ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Άγνωστη τεχνολογία σε Ελληνικά εργαστήρια. Η σύνδεση της με την εξωγήινη σφαίρα του Μεξικού

Γράφει ο Ορέστης Λαζανάκης (Ερ.Ε.Ν.Ζω), σε συνεργασία με τον Ίων Πανίδη (ΑΟΡΑΤΟΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ)

Τον Απρίλιο του 2021, ήρθε στην κατοχή μας ένα πολύ ασυνήθιστο αντικείμενο, ένα «σύρμα» 30mm x 1mm, που βρέθηκε ένα πρωινό να προεξέχει από μια τρύπα στην πατούσα ενός μάρτυρα. Εξετάστηκε από Ελληνικά εργαστήρια και τα αποτελέσματα, αν και όχι ολοκληρωμένα ακόμα, επιβεβαιώνουν τους απίστευτους ισχυρισμούς στο ιστορικό του, όπως θα φανεί παρακάτω.

Σύντομο ιστορικό

 Όλα ξεκίνησαν ένα πρωινό του 2020, όταν ο μάρτυρας, ο οποίος έχει ζητήσει την ανωνυμία του και θα αποκαλούμε «Ζακ», σηκώθηκε από το κρεβάτι του και δεν μπορούσε να περπατήσει, καθώς ένιωθε κάτι κοφτερό βαθιά μέσα στο πόδι του, σαν να πατάει πάνω σε γυαλί. Παρατηρώντας προσεκτικά την πατούσα του ποδιού του διαπίστωσε ότι προεξείχε ένα λεπτό μεταλλικό αντικείμενο, σαν σύρμα. Το προηγούμενο βράδυ δεν θυμάται να έχει συμβεί κάποιο περιστατικό ή κάποια «παράξενη» ανάμνηση, που να δικαιολογεί το συγκεκριμένο ατύχημα. Κατά την διαδικασία της αφαίρεσης του μεταλλικού αντικειμένου που πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα, ο Ζακ ανέφερε ότι ένιωθε όλα τα νεύρα μέχρι την γάμπα, ενώ μετά την αφαίρεση, προκάλεσε εντύπωση ότι δεν υπήρχε σταγόνα αίματος πάνω στο αντικείμενο ή στην πληγή, αν μπορούμε να την πούμε πληγή. Κάποια ψήγματα αίματος που διακρίνονται στην φωτογραφία προέρχονται από το «σκάψιμο» που απαιτήθηκε κατά τη διαδικασία αφαίρεσης του αντικειμένου. Επίσης, την ίδια μέρα ο μάρτυρας αναφέρει έντονο βήχα, καθώς και ότι ανάμεσα στα φλέγματα βρισκόντουσαν οργανικά αντικείμενα τα οποία κουνιόντουσαν.

Η χρόνια παράξενη συμπεριφορά του «σύρματος»

Φωτο 1

Μετά την αφαίρεση, το «σύρμα» τοποθετήθηκε σε μια μικρή σακούλα zip και αφέθηκε πάνω στο ψυγείο. Την επόμενη μέρα, το αντικείμενο είχε αλλάξει σχήμα! Από σχετικά ευθύ, είχε λάβει σχήμα πηνίου, ενώ το χρώμα του από ασημί είχε αλλάξει σε χρυσαφί!

Την τρίτη ημέρα το αντικείμενο είχε αλλάξει ξανά. Τώρα παρουσίαζε μια εικόνα σαν να είχε ξεκινήσει μια διαδικασία αυτοκαταστροφής ή αποσύνθεσης! Ένα μεγάλο μέρος του είχε καταστραφεί, σαν να έχει λιώσει, ενώ μέρος του αντικειμένου είχε επιστρέψει στην αρχική του μορφή, δηλαδή ευθύ και ασημί!

Το αντικείμενο αποθηκεύτηκε και «ξεχάστηκε» για έναν ολόκληρο χρόνο, καθώς ο Ζακ δεν ήθελε να διαρρεύσει το συμβάν, μέχρι που η πληροφορία έφτασε εμπιστευτικά σε εμάς από στενή του φίλη σχετική με τον χώρο της ερευνάς, την οποία θα αποκαλέσουμε Σαμάνθα. Σεβόμενοι την επιθυμία του Ζακ να παραμείνει απολύτως ανώνυμος, μετά από συνεχή επαφή που διήρκησε αρκετό διάστημα, και αφού αναλάβαμε όλα τα έξοδα για εργαστηριακές αναλύσεις, εκείνος δέχτηκε να μας αποστείλει το σύρμα με την παράξενη συμπεριφορά. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχε προηγηθεί καμία ανθρώπινη επέμβαση στο αντικείμενο, ενώ δεν είχε ανοιχτεί καν η σακούλα zip. Μετά από περίπου ένα έτος η μορφή του αντικειμένου δεν είχε αλλάξει αισθητά. Βρισκόταν ακόμα στην τελευταία του φάση, όπου μεγάλο μέρος είχε «λιώσει» ενώ το υπόλοιπο είχε την αρχική μορφή. 

 Όμως, λίγες μέρες πριν μας αποσταλεί, άλλαξε πάλι μορφή και χρώμα, αλλά αυτή τη φορά πολύ πιο αισθητά. Από ασημί, το σύρμα είχε γίνει μαύρο, κάνοντας μια κουλούρα στο κέντρο του, ενώ και το πάχος του έδειχνε να είχε αυξηθεί. Τοποθετήθηκε σε μια μικρότερη σακούλα zip χωρίς να ακουμπήσει ανθρώπινο χέρι, και ετοιμάστηκε προς αποστολή. 

Δευτερόλεπτα πριν την παράδοση του, παρατηρήθηκε ότι πλάι στο πλέον μαύρο σύρμα υπήρχαν κάποια «ψίχουλα» ανοιχτού καφέ χρώματος που ήταν το αποτέλεσμα της διαδικασίας αποσύνθεσης. Όταν έφτασε στα χέρια μας, τον Απρίλιο του 2021, παρατηρήσαμε ότι το αντικείμενο είχε κουνηθεί, αφού η κουλούρα ήταν πλέον μεγαλύτερη. 

Αυτό δεν μπορεί να οφειλόταν σε πιέσεις από διπλανά αντικείμενα κατά την μεταφορά, επειδή το αντικείμενο διαθέτει πολύ μεγάλη αντίσταση στο οποιοδήποτε λύγισμα, όπως φάνηκε αργότερα. Χρειάστηκαν δέκα λεπτά συνεχής προσπάθειας για να καταφέρουμε να λυγίσουμε το σύρμα αρκετά ώστε να χωρέσει στον πρώτο φασματογράφο. Άλλωστε και ο τρόπος συσκευασίας του ήταν τέτοιος που δεν επέτρεπε την οποιαδήποτε εξωτερική επέμβαση. 

Παρατηρήστε το ανοιχτό καφετί "ψίχουλο" στην αριστερή άκρη του σύρματος. Συγκρίνετε το με το μεγαλύτερο μαύρο κομμάτι της φωτογραφίας 1, δείτε το σχήμα του. Πρόκειται για το ίδιο κομμάτι. Η αλλαγή λοιπόν δεν αφορά μόνο από ασπριδερό σε μαυριδερό ή από λεπτό σε παχύ ή από ευθύ σε κουλουριαστό, αλλά και από μεταλλικό σε οργανικό, όπως θα φανεί παρακάτω!

Το «σύρμα» σε ελληνικά εργαστήρια

Το πρώτο βήμα για την ανάλυση του ήταν να δούμε από τι στοιχεία αποτελείται και γι αυτό το λόγω απευθυνθήκαμε σε εργαστήριο της Πελοποννήσου για Φασματοσκοπία Φθορισμού Ακτίνων-Χ, ή XRF. Η συμπεριφορά και οι ιδιότητες του αντικειμένου προκάλεσαν έναν έντονο προβληματισμό στο προσωπικό του εργαστηρίου, το οποίο δεν θέλησε να κάνει το παραμικρό σχόλιο και αρνήθηκε να ετοιμάσει μια αναλυτική αναφορά που του ζητήσαμε, οπότε σεβόμενοι την επιθυμία τους, δεν θα αναφέρουμε το όνομα του εργαστηρίου ή των χειριστών, αν και η αναφορά σε εργαστήριο της Πελοποννήσου το φωτογραφίζει.

Τα  αποτελέσματα έδειξαν μια σύσταση μάζας κυρίως από Νικέλιο (54,3%) και Τιτάνιο (38,95), με Φώσφορο 2%, Πυρίτιο 1,25%, Ασβέστιο 1,1% και Κάλιο 0.8%. Τα υπόλοιπα στοιχεία που ανιχνεύθηκαν υπάρχουν σε πολύ μικρές ποσότητες, με Χλώριο 0.4%, Σίδηρο 0,3%, και Θείο 0,2%. Αυτή ήταν  η πρώτη επιστημονική ένδειξη ότι βρισκόμασταν σε καλό δρόμο, γιατί τα συγκεκριμένα αποτελέσματα μας οδήγησαν αρχικά σε δύο διαπιστώσεις:

1.   Το Τιτάνιο είναι βιοσυμβατό μέταλλο, που σημαίνει ότι το σώμα το αγνοεί αν βρεθεί μέσα του, δεν ξεκινάει δηλαδή ανοσολογική αντίδραση εναντίον του. Σήμερα στην ιατρική χρησιμοποιούμε κράματα Νικελίου και Τιτανίου για να παράγουμε ιατρικά stents και… εμφυτεύματα, επειδή το Νικέλιο, όταν προστεθεί στο Τιτάνιο, παρέχει στο συνολικό κράμα έναν βαθμό ευλυγισίας.

2.    Κράμα Νικελίου/Τιτανίου, χρησιμοποιούνται επίσης σε υλικά που διατηρούν «μνήμη» στο σχήμα τους. Αυτό το σύγχρονο υλικό ονομάζεται Nitinol και αποτελείται από λεπτά κυρίως σύρματα ή πλάκες, τα οποία μπορούν να λυγίσουν σχετικά εύκολα αλλά όταν ζεσταθούν άνω μιας προκαθορισμένης θερμοκρασίας, κινούνται για να επανακτήσουν το αρχικό τους σχήμα. Η θερμότητα αυτή μπορεί να χορηγηθεί εύκολα με ηλεκτρισμό σωστής έντασης (Αμπέρ). Με λίγη φαντασία μπορεί κάποιος να φτιάξει ρομπότ και μηχανές που λειτουργούν είτε με ηλεκτρισμό, είτε με ζεστό και κρύο νερό. Μέχρι και μηχανικοί μύες μπορούν να φτιαχτούν με τον ίδιο τρόπο.

Το Νικέλιο και το Τιτάνιο λοιπόν, ειδικά το Τιτάνιο, θα ήταν τα καταλληλότερα υλικά για κάποιον που θα ήθελε να φτιάξει ένα μικρό μηχανισμό που θα κινούταν ανενόχλητο μέσα σε ένα ανθρώπινο σώμα.

Το επόμενο βήμα ήταν να απευθυνθούμε στο Ινστιτούτο Νανοτεχνολογίας και Νανοεπιστήμης του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» ώστε να εξετάσουμε το αντικείμενο με ένα Ηλεκτρονικό Μικροσκόπιο Σάρωσης Ηλεκτρονίων (Scanning Electron Microscope ή SEM), για την ακριβή απεικόνιση του. Αυτό έγινε πράξη στις 25 Φεβρουαρίου 2022, και το έργο ανέλαβε ο κ. Ηλίας Σακέλλης, PhD. Αποφασίσαμε να κόψουμε ένα μικρό κομμάτι από το «σύρμα» για να εξετάσουμε και το εσωτερικό του, ενώ ως δεύτερο δείγμα δώσαμε το μεγαλύτερο από τα μικρά «ψίχουλα».

Τα δύο αντικείμενα στο Ηλεκτρονικό Μικροσκόπιο Σάρωσης Ηλεκτρονίων (Scanning Electron Microscope, SEM)

Παρά την απαλή υφή και όψη του, το εξωτερικό του σύρματος έχει μια ακανόνιστη διάταξη που θυμίζει την άσφαλτο του δρόμου. Επίσης παρατηρούμε μια μυστηριώδη "σφαίρα"! Το πάχος του σύρματος όπως προαναφέραμε είναι 1mm, οπότε προσπαθήστε να καταλάβετε το μέγεθος της σφαίρας η οποία χάνετε μέσα στο σύρμα!     

Στο εσωτερικό του παρατηρείται μια πιο λεία επιφάνεια με ένα αραχνοειδές πλέγμα που διατρέχει την διάμετρό του. 

Επίσης παρατηρούνται κυλινδρικές οπές, που δεν είναι από την κοπή του αντικειμένου επειδή δεν κόπηκε παρά «έσπασε»...

καθώς και μικρό/νανο κενά, ή τρύπες τα οποία χωρίζονται με διχάλα σε μεγαλύτερα βάθη.

Οι φωτογραφίες αριστερά αφορούν το σύρμα που αναλύσαμε. Οι φωτογραφίες δεξιά αφορούν την σφαίρα του Μεξικού για την οποία θα διαβάσετε παρακάτω, και έχουν μπει προς σύγκριση

Στην ανάλυση του ψίχουλου το οποίο ήταν το αποτέλεσμα της "αυτοκαταστροφής" του σύρματος και έμοιαζε σαν να έχει αλλάξει η δομή του, παρατηρήσαμε στο πλάι ένα χαοτικό σύμπλεγμα βιολογικών ινών...

...ενώ στην τομή του βλέπουμε έναν πολύ περίεργο, ξεκάθαρα οργανικό ιστό, με σχήμα που θυμίζει κηρήθρα. «Μοιάζει σαν να είναι αφυδατωμένο» σχολίασε ο κ. Σακέλλης.

Το τελευταίο πείραμα που έγινε στα δύο δείγματα ήταν να τα βρέξουμε με νερό. Το σύρμα βράχηκε στιγμιαία με βραστό νερό (100 oC) και δεν αντέδρασε πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι Nitinol. Tο ψίχουλο, το οποίο βράχηκε με νερό θερμοκρασίας δωματίου, άλλαξε από αδιαφανές και ξερό, σε ημιδιαφανές και λείο.

Παρακάτω η εικόνα του σύρματος, και του βρεγμένου φανερά αλλαγμένου ψίχουλου. Η τομή έγινε για το SEM και το μικρό κομμάτι είναι εκείνο που εξετάστηκε.

Ίσως όμως η μεγαλύτερη ανακάλυψη όλων μέχρι στιγμής να μας αποκαλύφθηκε από το σύρμα. Παρατηρήστε πως στην τελευταία εικόνα, η κουλούρα του σύρματος όχι μόνο έχει μεγαλώσει αλλά και έχει μετατοπιστεί στο νέο κέντρο του σύρματος! Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι το αντικείμενο διατηρεί ακόμα μια «τεχνητή νοημοσύνη» και μια επίγνωση του σχήματος και των διαστάσεων του. Αυτή η επίγνωση δεν μπορεί να οφείλεται σε κάποιο φυσικό φαινόμενο σαν εκείνο των μαγνητών όπου ένας κυλινδρικός μαγνήτης θα χωριστεί σε δυο μικρότερος κυλινδρικούς μαγνήτες αν κοπεί στα δύο, για τον λόγο ότι το σύρμα δεν είναι μαγνητικό, δηλαδή δεν ελκύεται αισθητά από δυνατούς μαγνήτες που το πλησίασαν στιγμιαία.

Δεδομένου ότι η οργανική ύλη βρισκόταν στο εσωτερικό του αντικειμένου, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το «λογισμικό» του αντικειμένου είναι κάποιου είδους “bio-AI”.

Το σύρμα έχει βρεθεί να έχει αλλάξει στάση άλλες δυο φορές, ποτέ όμως μπροστά στα μάτια μας ή μπροστά σε κάμερα, δυστυχώς.

Ένα από τα EDS του SEM για το σύρμα. Το εξωτερικό του αποτελείται κυρίως από Τιτάνιο, το τέλειο Βιοσυμβατό μέταλλο.

Τα EDS του SEM για το ψίχουλο, εκεί που μοιάζει σαν κηρήθρα (CK:Άνθρακας, ΟΚ: Οξυγόνο, ΑΙΚ: Αλουμίνιο - Το "Κ" μην σας μπερδεύει, είναι τεχνικός όρος για το μηχάνημα, κάτι που έχει να κάνει με τις στιβάδες των ηλεκτρονίων). 

Σε άλλα σημεία φαίνεται να έχει μόνο άνθρακα και οξυγόνο, άντε και λίγο Κάλιο και Μαγνήσιο. Στην κηρήθρα, δηλαδή στις φωτογραφίες που είναι σαν "μύες" από κάτω, έχει πολύ αλουμίνιο, το πλέον σημαντικό και περίεργο. Στο εσωτερικό του, δεν φαίνεται να έχει τίποτα πέρα από άνθρακα και οξυγόνο. Η παρουσία οξυγόνου υποδηλώνει καύση, απόδειξη ότι πρόκειται για το μαύρο απομεινάρι.

Οι μελέτες συνεχίζονται. Εκκρεμεί να πραγματοποιηθεί SEM-mapping για την χαρτογράφηση των υλικών του, όπως και φασματοσκοπία μάζας ICP-MS για την ταυτοποίηση υλικών που υπάρχουν σε ποσότητες μικρότερες από αυτές που μπορεί να ανιχνεύσει το SEM. Τέλος η ίδια εξέταση μπορεί να μας αποκαλύψει εάν το σύρμα έχει μη-γήινες ισοτοπικές αναλογίες.

Η εξωγήινη σφαίρα του Μεξικού και η σύνδεση της με το σύρμα

Το ίδιο «αραχνοειδές» πλέγμα, οι διχαλωτές μικρο/νανότρυπες και οι κυλινδρικές οπές στο εσωτερικό του σύρματος παρατηρούνται και στο εσωτερικό ενός μικρού σφαιροειδούς αντικειμένου που συνετρίβη στο Μεξικό το 1994. Οι αυτόπτες μάρτυρες της συντριβής ισχυρίστηκαν ότι η έκρηξη που προκάλεσε ήταν αρκετά δυνατή ώστε να σκοτώσει μια αγελάδα που βρισκόταν εκατό μέτρα μακριά από το σημείο της πρόσκρουσης. Ο άνθρωπος που ισχυρίζεται ότι την ανέκτησε είναι ο Jaime Mausson. Κατάφερε να αποσπάσει ένα μικρό κομμάτι από το εξωτερικό της σφαίρας, και το έστειλε για ανάλυση. Η πλήρης ανάλυση έγινε από τον Steve Colbern, συνεργάτη του θρυλικού Dr. Roger Leir και ιδρυτή της εταιρίας Neutron Star Nanotechnology, και εμπεριέχεται στο βιβλίο “Quantum Paranormal” του επίσης φίλου της Ερ.Ε.Ν.Ζω και ερευνητή Patrick Jackson από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Για να μεταβούμε όμως στο επόμενο σκέλος και να γίνει πιο εύκολα κατανοητό, πρέπει να πούμε δύο σύντομα λόγια για τα φυσικά ισότοπα. 

Αυτό που διαχωρίζει τον χαλκό από το αλουμίνιο είναι ο αριθμός των πρωτονίων στον πύρινα των ατόμων τους (τα κόκκινα στην εικόνα). Μερικά στοιχεία όμως υπάρχουν σε δύο ή παραπάνω παραλλαγές. Αυτά είναι τα Ισότοπα, τα οποία είναι ουσιαστικά ο αριθμός των Νετρονίων στον πυρήνα (τα μπλε στην εικόνα). Στην γη, οι αναλογίες των ισοτόπων είναι ίδιες +/- 1%, έξω από την γη όμως, αλλάζουν. Οπότε αν για παράδειγμα τα δύο ισότοπα του χαλκού στην γη έχουν αναλογία 60/40, τότε στη Σελήνη θα έχουν 75/25, ενδεικτικά μιλώντας. Έτσι πιστοποιείται για παράδειγμα ένας μετεωρίτης, με την ανάλυση των ισοτοπικών του αναλογιών.

Στο δια ταύτα, οι ισοτοπικές αναλογίες της σφαίρας που ανακαλύφθηκε στο Μεξικό, είναι δυσανάλογες με εκείνων της γης, κατά πολύ. Με απλά λόγια είναι μη-γήινες!

Δεδομένου ότι η τεχνολογία είναι ίδια με εκείνη του σύρματος, η υπόθεσή μας είναι ότι το δεύτερο θα περιέχει παρομοίως μη-γήινα ισότοπα. Αυτό μένει να αποδειχτεί με την πρέπουσα εξέταση Φασματοσκοπίας Μάζας η οποία δεν πραγματοποιείται στην Ελλάδα αλλά σε εργαστήρια του εξωτερικού, με αποτέλεσμα η έρευνα μας να καθυστερεί. Το πόρισμα αυτής της διπλής έρευνας είναι ότι εφ' όσον η τεχνολογία των ΑΤΙΑ είναι ίδια με την τεχνολογία των εμφυτευμάτων, τότε οι κατασκευαστές και των δύο (σφαίρας/σύρματος), είναι οι ίδιοι. Αυτό ακριβώς μας λένε οι χιλιάδες μάρτυρες εδώ και δεκαετίες, αλλά μέχρι τώρα μπορούσαμε να βασιστούμε μονάχα στα λεγόμενά τους. Έχουμε πλέον αποδείξει ότι υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ ΑΤΙΑ και εμφυτευμάτων, και επιβεβαιώνονται οι μαρτυρίες όλων εκείνων των ανθρώπων που στιγματίστηκαν άδικα για τις αλλοκοσμικές εμπειρίες που βίωσαν.

Η έρευνα συνεχίζεται σε συνεργασία με τους Αόρατους Ταξιδιώτες και τον Ίων Πανίδη, και σύντομα αναμένονται επιπλέον στοιχεία από τα εργαστήρια του εξωτερικού στα οποία έχουμε αποστείλει τμήματα του αντικειμένου για τις εργαστηριακές αναλύσεις που υπολείπονται, και δεν πραγματοποιούνται στην Ελλάδα.