Επαφικοί και πνευματιστές στην υπηρεσία των «εξωγήινων»

Οι επαφικοί (contactees), είναι χαρισματικές ανθρώπινες οντότητες που υποτίθεται πως επιλέχτηκαν από εξωγήινες δυνάμεις για να μας μεταφέρουν συμπαντικά μηνύματα, αλλά ακόμα και να ταξιδέψουν σε άλλους πλανήτες με ιπτάμενους δίσκους μεταφέροντας μας τις εμπειρίες τους και φυσικά τις εικόνες που αντίκρισαν. Μας πληροφορούν ότι η γη έχει δεχτεί επισκέψεις πολλές φορές στο παρελθόν από διαφορετικούς τύπους εξωγήινων. Αυτοί οι εξωγήινοι έχουν εμπλακεί στη δημιουργία μας, στην εξέλιξη και τις θρησκείες, και φυσικά σε μύθους και πεποιθήσεις. Θέλουν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα να λύσει τα προβλήματα της, και να αποτρέψει την αναπόφευκτη καταστροφή μας, μέσα από την μετάδοση μηνυμάτων αγάπης και αδελφοσύνης, αλλά και μέσω διδασκαλιών θρησκευτικού τύπου από τους ίδιους τους επαφικούς. Είναι πάντως γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών των ισχυρισμών προέρχεται από ανθρώπους φαντασιόπληκτους ή με το σύνδρομο του «εκλεκτού», και από απατεώνες που βγάζουν χρήματα ή αποκτούν φήμη. Σε αυτά τα συμπεράσματα βοήθησαν και οι ίδιοι οι επαφικοί όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω.

Γράφει ο Νίκος Αποστολόπουλος

Σε μια συζήτηση για επαφικούς τίποτα δεν προκαλεί περισσότερες διαφωνίες από το όνομα του Τζορτζ Αντάμσκι του οποίου η αρχική μαρτυρία για επαφή με εξωγήινους από την Αφροδίτη το 1952 στην Καλιφόρνια ήταν η πρώτη περίπτωση που έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό, και με πληθώρα φωτογραφιών και βίντεο που τράβηξε ο ίδιος ο Αντάμσκι. Οι εξωγήινοι όπως ισχυρίστηκε, τον μετέφεραν στο διάστημα όπου παρατήρησε άγνωστα για την γήινη επιστήμη φαινόμενα και του μίλησαν για την ραδιενέργεια, για τον ηθικό τρόπο ζωής που πρέπει να υιοθετήσουν οι άνθρωποι και για φιλοσοφικά θέματα που θυμίζουν την βουδιστική διδασκαλία. Υπήρξε πολλή και αρνητική δημοσιότητα για την αξιοπιστία του Αντάμσκι. Οι περισσότεροι ερευνητές έχουν απορρίψει τις περίφημες φωτογραφίες των εξωγήινων διαστημοπλοίων ως πλαστές. (Ο "επαφικός" Τζορτζ Αντάμσκι. Απόστολος των "διαστημικών αδερφών" ή απατεώνας;)

TA NEA 19/10/1989 Προσωπικό αρχείο Ν. Αποστολόπουλου

Γνωστότερη περίπτωση που αγγίζει και την Ελλάδα είναι χωρίς αμφιβολία οι Ραελιανοί. (Ραελιανό κίνημα). Το Ραελιανό κίνημα, είναι μια θρησκεία/αίρεση UFO που ιδρύθηκε το 1974 από τον Claude Vorilhon, γνωστό σήμερα ως Ραέλ (από το Ρα=φως και El=θεός - Ο φέρων το φως). Εμφανίστηκε δημόσια σε πρόγραμμα της γαλλικής τηλεόρασης και υποστήριξε ότι επικοινώνησε με εξωγήινους, στις 13 Δεκεμβρίου 1973. Όπως περιγράφει στο βιβλίο Le Livre qui dit la vérité («Το βιβλίο που αφηγείται την Αλήθεια»), ενώ βρισκόταν στη κεντρική Γαλλία, στο εθνικό πάρκο Puy de Lassolas και συγκεκριμένα στο πάρκο Volcano, μια παράξενη οντότητα με ύψος 1.40μ. που είχε βγει νωρίτερα από ένα σκάφος το οποίο είχε κατέβει απαλά από τον ουρανό, του πέρασε ένα μήνυμα. Όπως του εξήγησε η οντότητα, είχε έρθει με αποκλειστικό σκοπό τη συνάντηση μαζί του, και να του αναθέσει ως αποστολή να περάσει αυτό το μήνυμα στους ανθρώπους της Γης. Το μήνυμα ανέφερε, ότι προηγμένες οντότητες από άλλο πλανήτη δημιούργησε τη ζωή πάνω στη Γη, πριν από 25.000 χρόνια, επηρεάζοντας το DNA. Αυτοί οι «επιστήμονες», είπε ο Ραελ, ονομάζονταν αρχικά Ελοχίμ ή «αυτοί που ήρθαν από τον ουρανό». Του Ραέλ του δόθηκε η αποστολή να ενημερώσει τον κόσμο για την καταγωγή της ανθρωπότητας εν αναμονή της επιστροφής αυτών των εξωγήινων, και να οργανώσουμε επίσης μία πρεσβεία που θα τους υποδεχθεί. Το 1989 είχε επισκεφθεί την Αθήνα, με στόχο φυσικά να μαζέψει οπαδούς. Στην ομιλία που είχε πραγματοποιήσει σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών, είχε «αποκαλύψει»: «Ο Χριστός έλεγε πως μία μέρα θα σας σταλεί ένας αγγελιοφόρος, ο Παράκλητος. Εγώ είμαι αυτός ο αγγελιοφόρος»! Αργότερα μέσω γνωστού ανθρώπου του χώρου της ουφολογίας από τα Χανιά, ίδρυσε την Ελληνική Ραελιανή Κίνηση και το 1997 εμφανίστηκε στην Θεσσαλονίκη διαφημίζοντας στον έντυπο τύπο την Clonaid. Στις 31 Μαρτίου του 2006, σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών διοργανώθηκε και ειδική εκδήλωση από την Ελληνική Ραελιανή Κίνηση με κεντρικό της θέμα τα αγρογλυφικά αλλά η ομιλία αναλώθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος της σε ζητήματα σχετικά με την κοσμοθεωρία της αίρεσης. Την παρουσίαση επιμελήθηκαν δύο υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι της «κίνησης» από τη Γαλλία, ενώ στο χώρο βρέθηκαν εκείνη την ημέρα εκατό περίπου άτομα. Το κίνημα του Ραέλ είναι στο περιθώριο της κοινωνίας αλλά παραμένει μια αίρεση.

Μέσα σε όλα αυτά το δικό του ρόλο έχει παίξει και ο πνευματισμός. Τα διάμεσα θεωρούνται εκλεκτοί δέκτες εκτός των πνευμάτων, και των «εξωγήινων». Πολλά διάμεσα, ειδικά στην Αμερική και στην Αγγλία, ισχυρίζονται ότι έχουν επαφές με «εξωγήινες οντότητες».

Στο τέλος του  19ου αιώνα η Ελέν Σμιθ, γαλλίδα μέντιουμ, ισχυρίστηκε ότι είχε έρθει σε επαφή με τους κατοίκους του Άρη μέσω διαμεσότητας. Η Σμιθ λάβαινε μηνύματα με τη μέθοδο της αυτόματης γραφής κερδίζοντας το θαυμασμό των Σουρεαλιστών, ενός κινήματος που άρχιζε να ανθίζει εκείνη την εποχή κατά κύριο λόγο στη Γαλλία, και οι οποίοι είδαν στο πρόσωπο της Σμιθ την απόδειξη της δύναμης του σουρεαλισμού αλλά και το σύμβολο της σουρεαλιστικής γνώσης. Μάλιστα, το 1899, η Ελέν άρχισε να γράφει στην «Αρειανή» γλώσσα, και έφτανε σε σημείο να αρχίζει να τα χρησιμοποιεί χωρίς να το θέλει ενώ συνομιλούσε με άλλους στα Γαλλικά.  Τα διαπλανητικά ψυχικά της οράματα ήταν εξαιρετικά παρόμοια με εκείνα των επαφικών από τη δεκαετία του 1950 και του 1960. Το 1896 ο Ελβετός ψυχολόγος Τ. Φλουρνουά ανακάλυψε ότι οι περιγραφές της Σμιθ ήταν λεπτομερέστατες και αποκάλυπταν όλες τις πτυχές της ζωής των «Αρειανών». Το βιβλίο του Φλουρνουά εκτόξευσε τη φήμη της Σμιθ, ενώ εξακολουθεί να εκτυπώνεται, εκατό  χρόνια αργότερα. Πάντως ο Φλουρνουά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αρειανή γλώσσα ήταν κατασκευασμένη και παρουσίαζε μια έντονη ομοιότητα με τη γαλλική μητρική γλώσσα της Σμιθ, και ότι η αυτόματη γραφή της ήταν «ρομαντισμοί της υποσυνείδητης φαντασίας, που προερχόντουσαν κυρίως από ξεχασμένες πηγές (π.χ. βιβλία που διαβάζονται στην παιδική ηλικία). Έχει εφεύρει μάλιστα τον όρο “Cryptomnesia” για να περιγράψει αυτό το φαινόμενο.

Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, 4/9/1952 (Προσωπικό αρχείο Ν. Αποστολόπουλου)

Η Ελλάδα φυσικά δεν θα μείνει στο περιθώριο. Το 1952 μετά από συνεδρίες το μέντιουμ Νίτσα Δ. η οποία δεν είχε ιδέα για την ύπαρξη των ιπτάμενων δίσκων, θα ταξιδέψει με έναν από αυτούς, και θα περιγράψει τον πιλότο ως «κοντό, ένα μέτρο, χωρίς μαλλιά και φρύδια, ενώ τα μάτια του ήταν μικρά και σκοτεινά. Η σάρκα του σκληρή σαν ξύλο και ολόγυμνος. Κάθεται στην μέση του δίσκου που είναι σαν σβούρα. Ο δίσκος κατέβηκε σε έναν άλλο κόσμο, όλο βράχους και βουνά χωρίς δέντρα και χωρίς νερό. Πολλά παρόμοια όντα τους κύκλωσαν. Υπήρχαν και γυναίκες και παιδιά. Δεν μιλούσαν αλλά έκαναν μορφασμούς κι έβγαζαν σφυρίγματα. Τα όντα δεν άφησαν το μέντιουμ να μπει στο εργοστάσιο που κατασκεύαζε τους δίσκους το οποίο ήταν μέσα σε ένα βουνό».

Δύο χρόνια αργότερα, η κ. Ειρήνη Πανοπούλου, μέλος της Εταιρίας Μετεμψυχικών Ερευνών «Είμαι», εν υπνώσει, θα επικοινωνήσει με το πλήρωμα ενός ιπτάμενου δίσκου, και μάλιστα θα ταξιδέψει και θα προσγειωθεί στη Σελήνη. Θα μας πληροφορήσει για το τι ακριβώς είναι αυτοί οι μυστηριώδης ιπτάμενοι δίσκοι, από πού προέρχονται, γιατί επισκέπτονται τον πλανήτη μας, πως ακριβώς είναι εμφανισιακά, και τι μας περιμένει ακόμη με αυτούς τους επισκέπτες.

Η κ. Ειρήνη Πανοπούλου σε κατάσταση ύπνωσης, 

κάνει το ταξίδι από τη γη στη Σελήνη με… ιπτάμενο δίσκο. 

Απογευματινή, 28/10/1954 (Προσωπικό αρχείο Ν. Αποστολόπουλου)

Αφού περιήλθε σε κατάσταση υπνωτισμού, βρέθηκε πίσω, στον Ιούνιο του 1950. Περνώντας μέσα από θάλασσες, βουνά, αλλά και ερήμους, θα φτάσει σε ένα οροπέδιο όπου εκεί θα δει ένα μεγάλο μαυρογκριζωπό στρογγυλό δίσκο ο οποίος θα καθίσει πάνω στη γη. Ο πιλότος ήταν ένα παράξενο ανθρωπάκι, μια μικρογραφία μαϊμούς, τριχωτό με μεγάλα ματοτσίνορα, και ντυμένο με μια στολή από συνθετική ύλη. Ο δίσκος εσωτερικά ήταν ευρύχωρος, είχε κυκλικά καθίσματα που θα μπορούσαν να καθίσουν δέκα άνθρωποι, ενώ στο κάτω μέρος ήταν η πόρτα. Γύρω από το πιλότο υπήρχαν δεκάδες κουμπιά διαφόρων χρωμάτων. Πίσω από τον πιλότο υπήρχε κάτι που έμοιαζε με μεγάφωνο, στο οποίο περνούσε από μέσα ένας γυάλινος σωλήνας. Μέσα σε αυτό το σωλήνα, κάτι σε ασημένιο σκούρο χρώμα, που έμοιαζε με υδράργυρο, ήταν υπεύθυνο για την λειτουργία του ιπτάμενου δίσκου. Ο δίσκος ανέβηκε με τόσο μεγάλη ταχύτητα, που κανένα ανθρώπινο μάτι δεν θα μπορούσε να τον δει. Φτάνοντας στην Σελήνη, είδε τέσσερις πανύψηλες κεραίες στις οποίες προσκολλήθηκε ο δίσκος. Εκεί υπήρχε ένα απέραντο εργοστάσιο, και παντού δίσκοι, αλλά και άλλα μηχανήματα που έμοιαζαν με πούρα. Γύρω υπήρχαν χιλιάδες μικρόσωμα ανθρωπάκια, που ήταν οι οδηγοί αυτών των μηχανημάτων. Όλοι αυτοί που βρίσκονταν στο δορυφόρο της γης ήταν σταλμένοι από τον Άρη και η  Σελήνη ήταν απλά ο σταθμός τους. Ανησυχούσαν για την γη, αλλά και τα πειράματα που γίνονταν πάνω σε αυτήν. Έτσι οι Άρειοι, πήραν την απόφαση να μας συμμορφώσουν, να βάλουν τα πράγματα σε μία τάξη, και ύστερα να γυρίσουν πάλι πίσω στον πλανήτη τους.

Η Ελλάδα όμως θα πάει ένα βήμα παραπέρα αφού θα έρθει σε επαφή με Αρειανούς, αλλά θα αποκτήσει και φωτογραφία των Αφροδιτιανών του Αντάμσκι μέσω της «Μπελλείου σφαίρας». Το 1969 ο πρόεδρος της «Επιστημονικής Εταιρίας Διαπλανητικών Εξερευνήσεων», κ. Δ. Αμπελάς, ανέφερε σχετικά στην εφημερίδα, Ακρόπολις: «Ο αείμνηστος πνευματιστής Αλέξανδρος Μπέλλος υποστήριξε ότι οι κάτοικοι του Θιβέτ βλέπουν στα Ιμαλάια συχνά φαντάσματα γιατί εκεί ψηλά ο αέρας είναι πολύ αραιός. Ξεκινώντας από αυτή την άποψη, κατασκεύασε μια γυάλινη σφαίρα, κενή αέρος και μέσω εκτοπλασματικού μέντιουμ, κατόρθωσε να προκαλέσει εντός αυτής πνεύματα και να τα φωτογραφίσει». Και ο κ. Αμπελάς συνεχίζει: «Ο Μπέλλος πρέσβευε ότι οι φωτογραφίες αυτές αντιπροσώπευαν ψυχές. Εγώ και οι συνεργάτες μου, μέσω της «Μπελλείου σφαίρας», υπογραμμίζουμε ότι τα φωτογραφικά στιγμιότυπα που δημιουργούν τα εκτοπλασματικά μέντιουμ, εκπροσωπεύουν όχι μόνο ψυχές, αλλά και ζωντανά πλάσματα της γης μας ή και άλλων πλανητών».

Ο πρόεδρος της εταιρίας εμμέσων διαπλανητικών εξερευνήσεων κ. Δ. Αμπελάς, μπροστά στην περίφημη γυάλινη σφαίρα που… «συλλαμβάνει» ψυχές και ζωντανά πλάσματα από την γη, αλλά και άλλους πλανήτες. (Δεξιά) «Η κόρη της Αφροδίτης», μια φωτογραφία που ελήφθη κατά την στιγμή που το εκτοπλασματικό μέντιουμ επικοινωνεί με τον πλανήτη της Αφροδίτης. Εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 6/4/1969 (Προσωπικό αρχείο Ν. Αποστολόπουλου) 

Αφού στην συνέχεια δείχνει στον δημοσιογράφο της εφημερίδας κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες, με πιο σημαντική μιας Αφροδιτιανής που την ονομάζει «κόρη της Αφροδίτης», εξηγεί αυτό το εκπληκτικό φαινόμενο: «..όπως στην μνήμη μας χωρούν γνώσεις ολόκληρων βιβλιοθηκών, έτσι και στο αρχείο των εκδηλώσεων του Σύμπαντος, υπάρχει διπλότυπο ομοίωμα πάσης ύλης». Όσο για την εξήγηση του φαινομένου να συλλαμβάνονται φωτογραφίες πλασμάτων που ζουν σε άλλους πλανήτες μας ενημερώνει: «Πάσα οντότης που υπήρξε ή υπάρχει, επί του σύμπαντος, εκπέμπει κύματα και ακτινοβολίας, τα οποία περιέχουν μνήμην της πηγής των, που δεν χάνεται στο άπειρο». Είναι πολύ πιθανόν ο κόσμος εκείνη την εποχή να μην πίστευε τίποτα από τα συμβαίνοντα και πόσο μάλλον σήμερα. Μερικοί όμως θα νοιώθουν υπερηφάνεια που η Ελλάδα έφτασε, έστω και μέσω μέντιουμ, πρώτη στους πλανήτες, μπροστά από Αμερικανούς και Ρώσους!