Η εποχή του Ψυχρού Πολέμου ήταν μια εποχή έντονου ανταγωνισμού και τεχνολογικού αγώνα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης. Εν μέσω αυτής της γεωπολιτικής έντασης, εκτυλίχθηκε ένα περίεργο περιστατικό που αιχμαλώτισε τη φαντασία του κόσμου: η ανακάλυψη ενός αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενου αντικειμένου (ΑΤΙΑ) σε τροχιά γύρω από τη Γη. Αυτό το μυστηριώδες αντικείμενο, γνωστό αργότερα ως «Black Knight Satellite», παραμένει αντικείμενο γοητείας και εικασιών ακόμη και σήμερα.
Ανακάλυψη και αρχικές εικασίες
Η ιστορία ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, μια περίοδος που χαρακτηρίστηκε από ραγδαίες εξελίξεις στη διαστημική τεχνολογία. Το 1957, η Σοβιετική Ένωση εκτόξευσε τον Sputnik 1, τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο, σηματοδοτώντας το προβάδισμά της στον διαστημικό αγώνα. Εκείνη την εποχή, το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο των ΗΠΑ λειτουργούσε ένα σύστημα ραντάρ που ονομαζόταν Dark Fence, σχεδιασμένο για την παρακολούθηση των διαστημικών δραστηριοτήτων. Τον Ιανουάριο του 1960, το Dark Fence εντόπισε ένα άγνωστο αντικείμενο σε μια πολική τροχιά γύρω από τη Γη - μια τροχιά που ήταν τεχνολογικά προκλητική εκείνη την εποχή. Ο εντοπισμός αυτού του αντικειμένου προκάλεσε σάλο στην αμυντική και επιστημονική κοινότητα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση, τα μόνα δύο έθνη που μπορούσαν να κάνουν ένα τέτοιο κατόρθωμα, αρνήθηκαν και οι δύο την ευθύνη για τον μυστηριώδη δορυφόρο. Αυτή η άρνηση οδήγησε σε άγριες εικασίες: Ήταν ένας μυστικός κατασκοπευτικός δορυφόρος ή θα μπορούσε να είναι κάτι πιο ασυνήθιστο;
Ο Μαύρος Ιππότης και η σύνδεση του με τον Τέσλα
Το αίνιγμα γύρω από αυτό το αντικείμενο τροφοδότησε διάφορες θεωρίες, μία από τις οποίες το συνέδεσε με τον θρυλικό δορυφόρο Black Knight. Αυτός ο θρύλος πρότεινε ότι ένα αρχαίο εξωγήινο διαστημόπλοιο βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Γη, που άφησε πίσω του ένας εξωγήινος πολιτισμός. Αυτή η θεωρία βρήκε τις ρίζες σε έναν προηγούμενο ισχυρισμό του διάσημου εφευρέτη Νίκολα Τέσλα, ο οποίος, το 1899, ανέφερε ότι έλαβε περίεργα ραδιοφωνικά σήματα που κάποιοι αργότερα υπέθεσαν ότι μπορεί να ήταν από τον Μαύρο Ιππότη.
Τα προγράμματα Discoverer και Corona Spy Satellites
Η αλήθεια, ωστόσο, ήταν πιο βάσιμη, αν και εξακολουθούσε να καλύπτεται από μυστικότητα. Χρόνια αργότερα, αποκαλύφθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πράγματι εκτοξεύσει μια σειρά από δορυφόρους σε πολική τροχιά ως μέρος του προγράμματος Discoverer. Αυτό το πρόγραμμα, φαινομενικά για επιστημονική έρευνα, ήταν ένα καμουφλάζ για το κατασκοπευτικό δορυφορικό έργο Corona της CIA. Το πρόγραμμα Corona ήταν μια σειρά από αμερικανικούς δορυφόρους στρατηγικής αναγνώρισης που παράγονταν και λειτουργούσαν από τη Διεύθυνση Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) με σημαντική βοήθεια από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ ενώ σχεδιάστηκαν και για να αντικαταστήσουν τα κατασκοπευτικά αεροπλάνα U-2 μετά την κατάρριψη ενός U-2 πάνω από τη Σοβιετική Ένωση την 1η Μαΐου 1960. Οι δορυφόροι CORONA χρησιμοποιήθηκαν για τη φωτογραφική επιτήρηση της Σοβιετικής Ένωσης (ΕΣΣΔ), της Κίνας, και άλλων περιοχών από τον Ιούνιο του 1959 και λήγοντας τον Μάιο του 1972. Το αντικείμενο που εντοπίστηκε από το Dark Fence ήταν πιθανότατα ένα κομμάτι συντριμμιών από αυτές τις μυστικές επιχειρήσεις.
Η μυστική εγκατάσταση "προηγμένων έργων" της Lockheed στο Hiller Aircraft στο Menlo Park της Καλιφόρνια
Ιστορία
Το 1957, η Σοβιετική Ένωση εκτόξευσε τον Sputnik 1, τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο της Γης. Επισήμως, το Sputnik εκτοξεύτηκε για να αντιστοιχεί στο Διεθνές Γεωφυσικό Έτος, μια ηλιακή περίοδο που το Διεθνές Συμβούλιο Επιστημονικών Ενώσεων δήλωσε ότι θα ήταν ιδανική για την εκτόξευση τεχνητών δορυφόρων για τη μελέτη της Γης και του ηλιακού συστήματος. Ωστόσο, η εκτόξευση οδήγησε σε ανησυχία του κοινού για το αντιληπτό τεχνολογικό χάσμα μεταξύ της Δύσης και της Σοβιετικής Ένωσης. Η απροσδόκητη επιτυχία της αποστολής επιτάχυνε την κρίση του Sputnik και ώθησε τον Πρόεδρο Dwight D. Eisenhower να εξουσιοδοτήσει το πρόγραμμα Corona, ένα πρόγραμμα κορυφαίας προτεραιότητας που διαχειριζόταν από κοινού η Πολεμική Αεροπορία και η CIA. Καθώς οι αμερικανικές εκτοξεύσεις στο διάστημα δεν ταξινομήθηκαν μέχρι τα τέλη του 1961, οι πρώτοι δορυφόροι CORONA καλύφθηκαν με παραπληροφόρηση ως μέρος ενός προγράμματος ανάπτυξης διαστημικής τεχνολογίας που ονομαζόταν Discoverer . Για το κοινό, οι αποστολές Discoverer ήταν επιστημονικές και μηχανικές αποστολές. Στην πραγματικότητα αναπτύχθηκαν δορυφόροι για να φωτογραφίζουν απαγορευμένες περιοχές από το διάστημα, να προσδιορίζουν τη διάθεση και την ταχύτητα παραγωγής σοβιετικών πυραύλων και βομβαρδιστικών μεγάλης εμβέλειας, και να αντικαθιστούν επικίνδυνες αναγνωριστικές πτήσεις U-2 πάνω από το σοβιετικό έδαφος. Το πρόγραμμα CORONA χρησιμοποιήθηκε επίσης για την παραγωγή χαρτών και διαγραμμάτων για το Υπουργείο Άμυνας και άλλα προγράμματα χαρτογράφησης της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Το Discoverer 37, που εκτοξεύτηκε στις 13 Ιανουαρίου 1962, ήταν η τελευταία αποστολή CORONA που έφερε το όνομα Discoverer. Οι επόμενες αποστολές CORONA ταξινομήθηκαν απλώς ως «Εκτοξεύσεις δορυφόρων του Υπουργείου Άμυνας».
Εικόνα του Πενταγώνου στις 25 Σεπτεμβρίου 1967 παρμένη από το πρόγραμμα CORONA
Το πρόγραμμα CORONA ήταν επίσημα απόρρητο μέχρι το 1992. Στις 22 Φεβρουαρίου 1995, οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από τους δορυφόρους CORONA, καθώς και από δύο σύγχρονα προγράμματα ( ARGON και KH-6 LANYARD ) αποχαρακτηρίστηκαν βάσει εκτελεστικού διατάγματος που υπογράφηκε από τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Οι αποχαρακτηρισμένες εικόνες χρησιμοποιήθηκαν έκτοτε από μια ομάδα επιστημόνων από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας για τον εντοπισμό και την εξερεύνηση αρχαίων τοποθεσιών κατοίκησης, εργοστάσια κεραμικής, μεγαλιθικούς τάφους και παλαιολιθικά αρχαιολογικά κατάλοιπα στη βόρεια Συρία. Ομοίως, επιστήμονες στο Χάρβαρντ χρησιμοποίησαν τις εικόνες για να αναγνωρίσουν προϊστορικές ταξιδιωτικές διαδρομές στη Μεσοποταμία.
Αντίκτυπος και κληρονομιά
Η ιστορία του «Μαύρου Ιππότη» είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό ανέκδοτο του Ψυχρού Πολέμου. Αντανακλά την ατμόσφαιρα μυστηρίου της εποχής, τον τεχνολογικό ανταγωνισμό, και την τάση για θεωρίες συνωμοσίας. Ενώ η πραγματική φύση του αντικειμένου ήταν πιθανότατα εγκόσμια, η κληρονομιά του παραμένει στη λαϊκή κουλτούρα ως σύμβολο στην εξερεύνηση του αγνώστου και την επιτήρηση του διαστήματος. Το μυστήριο του «Μαύρου Ιππότη» περικλείει μια συναρπαστική περίοδο της ιστορίας όπου η εξερεύνηση του διαστήματος βρισκόταν στα εκκολαπτόμενα στάδια και η γραμμή μεταξύ επιστήμης και φαντασίας ήταν συχνά θολή. Χρησιμεύει ως υπενθύμιση του μήκους που έφτασαν τα έθνη στο όνομα της ασφάλειας και της κυριαρχίας, και πώς αυτές οι προσπάθειες πυροδότησαν την ανθρώπινη φαντασία, οδηγώντας σε διαρκείς θρύλους και μύθους. Καθώς συνεχίζουμε να εξερευνούμε το σύμπαν, ιστορίες όπως αυτή του «Μαύρου Ιππότη» μας θυμίζουν τη διαρκή προσπάθειά μας να κατανοήσουμε το άγνωστο.
Διαβάστε ακόμα: Ο "Μαύρος Ιππότης" και η εξωγήινη (;) προέλευση του