Τον Αύγουστο του 1966, στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Πρέβεζας, στο Άκτιο, 8 σμηνίτες και ένας επισμηνίας, εκπαιδευμένοι στην μετεωρολογία έγιναν μάρτυρες ενός συμβάντος που θεωρείται τεκμηριωμένο. Τότε το μικρό αεροδρόμιο ήταν βοηθητικό της πολεμικής αεροπορίας και το κλιμάκιο των 9 αντρών άνηκε οργανικά στη Λάρισα.
Η ώρα ήταν 9 το βράδυ και πρώτο ο Α.Α. (ο ένας
από τους οκτώ σμηνίτες), παρατήρησε μια φωτεινή κουκίδα που ερχόταν από την
μεριά του Ιονίου Πελάγους και που κατά ένα παράξενο τρόπο άρχισε να μεγαλώνει. Το
είπε αμέσως στους υπόλοιπους και η πρώτη γνώμη που επικράτησε για λίγο ήταν ότι πρόκειται για κάποιο
αεροπλάνο που ερχόταν ίσως για να προσγειωθεί. Δεν χρειάστηκαν όμως να περάσουν
πολλά λεπτά της ώρας για να διαπιστώσουν ότι η υπόθεση τους αυτή ήταν αβάσιμη. Η
κουκίδα είχε πάρει τις εντυπωσιακές διαστάσεις
μιας λαμπερής πανσελήνου, και ενός τεράστιου δίσκου. Και το πιο
εντυπωσιακό ήταν ο φωτισμός της. Στην αρχή ήταν κοκκινωπός, ενώ σε λίγο άρχισε
να αλλάζει, από πάνω προς τα κάτω σαν να τον περνούσαν κύματα από κόκκινο,
κίτρινο και μπλε φως. Το φανταστικό αυτό θέαμα κράτησε περίπου δύο ώρες και σε
όλη αυτή τη διάρκεια το ΑΤΙΑ έπαιρνε διαφορετικές θέσεις στον ουρανό, κάτω από
τα έκπληκτα βλέμματα των εννέα μαρτύρων. Δεν τελείωσε όμως εδώ η απίθανη
παράσταση. Το φωτεινό αντικείμενο «οριζοντιώθηκε» αλλάζοντας έτσι όψη και
άρχισε να βγάζει ένα είδος καπνού. Το περίεργο είναι ότι ο καπνός αυτός έμοιαζε
περισσότερο μ’ ένα μυστηριώδες είδος «σύννεφου» που διαλυόταν, και που σκέπαζε
σιγά σιγά το ΑΤΙΑ εντελώς. Όταν ύστερα από αρκετή ώρα το «σύννεφο» διαλύθηκε,
το ΑΤΙΑ δεν βρισκόταν πια στην θέση του. Οι μάρτυρες ξαγρύπνησαν εκείνη την
νύχτα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα έντασης και συζητήσεων. Σαν μετεωρολόγοι που
ήταν, απέκλεισαν κάθε περίπτωση φυσικού φαινομένου, κι από πληροφορίες που
μπόρεσαν να πάρουν – αλλά και από προφανή λογικά ερείσματα- απέκλεισαν και την
περίπτωση αεροσκάφους ή αερόστατου.
Πηγή: Περιοδικό ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΔΙΚΟΙ – UFO Τεύχος
3, Μάρτιος 1979
