youtube είναι “Robert Earl White” όπως το βλέπετε, αν το πατήσετε στο Youtube θα σας βγει το κανάλι μου. Το όνομα για το κίνημα μου είναι «ORDER OF LIGHT» και το χρησιμοποιώ αυτό το όνομα επειδή όταν κανείς το φως να λάμψει στο σκοτάδι, τότε η αλήθεια έρχεται στην επιφάνεια! Φέρνουμε τάξη στον κόσμο με το να φέρνουμε στο φως τα ψέματα, τις συγκαλύψεις, και ο μονός τρόπος να φτάσουμε στην αλήθεια είναι με το να ξεμπροστιάζουμε τα ψέματα που κρύβονται βαθιά και σε πολλές στοιβάδες.
Επίσης, το email μου είναι “orderoflight777@gmail.com” . Μπορείτε επίσης να με βρείτε και στο Χ και στο Facebook (πρέπει να χρησιμοποιώ πολλά διαφορετικά ονόματα επειδή έχω χάσει πολλούς λογαριασμούς. Στο Χ ο λογαριασμός μου είναι, όλα κεφάλαια, «WATDOOL» που σημαίνει “We are the Disclosure ORDER OF LIGHT”. Αυτό στο Χ. Επίσης, θα σε σοκάρει, δεν το ξέρεις, αλλά το επώνυμο μου είναι «Οράση», που μοιάζει με το δικό σου. Στα Τουρκικά, σημαίνει «εκεί» το έχω και τατουάζ, μοιάζει με το δικό σου. «Orasi». Στο Facebook το όνομα μου είναι Robert Orasi αλλά αν πατήσεις Robert Earl White ή Robert Orasi θα το δεις αμέσως, έχω αλλάξει το όνομα μου επειδή το προηγούμενο μου προφίλ διαγράφηκε μετρά από μια συνέντευξη που έκανα με την Laura Eisenhower, την εγγονή του προέδρου Eisenhower από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και δυστυχώς έτσι μπήκα στο ραντάρ του πενταγώνου και εκείνη έχασε το κανάλι της στο Youtube. Προσπαθούν σκληρά να μας αποσιωπήσουν, είναι γελοίο. Το Facebook δεν με αφήνει να βάλω το όνομα μου για να φτιάξω νέο προφίλ οπότε έβαλα το Orasi. Επίσης είχα πέντε διαφορετικά TikToks και όλα τους κατέβηκαν, δεν το χρησιμοποιώ πια. Ουσιαστικά μένουν το Youtube και το email μου, αν θέλετε να μου μιλήσετε ή να μου πείτε την ιστορία σας, μπορείτε να μου την πείτε.
Ορέστης: Κάνουμε ό,τι μπορούμε, γι αυτό είμαστε εδώ! Αυτός ήταν ο Robert Earl White από το Order of Light. Είμαστε η Γνωστοποίηση. Σε ευχαριστώ!
Παρακαλώ!
