Ο «επαφικός» Τζορτζ Αντάμσκι. Απόστολος των "διαστημικών αδερφών" ή απατεώνας;

Έρευνα Νίκος Αποστολόπουλος (Ερ.Ε.Ν.Ζω)

Η αρχική μαρτυρία του Αντάμσκι το 1952 για επαφή του με έναν εξωγήινο, ήταν η πρώτη περίπτωση που έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό, αν και είχαν προηγηθεί αρκετές ακόμα τα προηγούμενα χρόνια οι οποίες δεν γνώρισαν μεγάλη δημοσιότητα. Ήταν επίσης ο πρώτος άνθρωπος που ανέφερε επαφή με εξωγήινα όντα όμοια με τον άνθρωπο. Ο Αντάμσκι ήταν ίσως η πιο διάσημη περίπτωση «επαφικού», παρότι υπήρχε πολλή και αρνητική δημοσιότητα για την αξιοπιστία του, και ήταν αυτός που ξεκίνησε σχεδόν μόνος του το κίνημα των επαφικών παγκοσμίως. Από φίλους του λέγεται, ότι βρισκόταν σε διαρκή «ονειρική» κατάσταση, ο ερευνητής και πρώην στρατιωτικός Leon Davidson υποστήριξε ότι CIA και κυβερνητικοί πράκτορες επινόησαν την επαφή του Αντάμσκι με τον ιπτάμενο δίσκο και τους εξωγήινους, δηλαδή στην πραγματικότητα  ο Αντάμσκι ήταν το ανυποψίαστο θύμα μιας απάτης, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι όλα ήταν επινοήματα ενός φαντασιόπληκτου ανθρώπου ή ακόμα και ενός ανθρώπου με το σύνδρομο του «εκλεκτού». Ο Αντάμσκι έχει ισχυριστεί τόσα πολλά υπερβολικά πράγματα που ακόμα και ορισμένοι από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του αδυνατούν να τα δεχτούν.  Το 1934, ο Αντάμσκι ίδρυσε τη μονή του «Βασιλικού Τάγματος του Θιβέτ» όπου δίδασκε «Συμπαντικούς Νόμους» και «Συμπαντικό Προοδευτικό Χριστιανισμό». Εκείνη την περίοδο, οι μαθητές του Αντάμσκι του απένειμαν τον τίτλο του «καθηγητή». Το 1940 μετακόμισε μαζί με ορισμένους από αυτούς τους μαθητές,  στις νότιες πλαγιές του όρους Palomar της Καλιφόρνια. Ένας από τους μαθητές, του χάρισε ένα τηλεσκόπιο έξι ιντσών, μέσα από το οποίο τράβηξε πολλές εντυπωσιακές φωτογραφίες υποτιθέμενων διαστημοπλοίων.

Η πρώτη επαφή του Αντάμσκι με τον εξωγήινο κόσμο ήταν πολύ νωρίτερα όμως από τα γεγονότα της δεκαετίας του 1950 που έγιναν διάσημα σε όλο το πλανήτη. Στις 9 Οκτωβρίου 1946, και ενώ παρακολουθούσε μια βροχή μετεωριτών, ισχυρίστηκε ότι  είδε ένα μητρικό σκάφος σχήματος πούρου πάνω από το σπίτι του στην Καλιφόρνια, δηλαδή εννέα μήνες πριν τα θρυλικά «ιπτάμενα πιατάκια» του Kenneth Arnold! Ένα χρόνο αργότερα ισχυρίστηκε ότι είδε 184 UFO (!) να περνούν πάνω από το Palomar Gardens, ενώ το 1949, άρχισε να δίνει διαλέξεις για τα UFO σε ομάδες πολιτών στη νότια Καλιφόρνια. Στις 29 Μαΐου 1950, ο Αντάμσκι τράβηξε μια φωτογραφία όπου έξι άγνωστα αντικείμενα φαίνονται να πετούν στον ουρανό σε σχηματισμό. Από το 1952 και μετά ο Αντάμσκι θα έχει όπως ισχυριζόταν συχνά επαφές με τους διαστημικούς αδερφούς, όπως τους αποκαλεί στα βιβλία του, οι οποίοι προέρχονται από την Αφροδίτη, τον Άρη και άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Αυτοί οι διαστημικοί επισκέπτες, σύμφωνα με τον Αντάμσκι, ανησυχούσαν για τις πυρηνικές δοκιμές και τη ζωή στο πλανήτη, την ατμόσφαιρα της γης, αλλά και τη διάδοση της ακτινοβολίας και τη μόλυνση άλλων πλανητών. Οι ιστορίες του, έφεραν και άλλους ανθρώπους μπροστά, οι οποίοι με τη σειρά τους διηγήθηκαν παρόμοιες εμπειρίες για διαπλανητικά ταξίδια με τους «διαστημικούς αδερφούς». Μέσα από βιβλία και διαλέξεις το κίνημα των επαφικών αυξανόταν καθ’όλη τη δεκαετία του 1950 με τον Αντάμσκι ωστόσο να παραμένει ο πιο σημαντικός επαφικός. Τόσο σημαντικός, που το 1959 η βασίλισσα της Ολλανδίας Juliana τον κάλεσε σε κατ’ιδίαν συνάντηση, και τον Πρόεδρο του Συλλόγου Αεροναυπηγών, Cornelis Kolff, να δηλώνει ότι «..η Βασίλισσα έδειξε ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον για το όλο θέμα». Το 1963, ο Αντάμσκι ισχυρίστηκε ότι είχε μια μυστική συνάντηση με τον Πάπα Ιωάννη XXIII, και ότι είχε λάβει το «Χρυσό Μετάλλιο Τιμής» από την Αυτού Αγιότητα. Η αποστολή του ήταν να παραδώσει ένα σημαντικό μήνυμα. Ο ισχυρισμός αυτός βέβαια έχει καταγγελθεί από το Βατικανό, αλλά έμμεσες αποδείξεις δείχνουν ότι μια τέτοια συνάντηση έλαβε χώρα. Ταξίδεψε στο Βατικανό με δύο συνεργάτες του τον May Morlet και τη Lou Zinsstag. Και οι δύο μάρτυρες λένε ότι μπήκε στο Βατικανό από μια πλαϊνή είσοδο (εξηγώντας γιατί δεν υπήρχε κανένα αρχείο της επίσκεψής του), και έμεινε για μια ώρα. Σκεπτικιστές από την πλευρά τους ισχυρίζονται ότι το συγκεκριμένο μετάλλιο που παρουσίασε ο Αντάμσκι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα τουριστικό σουβενίρ μιας εμπορικής εταιρίας στο Μιλάνο.

Η επιρροή του Αντάμσκι είχε εξαπλωθεί σε όλη την υδρόγειο. Στο αναμνηστικό γραμματόσημο της Γρενάδας, στην δεξιά πλευρά, απεικονίζετε σε καλλιτεχνική μορφή φωτογραφία 6 αντικειμένων που φωτογράφισε ο Αντάμσκι στις 29 Μαΐου 1950

Τα επόμενα χρόνια αρκετοί ακόμα επικριτές και σκεπτικιστές θα διερευνήσουν τους ισχυρισμούς του Αντάμσκι. Όπως αναφέρει στα βιβλία του, οι διαστημάνθρωποι ήρθαν από τον Άρη, την Αφροδίτη και άλλους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα της γης. Ωστόσο, κανένας από τους πλανήτες που αναφέρονται δεν είναι σε θέση να υποστηρίζει ζωή, λόγω περιβαλλοντικών συνθηκών. Σε ένα από τα βιβλία του περιγράφεται ένα ταξίδι στην αθέατη πλευρά της Σελήνης όπου ζήτησε να δει τις πόλεις, τα δέντρα, και τα χιονισμένα βουνά που κοσμούν την επιφάνεια της! Ισχυρίστηκε επίσης ότι οι φωτογραφίες της αθέατης πλευράς της Σελήνης που ελήφθησαν από το Luna 3 το 1959 είχαν τροποποιηθεί ώστε να απεικονίζουν μία άγονη και άψυχη επιφάνεια, αντί για αυτά που είδε ο ίδιος. Παρά τα συντριπτικά στοιχεία που αποδεικνύουν για πολλούς, ότι οι πλανητικές εξορμήσεις του Αντάμσκι ήταν αυταπάτες του νου ή απάτη, συνεχίζει ακόμα και σήμερα, 50 χρόνια μετά το θάνατο του να συναρπάζει τους ανθρώπους σε μεγάλο βαθμό. Ο Αντάμσκι άφησε πίσω του μια κληρονομιά που αναμφίβολα θα προσφέρει πολλές συζητήσεις ακόμα τα επόμενα χρόνια. Πέθανε στις 23 Απριλίου 1965, και όλως περιέργως θάφτηκε στο κοιμητήριο του Arlington, τα οποίο είναι ένα στρατιωτικό κοιμητήριο ηρώων, με τάφους πολλών γνωστών Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου J.F.Kennedy. Εάν o Αντάμσκι ήταν απατεώνας, γιατί θάφτηκε στο κοιμητήριο του Arlington; 

Η πρώτη γνωριμία με τα «διαστημικά αδέρφια»

Στις 20 Νοεμβρίου 1952, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη επαφή με τον «Όρθον», τον «άνθρωπο από την Αφροδίτη» όπως ισχυρίστηκε ο Αντάμσκι. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην έρημο Mojave της Καλιφόρνια. Λίγο μετά το μεσημεριανό γεύμα και ενώ ο Αντάμσκι με την ομάδα του παρατηρούσαν τον ουρανό, ένα τεράστιο ασημί αντικείμενο σχήματος πούρου πετώντας ψηλά πάνω από το βουνό, πλησίασε τον Αντάμσκι, και φάνηκε να σταματά και να αιωρήται ακίνητο. Εκτός του Αντάμσκι, παρών ήταν ακόμα  έξι φίλοι του. Η Άλις Γουέλς με την Λούσι Μακγκίνις, εθελόντρια γραμματεύς του, ο Άλφρεντ και η Μπέτι Μπέιλι, και ο Τζορτζ με την Μπέτι Χαντ Γουίλιαμσον. Όπως περιγράφει ο Αντάμσκι στο βιβλίο του «Flying Saucers Have Landed», «Ήταν ένα πελώριο ασημόχρωμο σκάφος που πετούσε ψηλά και εντελώς αθόρυβα, χωρίς φτερά ή προεξοχές οποιουδήποτε είδους. Αργά, λες και το παράσερνε μονάχα ο αέρας, πλησίασε προς το μέρος μας και ύστερα φάνηκε να σταματά και να αιωρείται ακίνητο…Με την πρώτη ματιά έμοιαζε με την άτρακτο ενός πολύ μεγάλου σκάφους και οι ακτίνες του ήλιου αντανακλούσαν λαμπερές στην άβαφη πλευρά του, σε τέτοιο ύψος και οπτική γωνία ώστε τα φτερά μπορεί να μη γίνονταν αντιληπτά». Θέλοντας να πλησιάσουν το αντικείμενο για να αποκτήσουν καλύτερο οπτικό πεδίο για φωτογράφιση, μετακινήθηκε με δύο από τους φίλους του βαθύτερα στην έρημο. Όπως περιγράφει η Μακγκίνις: «Συνέχισα να κοιτάζω έξω από το αυτοκίνητο. Το σκάφος γύρισε κι άρχισε να μας ακολουθεί. Ύστερα ο Αντάμσκι μας είπε: «Σταματήστε εδώ». Σταμάτησα και εκείνος βγήκε έξω. Έστησε το τηλεσκόπιο. Αφού συναρμολόγησε τα πάντα μας είπε: «Τώρα εσείς γυρίστε πίσω». Το παράξενο σκάφος όμως εκτοξεύτηκε στον ουρανό και χάθηκε, αλλά αυτό δεν ήταν το τέλος της συνάντησης. Πέντε λεπτά αργότερα ένα άλλο μικρότερο σκάφος, εμφανίστηκε γλιστρώντας ανάμεσα σε δύο βουνά και χαμήλωσε αθόρυβα σε μια χαράδρα, μισό μίλι μακριά του. Χωρίς να χάσει  χρόνο ο Αντάμσκι τράβηξε αρκετές φωτογραφικές πλάκες.

Λίγο αργότερα, πρόσεξε κάποιον να στέκεται κάπου 400 μέτρα μακριά, χωρίς να αντιληφθεί όμως εκείνη τη στιγμή και το μικρό σκάφος που βρισκόταν λίγο πιο πέρα. «Μου έκανε νόημα να τον πλησιάσω, και αναρωτήθηκα ποιος ήταν και από που είχε έρθει. Ήμουν σίγουρος πως δεν βρισκόταν εκεί λίγο πριν». Η περιγραφή του Αντάμσκι για τον Όρθον μοιάζει με πολλές άλλες παρόμοιες και μεταγενέστερες συναντήσεις. Ύψος γύρω στο 1.60, εξαιρετικά ψηλό μέτωπο, γκριζοπράσινα μάτια, ελαφρώς λοξά στις άκρες τους, ελαφρώς ψηλά ζυγωματικά, ηλιοκαμένο δέρμα, και κανένα ίχνος τριχοφυΐας στο πρόσωπο. Το παντελόνι χρώματος καφέ έμοιαζε σαν φόρμα του σκι, ενώ τα ξανθά μαλλιά του ήταν μακριά και έφταναν μέχρι τους ώμους του. Το πιο σημαντικό σημείο, ήταν οι σόλες των παπουτσιών, επειδή άφηναν πάνω στην άμμο της ερήμου ίχνη από μυστηριώδη σύμβολα, από τα οποία αργότερα έγιναν γύψινα εκμαγεία. Μετά από προσπάθειες επικοινωνίας με νοήματα και τηλεπάθεια, ο επισκέπτης ανέφερε ότι είχε έρθει από την Αφροδίτη και το όνομα του ήταν Όρθον. Είχε έρθει με ένα μήνυμα που προειδοποιούσε την ανθρωπότητα για τους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας και της ρύπανσης.  Ο Αντάμσκι ζήτησε από τον Όρθον να τον βγάλει μία φωτογραφία ο οποίος όμως αρνήθηκε, κάτι που θα συμβεί σε κάποια άλλη περίπτωση, και θα επιβεβαιώσει η Λου Τζίνστανγκ το 1959, όταν προς μεγάλη της έκπληξη ό Αντάμσκι έβγαλε από το πορτοφόλι του μια φωτογραφία του Όρθον σε προφίλ και της επέτρεψε να την δει για λίγα λεπτά. Ο Όρθον έκανε νόημα στον Αντάμσκι να τον ακολουθήσει προς το σκάφος που τους περίμενε. Ήταν ένα μικρό σκάφος που αιωρείτω μισό μέτρο από το έδαφος, με σχήμα που περισσότερο έμοιαζε με γυάλινη καμπάνα παρά με δίσκο, και ενώ ήταν διαφανές δεν μπορούσε να δει μέσα του. Παρατήρησε κοντά στην κορυφή κάτι που έμοιαζε με βαρύ οπτικό φακό, ενώ το πάνω μέρος του σκάφους είχε θολωτό σχήμα. Υπήρχαν στρογγυλά φινιστρίνια, και για μια φευγαλέα στιγμή του φάνηκε πως είδε ένα πανέμορφο πρόσωπο να εμφανίζεται εκεί και να κοιτάει έξω. Το εξωτερικό κάτω μέρος του δίσκου, έμοιαζε με φλάντζα, ήταν πολύ γυαλιστερό, αλλά όχι λείο, όπως θα έπρεπε να είναι ένα μονοκόμματο τμήμα μετάλλου. Λίγο πριν την αναχώρηση, και ενώ ο Αντάμσκι μετέφερε τα αρνητικά της φωτογραφικής μηχανής από την τσέπη του σακακιού σε άλλη τσέπη, ο Όρθον έδειξε με νοήματα πως ήθελε μια από αυτές τις πλάκες. Όπως λέει ο Αντάμσκι «Την τοποθέτησε στο μπροστινό μέρος της μπλούζας του, μα και πάλι δεν είδα κάποιο άνοιγμα ή τσέπη οποιουδήποτε είδους. Μου έδωσε να καταλάβω πως θα μου επέστρεφε την φωτογραφία, αν και δεν ήξερα πως, πότε ή που».  Ο  Όρθον μπήκε στο σκάφος και αφού πήρε ύψος απομακρύνθηκε αθόρυβα. Ολόκληρη η συνάντηση είχε διαρκέσει περίπου μία ώρα. Όταν το σκάφος χάθηκε στον ουρανό, πρόσεξε πως οι πατημασιές του Όρθον όσο και οι δικές του ήταν ορατές σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σκάφος.  Όμως του Όρθον ήταν βαθύτερες σε όλα τα σημεία.  Ο Τζορτζ Γουίλιαμσον άρχισε να φτιάχνει γύψινα εκμαγεία των αποτυπωμάτων, ενώ ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος και όλοι έκαναν ερωτήσεις ταυτόχρονα. Πολλοί αντιδρούν σε όλα αυτά ισχυριζόμενοι  πως ο Αντάμσκι φαινόταν υπερβολικά καλά προετοιμασμένος για την επαφή στο Ντέζερτ Σέντερ (είχε, για παράδειγμα, στο αυτοκίνητο γύψο για εκμαγεία!).

Διαγράμματα του ανιχνευτικού – και μεταγωγικού – σκάφους σύμφωνα με τις περιγραφές του Αντάμσκι

Καλλιτεχνική άποψη του ανιχνευτικού σκάφους με βάση τις περιγραφές του Αντάμσκι

Η ώρα της επιστροφής

Ο Όρθον είχε υποσχεθεί να επιστρέψει την φωτογραφική πλάκα και αυτό θα συμβεί στις 13 Δεκεμβρίου 1952, σε κάποιο σημείο του Palomar Gardens, όταν ένα ιριδίζον σκάφος που έμοιαζε γυάλινο εμφανίστηκε στον ουρανό. Ο Αντάμσκι έστρεψε το τηλεσκόπιο του και τράβηξε τέσσερις φωτογραφίες. Σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά, τώρα το εξωγήινο σκάφος δεν προσγειώθηκε στο έδαφος, αλλά πετώντας πάνω από τον Αντάμσκι, και από ένα ανοιγμένο φινιστρίνι, έριξαν την θήκη με τη φωτογραφική πλάκα! Όταν η εμφάνιση της φωτογραφικής πλάκας ολοκληρώθηκε, δημιουργήθηκε ένα αντίτυπο όπου υπήρχαν νέα μυστηριώδη και παράξενα σύμβολα. Μετά από αίτημα του Αντάμσκι, αντιπρόσωποι δύο κυβερνητικών υπηρεσιών (FBI και OSI – Γραφείο Ειδικών Ερευνών της Πολεμικής Αεροπορίας ), τον επισκέφτηκαν στο Palomar Gardens και αφού άκουσαν την ιστορία του με όσα είχαν συμβεί τους τελευταίους μήνες, πήραν μερικές φωτογραφίες του σκάφους και ένα αντίγραφο της φωτογραφίας που είχε επιστρέψει ο Όρθον. Το υπόμνημα του FBI στάλθηκε στον Διευθυντή Έντγκαρ Χούβερ. Ένα άλλο υπόμνημα του FBI αναφέρει πως η OSI έκανε σημαντικές έρευνες  οι οποίες όμως δεν δίνουν καμία βάση στην αλήθεια των δηλώσεων του Αντάμσκι.  Οι φωτογραφίες του,  έχουν απορριφθεί από το μεγαλύτερο μέρος των ερευνητών με την αιτιολογία ότι έχουν χρησιμοποιηθεί αντικείμενα όπως λαμπατέρ, κατσαρόλες με μπάλες πινγκ – πονγκ, υγραντήρας πούρων κτλ για την δημιουργία των υποτιθέμενων διαστημοπλοίων. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν παρουσίασε μέχρι σήμερα κάποιο από τα αντικείμενα που αναφέρθηκαν, το οποίο να μοιάζει έστω και λίγο με το εικονιζόμενο σκάφος.

Ένα γιγάντιο μεταγωγικό σκάφος το οποίο φωτογράφισε ο Αντάμσκι μέσα από το τηλεσκόπιο του την 1^η Μαΐου 1952

Δύο από τις διάσημες φωτογραφίες του Αντάμσκι που δείχνουν το «Αφροδισιανό αναγνωριστικό σκάφος», το οποίο φωτογράφισε μέσα από το τηλεσκόπιο του στο Palomar Gardens της Καλιφόρνια, στις 13 Δεκεμβρίου 1952 

Η στιγμή του ταξιδιού έφτασε        

Όσο περνάει ο καιρός όμως, οι ισχυρισμοί του Αντάμσκι γίνονται όλο και πιο εξωφρενικοί. Στις 18 Φεβρουαρίου 1953, θα φτάσει η στιγμή που ο Αντάμσκι θα πραγματοποιήσει το πρώτο του ταξίδι έξω από τα σύνορα της γης. Όπως περιγράφει στο δεύτερο βιβλίο του, (Inside the Space Ships), δύο άγνωστοι άντρες των πλησίασαν σε ένα ξενοδοχείο του Λος Άντζελες, και ενώ αρχικά τους περιγράφει ως φυσιολογικούς νέους ανθρώπους που μιλούν πολύ καλά αγγλικά, στην συνέχεια και αφού ο ένας από τους δύο άπλωσε το χέρι και τον άγγιξε, τον πλημμύρισε ένα συναίσθημα μεγάλης χαράς, αντίστοιχο με αυτό που είχε νιώσει  την ημέρα της επαφής του με τον Όρθον. Τότε κατάλαβε πως αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν κάτοικοι της γης. Αφού τους ακολούθησε, όπως του ζήτησαν μπήκαν σε μια μαύρη Pontiac Sedan, και τον οδήγησαν με μια ερημική περιοχή έξω από το Λος Άντζελες. Στη διάρκεια της διαδρομής τον ενημέρωσαν πως έρχονται από το «Άρη» και τον «Κρόνο»! Η έκπληξή του μεγάλωσε ακόμα περισσότερο όταν φτάνοντας σε ένα έρημο σημείο διέκρινε ένα φωτεινό σκάφος, παρόμοιο αλλά μεγαλύτερο από αυτό που είχε δει το Δεκέμβριο του 1952, και δίπλα του τον παλιό του φίλο, τον Όρθον, να επισκευάζει ένα μικρό τμήμα του ανιχνευτικού σκάφους. Με την ολοκλήρωση της επισκευής, ο Αντάμσκι και οι εξωγήινοι «φίλοι του», μπήκαν στο σκάφος, το οποίο απογειώθηκε, και τότε ενημερώθηκε ότι επρόκειτο να επιστρέψουν στο μητρικό σκάφος! Στο “Inside the Space Ships” όπως και στο τρίτο βιβλίο του “Flying Saucers Farewell” δίνει πολλές και αναλυτικές περιγραφές για το εσωτερικό των δύο σκαφών (ανιχνευτικό και μητρικό), που αφορούν τις καμπίνες, τη διαρρύθμιση των χώρων, τον τρόπο πτήσης των σκαφών και φυσικά το προωθητικό σύστημα τους. Τα διαγράμματα των σκαφών όπως τα παρουσίασε ο Αντάμσκι είναι σήμερα διάσημα. 

Προς το τέλος της ζωής του ο Αντάμσκι άρχισε να παίζει αποσπάσματα ταινιών που ισχυρίστηκε ότι ήταν από ιπτάμενους δίσκους. Αν και υπάρχουν προφανή ελαττώματα, παραπάνω είναι μερικά από αυτά τα κλιπ

Φτάνοντας στα 40.000 πόδια, μέσα από τα φινιστρίνια ο Αντάμσκι μπόρεσε να δει το μητρικό σκάφος να αιωρείται. «Καθώς πλησιάζαμε, ο γιγάντιος όγκος του φαινόταν να απλώνεται μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι και μπορούσα να δω τις τεράστιες πλευρές του να καμπυλώνονται προς τα έξω και προς τα κάτω. Πλησιάσαμε πολύ αργά, μέχρι που βρεθήκαμε σχεδόν στην κορυφή του μεγάλου μεταγωγικού. Δεν ξαφνιάστηκα όταν άκουσα τους συντρόφους μου να λένε πως είχε διάμετρο περίπου πενήντα μέτρα και μήκος γύρω στα επτακόσια. Το θέαμα εκείνου του γιγάντιου σκάφους σε σχήμα πούρου, καθώς αιωρείτο ακίνητο στη στρατόσφαιρα, δεν θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη μου».  Φτάνοντας στην εξέδρα ενός πελώριου υπόστεγου, στα έγκατα του μεταγωγικού, συνάντησαν ένα άλλο μέλος του πληρώματος, με πιο σκούρο δέρμα και ένα είδος μπερέ στο κεφάλι. Στην συνέχεια προχώρησαν σε μια μεγάλη αίθουσα ελέγχου, με ορθογώνιο σχήμα και στρογγυλεμένες γωνίες. Μετά από μια σύντομη ματιά τριγύρω, τον οδήγησαν σε ένα σαλόνι, με πλευρές 13 μέτρων και ύψος 5 μέτρων. Εκεί τον υποδέχτηκαν δύο πανέμορφες κοπέλες οι οποίες του πρόσφεραν νερό και όπως τον ενημέρωσαν η μια προερχόταν από τον Άρη και η δεύτερη από την Αφροδίτη (!). Η περιγραφή των γυναικών και της εμφάνισης τους από τον Αντάμσκι δείχνει πως ήταν εντυπωσιασμένος. «Αυτή που μου έφερε το νερό είχε ύψος γύρω στο 1.60μ. το δέρμα της ήταν αρκετά ανοιχτόχρωμο και τα χρυσά μαλλιά της έπεφταν σε κύματα κάτω από τους ώμους. Τα μάτια της, επίσης, φαίνονταν να έχουν ένα χρυσό χρώμα… Το σχεδόν διαφανές δέρμα της ήταν εντελώς αψεγάδιαστο, ντελικάτο αν και σφριγηλό, και φαινόταν να εκπέμπει μια ζεστή ακτινοβολία. Είχε λεπτά χαρακτηριστικά, μικρά αυτιά, και πανέμορφα συμμετρικά δόντια. Φαινόταν πολύ νέα… Τα χέρια της ήταν λεπτά, με μακριά μυτερά δάκτυλα. Αυτή τη γυναίκα, την «Αφροδισιανή» ο Αντάμσκι την ονόμασε «Κάλνα», ενώ την δεύτερη την «Αρειανή», «Ίλμουθ». Κάποια στιγμή ο Αντάμσκι θα κοιτάξει έξω από ένα φινιστρίνι και αυτά που είδε θα επαληθευτούν εννέα χρόνια αργότερα από τον αστροναύτη Τζον Γκλεν. Ο Αντάμσκι περιγράφει: «Έμεινα κατάπληκτος όταν είδα πως το φόντο του διαστήματος ήταν εντελώς σκοτεινό. Ωστόσο, παράξενα φαινόμενα εμφανίζονταν παντού γύρω μας, λες και δισεκατομμύρια πυγολαμπίδες τρεμόσβηναν παντού, κινούμενες προς όλες τις κατευθύνσεις. Τα φώτα ήταν πολύχρωμα, σαν ένα γιγάντιο ουράνιο πυροτέχνημα το οποίο ήταν τόσο όμορφο ώστε γινόταν τρομακτικό». (Ερ.Ε.Ν.Ζω)

                  

Πηγές:  
Timothy Good, Εξωγήινη Βάση, Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ, 2002

www.adamskifoundation.com

ufos-aliens.co.uk/
www.santafeghostandhistorytours.com
Flying Saucers Have Landed, pdf
Inside the Space Ships, pdf
Flying Saucers Farewell, pdf
Wikipedia