Ας υποθέσουμε ότι αύριο κιόλας ένας γιγάντιος, πολύχρωμος ιπτάμενος δίσκος προσγειώνεται στους κήπους του Λευκού Οίκου, ενώπιων εκατομμύριων πολιτών, κάμερών και κινητών τηλέφωνων και έτσι επιβεβαιώνεται και επίσημα η ύπαρξη εξωγήινης ζωής εκτός του πλανήτη μας. Ακόμα και τότε, θα ήταν ιδιαίτερα πολύπλοκο το να επεξηγήσουμε τη φύση των χιλιάδων περιστατικών UFO που αναφέρθηκαν τις τελευταίες 7 δεκαετίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Κι αυτό, επειδή το φαινόμενο UFO παρουσιάζει διάφορες άγνωστες πτυχές, που θα ήταν δύσκολο να επιλυθούν, ακόμα κι αν σκεφτείς ότι θα είχαμε πλέον "στο τραπέζι" τη σιγουριά ύπαρξης εξωγήινης ζωής.
Το βασικότερο, επειδή, στις
άπειρες εμφανίσεις τους, τα UFO έχουν παρουσιάσει πτυχές φαινομενικά
ασυμβίβαστες με την κοινή επιστήμη όπως τη γνωρίζουμε, όπως και ότι φαίνονται
να αποτελούν φαινόμενο κατά το ήμισυ φυσικό και κατά το άλλο ήμισυ ψυχικό,
καθιστώντας έτσι θολά τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.
(Το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 10ο τεύχος του περιοδικού Unlocking the Truth)
Εξωγήινοι
παγιδευμένοι σε μια σπείρα
Αν δημιουργήσουμε ένα αρχείο με τις πληροφορίες ερευνητών του κόσμου, έχουμε προφανώς, χιλιάδες εξωγήινες "ράτσες" που μας επισκέπτονται: Μάρτυρες μιλούν για πληθώρα από ουφοναύτες, πολύ διαφορετικούς σε ύψος, μέγεθος, φυσική εμφάνιση, ενδυμασία, κλπ. Εκτός αυτού, έχουμε να κάνουμε και με μια πληθώρα στόλων από ιπτάμενους δίσκους σε όλα τα μεγέθη και σχήματα, που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από το saga του Star Wars. Για να μην αναφέρω το παράδοξο και ανησυχητικό φέρσιμο που έχει εκδηλωθεί σε αναρίθμητες περιπτώσεις εξαιτίας εμφάνισης UFO, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζονται ως τρελοί ή έστω να έχουν μια ιδιόρρυθμη αίσθηση του χιούμορ. Κι αν αυτές οι περίεργες, διαγαλαξιακές θεωρίες δεν είναι επαρκείς για να δημιουργηθεί το χάος, οι ουφολόγοι δεν στάθηκαν ικανοί όλα αυτά τα χρόνια, να ορίσουν μια παγκόσμια απεικόνιση, που θα μπορούσε να ενώσει σε μόνο μια - και με νόημα - ιστορία τουλάχιστον μια ντουζίνα αυτών των γεγονότων κι επιπλέον, τα περιστατικά που συνοδεύουν αυτές τις υπεραισθητικές, εξωγήινες παρατηρήσεις: Tηλεπάθεια, παράξενα όνειρα, μεταφυσικά φαινόμενα, poltergeist, κλπ. προκαλούν μια σύγχυση και νοθεύουν τελείως την αρχική και απλουστευμένη μας αντίληψη για το ζήτημα.
Αναμφισβήτητα, σε όλη αυτήν την "εξωγήινη" υπόθεση αποδεικνύεται πολύ δύσκολο να απαντήσουμε σε όλα αυτά τα ερωτήματα. Με τι έχουμε άραγε να κάνουμε; Με αστροναύτες ενός άλλου κόσμου ή με κάτι άλλο; Πολλοί ερευνητές υποδεικνύουν πως το παράδειγμα των ΑΤΙΑ έχει να κάνει λίγο ή και καθόλου με την υποθετική παρουσία εξωγήινων στον πλανήτη μας και πως οι πληροφορίες μας προσφέρουν άφθονα και σίγουρα στοιχεία που υποδεικνύουν πως το φαινόμενο έχει ένα στοιχείο "ψυχολογικό", παρόλο που κατά τα φαινόμενα έχει ένα μέρος αναμφισβήτητης "φυσικής" αλήθειας (βασισμένης σε φωτογραφίες, εντοπισμοί από ραντάρ, αποτυπώματα, κλπ). Και - ενισχυμένη από αυτήν την εικασία - η θεωρία της Ανατροπής (;) θέλει να προχωρήσει περισσότερο προς αυτήν την κατεύθυνση, εξετάζοντας τις περιπτώσεις και προσπαθώντας να βρει το "κρυμμένο κλειδί", που θέτει νέα ερωτήματα. Ύστερα από λεπτομερή ανάλυση εκατοντάδων γεγονότων, έχω συμπεράνει πως οι στενές επαφές με τα UFO θα ήταν αποτέλεσμα μιας "ψυχικής αρχιτεκτονικής", η οποία υφίσταται ως συνέπεια μιας συνοχής μεταξύ ενός ξένου, άγνωστου παράγοντα και της ίδιας της ψυχής των μαρτύρων.
Και ως πρωταρχικός "καρπός" αυτής της σύνδεσης/επικοινωνίας, "παράγεται" μια εικόνα τρισδιάστατη, πανομοιότυπη με την πραγματικότητα που την περιβάλλει και που παρατηρείται από περισσότερους ανθρώπους. Παρόλο που πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι το μεγαλύτερο τμήμα αυτής της "σκηνογραφίας" δημιουργείται από "ψυχικό υλικό", που ο άγνωστος παράγοντας εξάγει απ' τον ψυχισμό των παρατηρητών (με τη μορφή αναμνήσεων πχ). Κάτι που θα ήταν λογικό, όπως βλέπουμε στα αρχεία των ουφολόγων. Είναι λες και το φαινόμενο UFO ξαναρχίζει σε κάθε επεισόδιο από το μηδέν, δείχνοντας ατέλειωτες παραλλαγές και αποκλίσεις του ίδιου και μοναδικού κόνσεπτ: μιας εξωγήινης επίσκεψης. Αυτό που θα μπορούσε να συνοψιστεί απλώς σε "κάτι περίεργο" που είδε κάποιος στον ουρανό, έπειτα προσγειώνεται και από αυτό το "κάτι", αποβιβάζονται οι επιβάτες του. Όμως, δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά περισσότερα, καθότι το περιεχόμενο της εκάστοτε εμπειρίας είναι "αισθητικά" διαφορετικό, βάσει των διηγήσεων. Διότι, τα όντα και τα αντικείμενα που εμπλέκονται σ' αυτήν την προβολή "δημιουργούνται" και τροποποιούνται από την ατομική συμμετοχή του εκάστοτε μάρτυρα. Κάθε στενή επαφή με εξωγήινη μορφή ζωής είναι προσωποποιημένη βάσει της αλληλεπίδρασης του μάρτυρα με την εκάστοτε εμπειρία.
Ωστόσο, πέραν του να υποδείξουμε την κοινωνικοπολιτιστική άποψη του θέματος, το
μεγαλύτερο μέρος του συμπεράσματος όσον αφορά μια κοντινή επαφή με ΑΤΙΑ, έχει
ως βάση τον προσωπικό και ατομικό/ξεχωριστό ψυχισμό των μαρτύρων: Αυτό που
συμβαίνει είναι ότι το όλον πληροφοριακό υλικό ενσωματώνεται με διαστρεβλωμένη
μορφή στην προβολή του φαινόμενου, κάτι που κάνει τον μάρτυρα να μην
αναγνωρίζει πια. Όμως το φαινόμενο μπορεί να αξιοποιήσει διάφορες ιδεογραφικές
πηγές και όχι μόνο αυτές που σχετίζονται με το φαινόμενο UFO, την επιστημονική
φαντασία ή τα εξωδιαστατικά ταξίδια. Οι ερευνητές μπορούμε να εντοπίσουμε την
αισθητική και αφηγηματική πηγή αυτών των εμπειριών στο ασυνείδητο ή στο
περιβάλλον των μαρτύρων.
Πώς λειτουργεί ακριβώς αυτή η διαστρέβλωση;
Είναι πολύ πιθανόν ότι κατά τη δημιουργία τους, πολλές περίεργες συναντήσεις, σ’ οποιαδήποτε κατηγορία κι αν ανήκουν - συμπεριλαμβανόμενης και της ουφολογίας - αποτελούν μέρος μιας ιδεογραφικής βάσης, που μπορεί να προκύπτει από ένα επεισόδιο μεταφυσικό, κρυπτοζωολογίας, θαλάσσιο ή εξωγήινο, όσον αφορά την ερμηνεία ή την επιρροή που αποκτά ο μάρτυρας απ' ό,τι αντιλαμβάνεται από αυτήν τη συνάντηση. Τα πάντα ξεκινάνε μόλις ο εν δυνάμει παρατηρητής συντονίζεται με το φαινόμενο. Η αρχή της όλης εμπειρίας μπορεί να είναι απλώς ένα περίεργο φως στον ουρανό, μια σκιά ή απλώς ένα συναίσθημα φόβου και ανησυχίας, ακόμα κι ανεξήγητης ανατριχίλας και πανικού. Και είναι ακριβώς εκείνη η στιγμή που το μυαλό του μάρτυρα κατακλύζεται από ορδές ερωτημάτων: Τι συμβαίνει; Από που προέρχεται όλη αυτή η σιγή; Είμαι μόνος; Τι είναι αυτό το φως; Υπάρχει κάποιο πνεύμα κοντά μου; Μήπως είναι ο μακαρίτης ο παππούς μου; Ένας ιπτάμενος δίσκος; Ένας άγγελος των ουρανών; Ένα φρικτό πλάσμα; Η Παρθένος Μαρία;
Όλη αυτή η αλληλεπίδραση -
διάδραση μεταξύ μάρτυρα και γεγονότος πηγάζει απ' το ίδιο το υποσυνείδητο ή μ'
άλλα λόγια, τόσο οι ερωτήσεις, όσο και οι απαντήσεις δίνονται απ' τον ίδιο τον
μάρτυρα - παραλήπτη. Και είναι ακριβώς αυτές οι απαντήσεις απ' τις οποίες
προέρχεται το περιεχόμενο των εκάστοτε διηγήσεων, τόσο από άποψη "αισθητικής",
όσο και αφηγηματικής. Ο εξωτερικός παράγοντας δεν έχει κανένα συγκεκριμένο
ενδιαφέρον στο να μας δώσει καθοριστικές εμπειρίες ή μηνύματα: πολύ περισσότερο
είναι ο ίδιος ο μάρτυρας αυτός που πιθανόν αναπτύσσει με δικά του στοιχεία -
ακόμα και να δημιουργήσει απ' το μηδέν - μια ιστορία, βάσει εκατοντάδων
λειτουργικών στοιχείων που συντελούνται γύρω του, αλλά και στο μυαλό του τη
δεδομένη στιγμή.
Κάπως έτσι, αν η ψυχή του παρατηρητή είναι αρκετά χαοτική ή
μπερδεμένη τη στιγμή του φαινομένου, είναι πολύ πιθανόν ότι το αποτέλεσμα θα
είναι κι αυτό απρόβλεπτο και "αλλοπρόσαλλο" , σε σημείο να είναι
αδύνατο να κατηγοριοποιηθεί από τους ειδικούς. Έτσι, μπροστά στο ερέθισμα του
να βλέπει ένα περίεργο φως στον ουρανό, να οραματίζεται μια σκιερή οντότητα ή να
έχει μια περίεργη αίσθηση, ο μάρτυρας μπορεί άθελα του να είναι σε θέση να
προαποφασίσει ουσιαστικά, με τρόπο ασυνείδητο, από που προέρχεται η όλη
εμπειρία που βίωσε: από εξωγήινους/το βασίλειο των σκιών και των φαντασμάτων/το
πεδίο της θρησκείας, κλπ.
Δηλαδή, άπαξ και οι εξωγήινες εμπειρίες απαλλαχθούν απ' τις
φτιαχτές λεπτομέρειες, την υπερβολή, την υποτιθέμενη υπερτεχνολογία και τα
υπνωτικά φώτα, παρουσιάζονται ως ένα υπνωτικό φαινόμενο ψυχικού χαρακτήρα,
σχετιζόμενο με τον μάρτυρα μ΄ έναν τρόπο τόσο προσωπικό, ώστε δεν μπορούμε να
αποκλείσουμε τη στενή του σχέση με την αυξανόμενη γκάμα περίεργων και
υπερφυσικών οραμάτων που έχουν καταγραφεί σε διαφορετικά κείμενα κατά τη
διάρκεια της ιστορίας. Έχουμε παρασυρθεί από εμφανίσεις, επιφανειακές επικαλύψεις και
"περιτυλίγματα" που αφορούν την εκάστοτε υπόθεση, για να μπορέσουμε
να σκεφτούμε ότι αυτές οι εμφανίσεις θα μπορούσαν μόνο να εξηγούνται ως η άφιξη
στη Γη από πολιτισμούς άλλων κόσμων. Συνεπώς, αν βρισκόμαστε ενώπιων κάποιου
τύπου επαφής, προϊόν μιας ψυχοδιαστατικής διαδικασίας, αυτό θα εξηγούσε, για
αρχή, για ποιο λόγο η πλειοψηφία των γεγονότων είναι άυλα ή εφήμερης
παρουσίασης, όπου οι "επιβάτες" και οι "ιπτάμενοι δίσκοι"
τους δεν αφήνουν ίχνη και μπορούν να περάσουν μέσα από την ύλη. Εφόσον αυτό θέλει
να μας πει πως τίποτα απ' ό,τι έγινε αντιληπτό κατά τη διάρκεια μιας UFO
εμπειρίας υπακούει σε μια εμπειρική πραγματικότητα (τουλάχιστον όπως την
αντιλαμβανόμαστε εμείς), ούτε έχει φυσική συνοχή στο δικό μας χωρόχρονο, ύστερα
από την ολοκλήρωση της συνάντησης - επαφής.
Μ' άλλα λόγια, οι ουφοναύτες, ο στόλος και τυχόν
δραστηριότητες που έχουν καταγραφεί σε υποθέσεις UFO, δεν έχουν πραγματική
υπόσταση πέραν της εφήμερης παρουσίας τους ενώπιων των μαρτύρων. Για αυτόν τον
λόγο, τίποτα απ' ό,τι αναφέρεται δεν επαναλαμβάνεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο
σε κάποια άλλη υπόθεση UFO, απλούστατα επειδή τίποτα απ' ό,τι έχει παρουσιαστεί
και παρατηρηθεί δεν υφίσταται πέραν του σημείου επαφής, που είναι υπαρκτή για έναν συγκεκριμένο μάρτυρα - υποκείμενο. Η
ύπαρξη αυτών των εμπειριών είναι εφήμερη. Και σ’ ένα επόμενο ΑΤΙΑ περιστατικό,
αλλάζοντας την πηγή (δηλ. τον μάρτυρα), απ' την οποία προέρχονται τα βασικά
οπτικά στοιχεία και οι αφηγηματικές λεπτομέρειες που συνθέτουν το περιεχόμενο
της συνάντησης, πρακτικά η όλη ιστορία ξεκινά πάλι απ' το μηδέν... Οι ερευνητές
των UFO μπορούν μόνο να
εξετάσουν τη διάρκεια του εκάστοτε γεγονότος, καθότι το "πριν" και το
"μετά" κάθε περιστατικού, απλώς δεν υπάρχει. Λόγω αυτού του ψυχικού
μηχανισμού δεν έχουμε μπορέσει ως τώρα να δημιουργήσουμε πολλές μεμονωμένες
εικασίες σχετικά με τους εξωγήινους. Καθότι η δράση τους είναι απρόβλεπτη και -
επι της ουσίας - ενορχηστρωμένη, όχι λόγω του φαινομένου καθαυτού, όσο λόγω της
φαντασίας του εκάστοτε μάρτυρα, που αλληλοεπιδρά με εξωτερικούς παράγοντες. Τα
πάντα δημιουργούνται και προβάλλονται κατά τη στιγμή που συντελείται η επαφή
της ανθρώπινης ψυχής με το άγνωστο ερέθισμα, από την όλη εξωγήινη αισθητική,
έως τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά τους.
Σε κάθε ουφολογικό περιστατικό επιμένουμε να τοποθετούμε εκ
νέου το όλο σκηνικό, κάτω όμως από την οπτική και την
"αποκωδικοποίηση" του κάθε μάρτυρα, οι οποίες αλλάζουν κατά πολύ την
βασική δομή που καθορίζει το όλο γεγονός - ανάλογα με την τοποθέτηση του.
Παρόλο που πρέπει να τονίσουμε ότι το υποσυνείδητο των μαρτύρων υφίσταται με
έναν διαστρεβλωμένο τρόπο μπροστά στα μάτια τους, δίχως οι ίδιοι να το
αναγνωρίζουν. Και δεν είναι μόνο το συγκεκριμένο φαινόμενο που
"τρέφεται" από ιδέες και θεωρίες σχετικές με τον τομέα της ουφολογίας
ή των αστρικών ταξιδιών, αλλά και πρακτικά, οποιοδήποτε συμβάν που μπορεί να αξιοποιηθεί για μια τέτοια
"αυτοδημιούργητη" διαδικασία (π.χ υποτιθέμενες συναντήσεις με αγγέλους,
ξωτικά, κλπ). Αυτή ακριβώς είναι η αιτία που οι ουφολόγοι καθυστερούν: Επειδή προσπαθούν
να ορίσουν μια βάσιμη τοποθέτηση πάνω σε μια αβάσιμη και ασταθή ψυχοδιαστατική διαδικασία,
η οποία πιθανότατα ούτε περιλαμβάνει, ούτε και απαντά στην τελική στα ερωτήματα
της όλης φύσης του γεγονότος, καθότι είναι καρπός ενός εσωτερικού ειρμού. Μιας
φαντασίωσης.
Ο παράγοντας της
παραδοξότητας: Ένα κοσμικό θέατρο;
Για δεκαετίες, διάφοροι ερευνητές έχουν δώσει μεγάλη σημασία
σε εκατοντάδες ασυνάρτητες (;) απόψεις που παρουσιάζει το φαινόμενο UFO και οι οποίες
έχουν ταξινομηθεί στην κατηγορία του παράδοξου. Ο διάσημος ουφολόγος Jacques
Vallee μαζί με μια ομάδα φοιτητών, υποστηρίζουν πως το ασυνάρτητο στοιχείο που κατοχυρώνεται
σε μια μεγάλη πλειοψηφία ουφολογικών περιπτώσεων θα ήταν κάτι σαν σύστημα
"αυτοάμυνας" του ίδιου του φαινομένου,
έτσι ώστε οι αφηγήσεις των μαρτύρων να μην γίνουν πιστευτές ούτε από έναν λογικό
άνθρωπο του μέσου πληθυσμού, πόσο μάλλον απ' την επιστημονική κοινότητα. Ο
έξοχος ερευνητής Ignacio Darnaude υπερασπίζονταν την ύπαρξη ενός τεράστιου
"κοσμικού θεάτρου" όσον αφορά αυτές τις παράδοξες κι ακατανόητες δράσεις
των ουφοναυτών.
Όμως, ενδεχομένως αυτός ο παράγοντας παραδοξότητας ήταν η αναπόφευκτη συνέπεια, όχι ενός μακιαβελικού - καταπιεστικού ελέγχου του ίδιου του φαινομένου, αλλά της συγγενούς επίδρασης της ψυχικής δομής, ακριβώς επειδή αυτή η ψυχική αρχιτεκτονική (η προβολή) αναπτύσσεται κάτω από τα γρανάζια μιας διαδικασίας πανομοιότυπης με αυτή που δημιουργείται ενόσω κοιμόμαστε και ονειρευόμαστε. Επομένως, δε θα είχε κανένα άλλο υπερβατικό νόημα, ούτε και υπερφυσικό. Οι ειδικοί πιστεύουν πως κατά τη διάρκεια του ονειρέματος απενεργοποιούνται οι ζώνες του εγκεφάλου που ενώνονται με τους μπροστινούς λοβούς, που είναι υπεύθυνοι για την λογική και για ό,τι καθορίζουμε ως λογικό - πραγματικό. Για αυτό μας φαίνονται φυσιολογικές παράδοξες εμπειρίες τέτοιου τύπου όσο κοιμόμαστε, αλλά, μόλις ξυπνήσουμε, αναγνωρίζουμε το παράδοξο και το παράλογο στοιχείο που υφαίνει μεγάλο μέρος των ονείρων μας (και που δεν είναι τίποτα περισσότερο από εκφράσεις του υποσυνείδητου).
Είμαι πεπεισμένος
ότι οι εμπειρίες ΑΤΙΑ προβάλλουν
και αποτυπώνουν στον άνθρωπο/διαμεσολαβητή μια σειρά αποτυπώσεων/εμπειριών, που φέρουν πολλές
ομοιότητες με τον κόσμο των ονείρων στον οποίο βυθιζόμαστε μόλις αποκοιμηθούμε,
και που παρόλα αυτά αφορά ένα φαινόμενο εντελώς διαφορετικό. Ως συνέπεια αυτής
της ομοιότητας, το να συγκρίνουμε ή να αναλύουμε όλες τις εξωγήινες περιπτώσεις,
είναι σα να προσπαθούμε να κατανοήσουμε και να αποκωδικοποιήσουμε το σύνολο
χιλιάδων ονείρων, από χιλιάδες διαφορετικούς ανθρώπους, με την ιδέα ότι όλες οι
συναντήσεις θα υπόκεινται σε ένα συγκεκριμένο κανόνα - αίτιο. Η αντίστροφα, να υποθέταμε
ότι όλα αυτά τα όνειρα προέρχονται από την ίδια κοινή πηγή, που επικοινωνεί με χιλιάδες
κοιμισμένους, για να στείλει ένα και μοναδικό μήνυμα. Στην εκκεντρική και
ιδιόρρυθμη καριέρα μας, για να αποκτήσουμε ένα κοινό μοτίβο ή μια παγκόσμια εξήγηση
σε μια ποσότητα περιπτώσεων σχεδόν ίση μ' αυτή των ονείρων, θα βγάζαμε τόσα διαφορετικά
στοιχεία, που θα καθιστούσαν τον στόχο μας αδύνατο να επιτευχθεί. Θα μετατρέπαμε
με μη αναστρέψιμο τρόπο εμπειρίες καθαρά υποκειμενικές σε ένα ολόκληρο πολυσύνθετο
σύστημα πεποιθήσεων. Επιπλέον, για να μπερδέψουμε ακόμα περισσότερο το όλο θέμα,
όπως συμβαίνει με τη μελέτη των εξωγήινων, όλη αυτή η καταμέτρηση θα μας οδηγούσε
σε μια πληθώρα ερωτήσεων και θεωριών, για τις οποίες δε θα υπήρχε καν απάντηση,
επειδή στην πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζουμε μονάχα ένα και μοναδικό ερώτημα.
Οπότε, φτάνοντας σε ένα γενικό συμπέρασμα, μπορούμε να πούμε
ότι οι στενές επαφές με UFO αποτελούν φαινόμενα τυχαία, συμπωματικά και προσωποποιημένα,
διότι έχουμε ήδη κάνει το μεγάλο λάθος του να αναλύουμε και να συγκρίνουμε τις υποθέσεις
UFO στο σύνολο τους, ενώ η πραγματική σημασία των εμπειριών αυτών μπορεί μόνο
να ερμηνευθεί / αποκωδικοποιηθεί σε προσωπικό επίπεδο, έχοντας πάντα υπόψιν την
υποσυνείδητη επίδραση του μάρτυρα στην κατάθεση του. Μόλις κατανοήσουμε ότι έχουμε
να αντιμετωπίσουμε εμπειρίες που μεν λαμβάνουν χώρα σε παγκόσμια κλίμακα, είναι
όμως υποκειμενικές, - αφού συμμετέχει ενεργά ο ψυχισμός του εκάστοτε μάρτυρα- ,
θα ξεκινήσει να εξηγείται μέρος του μυστηρίου.
Κατά βάση, οι εξωγήινες εμπειρίες είναι ψυχικές διαδικασίες , άκρως εύπλαστες ,
ως συνέπεια της επαφής των μαρτύρων με άγνωστα τμήματα της πραγματικότητας, που
ανοίγουν δρόμο και επικοινωνούν με τον βαθύτερο ψυχισμό μας.
Τα φυσικά στοιχεία
Ότι το φαινόμενο UFO έχει μια φυσική πτυχή, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί:
Καταγράφονται σε ραντάρ, αφήνουν ίχνη και μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και τραυματισμούς
στους μάρτυρες. Το περίεργο όμως είναι ότι μπροστά στις ίδιες συνθήκες που εκτίθενται
από το φαινόμενο, δεν βρίσκουμε τα ίδια αποτελέσματα. Αντιμετωπίζουμε ένα φαινόμενο
το οποίο είναι διφορούμενο. Μ' άλλα λόγια, τα ιπτάμενα πιατάκια αφήνουν μερικές
φορές ίχνη, και σε άλλες εκδηλώσεις δεν αφήνουν απολύτως τίποτα πίσω τους, λες
και είναι κανονικά φαντάσματα! Μερικές φορές προκαλούν ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές
και άλλες φορές κάνουν κανονικά την παρέλαση τους δίχως να προκαλούν καμία διαταραχή.
Λες και δείχνουν μια σταθερή δυαδικότητα σε κάθε εκδήλωση τους. Τι είναι όμως αυτό
που προκαλεί αυτήν την ασάφεια;
Πρώτα από όλα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι εκδηλώσεις
UFO δεν ανήκουν αποκλειστικά στη σφαίρα του ψυχικού, αλλά ότι το φαινόμενο
"χρησιμοποιεί" κάποιο είδος ενέργειας για να δημιουργήσει αυτές τις σκηνές,
επομένως η εντατικοποίηση αυτών των προβολών στο περιβάλλον μας θα προκαλούσε
τη σποραδική υλοποίηση ορισμένων από τα στοιχεία που συνθέτουν την προβολή. Αυτό
θα μπορούσε προφανώς να προκαλέσει κάθε είδους φυσιολογικές επιπτώσεις στους μάρτυρες
η στο περιβάλλον που τα περιβάλλει. Απ' τη δική μου οπτική, υπερτίθενται στιγμιαία
στο γνωστό σύμπαν μας και μόνο η συμμετοχή ορισμένων μαρτύρων θα μπορούσε να επιτύχει
φυσικές επιπτώσεις στην πραγματικότητα μας, καθώς δεν αντιδρούν όλα τα άτομα με
τον ίδιο τρόπο σε αυτήν την απροσδόκητη εισβολή σε ένα άγνωστο σύμπαν και ίσως
δεν είχαν όλοι τις ίδιες "ιδιότητες" η "ικανότητες" ώστε να
συντονιστούν σωστά με το φαινόμενο.
Αλλά το πιο ενδιαφέρον πράγμα, από την άποψη της Θεωρίας Παραμόρφωσης, είναι ότι τα υποτιθέμενα φυσικά ίχνη που αφήνονται στο έδαφος μετά την προσγείωση των UFO εξακολουθούν ν' αποτελούν παραμορφώσεις εννοιών που είναι πλήρως αναγνωρίσιμες από τους μάρτυρες ακόμα και πριν καν συμβούν: τρύπες, θρυμματισμένο γρασίδι, εγκαύματα, μεταλλικά συντρίμμια, λεκέδες από λάδι, ραδιενέργεια... Τα πάντα προβλέψιμα. Γιατί δεν έχει βρεθεί απόδειξη ενός άλλου τύπου, που είναι δύσκολο να περιστραφεί στις ψυχικές ή επιστημονικές μας παραμέτρους; Π.χ, γιατί κανένας ιπτάμενος δίσκος στη φάση απογείωσης του δεν έχει μετατρέψει το περιβάλλον του σε γαλαζωπή απόχρωση, συμπεριλαμβανομένων των δέντρων, της γης και του εδάφους; Εάν είμαστε αντιμέτωποι με μια εξωγήινη τεχνολογία, αδιανόητη σχεδόν από την επιστήμη μας, μόλις αλληλοεπιδρούνε στην ατμόσφαιρα μας, ίσως αυτά τα "πλοία" μπορούν να προκαλέσουν όλα τα είδη των επιπτώσεων, από μεταμόρφωσης της κοινής πέτρας σε διαμάντι, έως την πρόκληση βροχής σε έρημο. Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν έχει συμβεί, για έναν απλό λόγο:
Επειδή κανένας δεν το "φαντάστηκε" ως "λογικό και πιθανό" πράγμα που μπορεί να συμβεί μετά την προσγείωση ενός ιπτάμενου δίσκου. Και δεδομένου ότι αυτές οι πληροφορίες δεν υπάρχουν σιωπηρά στην ασυνείδητη γνώση των μαρτύρων, ο εξωτερικός πράκτορας δεν μπορεί να τις αντιπροσωπεύσει στην εφήμερη προβολή του. Δε πρέπει να ξεχνάμε ότι η εικόνα που μεταδίδεται από το φαινόμενο προσπαθεί να προσομοιώσει μια υποτιθέμενη εξωγήινη επαφή, αλλά πάντα (όπως το φαντάζομαι, τουλάχιστον), υπό καθαρά ανθρώπινες πολιτιστικές έννοιες. Όμως, αντιθέτως, οι μάρτυρες και οι ανακριτές βλέπουν λογικό - και κατ' επέκταση παίρνει την εμφάνιση μεγάλου παραλογισμού και θεάτρου - ότι τα UFO αφήνουν πίσω τους βίδες, λεκέδες λαδιού, κλπ. Ως εκ τούτου, όπως διατυπώθηκε από τη Θεωρία της Παραμόρφωσης, τίποτα που παρουσιάζεται στα μάτια των τελικών μαρτύρων δεν είναι τελείως άγνωστο σε αυτόν.
Απ' αυτήν
την οπτική γωνία , η παρουσία ή όχι ιχνών ή ποσοτικών επιπτώσεων στο περιβάλλον
ή τους ανθρώπους θα καθοριζόταν ίσως όχι από το ίδιο το φαινόμενο αλλά από την ικανότητα
κάθε μάρτυρα να "εντείνει" τη συνάντηση τους, ώστε μέρος αυτής της
προβολής να έχει κάποιο φυσικό συστατικό. Διαφορετικά, σε όλα τα περιστατικά με
UFO, θα βρίσκαμε υπολείμματα
και αποδεικτικά στοιχεία κι εν συντομία, περισσότερη ομοιογένεια στις υποθέσεις.
Αυτό όμως δεν συμβαίνει, επειδή σε κάθε συνάντηση είναι και διαφορετικός ο
μάρτυρας κι αυτός καθορίζει με τη συμμετοχή του το περιεχόμενο που εκτίθεται,
σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι πιστεύαμε. Με τον ίδιο τρόπο, όταν οι ουφοναύτες
επικοινωνούν μαζί μας δεν λαμβάνουμε δεδομένα που μας ενδιαφέρουν: Δεν υπάρχει κανένα
μήνυμα ή πληροφορίες που να είναι στο ελάχιστο ανάλογες με την εντυπωσιακή
οπτική απεικόνιση που έγινε μπροστά στα μάτια του μάρτυρα. Είναι σαν όλη η προσπάθεια
και το ενδιαφέρον του φαινομένου UFO να επικεντρωθούν σε έναν μοναδικό και
αποκλειστικό στόχο: να κατασκευάσει μια συντριπτική, εκθαμβωτική (υπερβατική σχεδόν)
σκηνή, όπου το οπτικό στοιχείο κυριαρχεί πάντα πάνω σε οπουδήποτε άλλο θέμα.
Ποια είναι η καταγωγή
του φαινομένου UFO;
Όσον αφορά την καταγωγή όλων αυτών των περίεργων ενδείξεων, μπορούμε
να πούμε ότι, κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι άνθρωποι φέρονται να είχαν διάφορες
επαφές και με πλάσματα κι άγνωστες οντότητες (δαιμόνια, αγγέλους, γοργόνες,
νεράιδες, κ’ αλλά πλάσματα με διάφορες "ετικέτες"), οι οποίες
πιθανότατα υπακούνε στην ίδια λογική με τους εξωγήινους, και η οποία εξελίχθηκε
/ τροποποιήθηκε με το πέρας του χρόνου. Κι αυτή η τροποποίηση ή εξέλιξη όσον αφορά
την εξωτερική εμφάνιση δεν αποτελεί προϊόν κάποιου καμουφλάζ προκειμένου ν'
αποκρυφθεί κάποιος ανώτερος σκοπός ή κάποιο πολύπλοκο σχέδιο, αλλά προϊόν της
συμμετοχής του ίδιου του ανθρώπινου παράγοντα στη δημιουργία τους. Δε θα
μπορούσε να ισχύει το αντίθετο, διότι όλες σχεδόν οι εμφανίσεις, στις
διαφορετικές ιστορικές εποχές τους είναι σύγχρονες με τα ενδιαφέροντα, τον
πολιτισμό και τα δεδομένα της εκάστοτε εποχής. Με τον ίδιο τρόπο που η
πληροφορία την οποία έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε, μέσω των διάφορων μαρτύρων,
πρέπει απλώς να είναι μια απλή διαστρέβλωση ανθρώπινων απόψεων και ιδεών. Ο
εξωτερικός παράγοντας είναι απλώς ένας καταλύτης, ένα περίπλοκο αλλά και τέλειο
"περιτύλιγμα". Προκειμένου έτσι η ψυχή μας να έχει σποραδικές
"επαφές" με μια άλλη πραγματικότητα η οποία δραπετεύει από τις κοινές
μας αισθήσεις. Από αυτές τις ανεξερεύνητες διαστάσεις , οι οποίες συνυπάρχουν
με τις δίκες μας, ο επονομαζόμενος "εξωτερικός παράγοντας" θα έπρεπε
να εξεταστεί και να συζητηθεί, μέσω των διαφόρων και πολλών επαφών, για να μας
δείξει απόψεις που απλώς "κοιμούνται" στο συλλογικό ασυνείδητο ή που
καμιά φορά απλώς μας χρησιμεύουν σαν συγκαλυμμένος οδηγός για το άγνωστο σύμπαν του ασυνειδήτου.
Ο José Antonio Caravaca θεωρείται ένας από τους πιο εξέχοντες ουφολόγους στην εποχή μας. Ανήκει στην τελευταία ομάδα ερευνητών και συγγραφέων και εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Ισπανία. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 1000 ερευνητικά άρθρα σχετικά με τα UFO, την κρυπτοζωολογία, την αρχαιολογία και άλλα ερωτήματα που σχετίζονται με τα ετερόδοξα. Συμμετέχει σε εξειδικευμένα περιοδικά όπως το ENIGMAS, AÑO CERO, MAS ALLA και EL OJO CRITICO, καθώς και άλλα διεθνή μέσα. Το 2015 οι αποκαλυπτικές του έρευνες για τα λεγόμενα "Roswell Slides" είχαν μεγάλο παγκόσμιο αντίκτυπο. Αλλά αν για κάτι είναι περισσότερο γνωστός ο Caravaca αυτό είναι η περίφημη «Θεωρίας Διαστρεβλώσεων», η τελευταία μεγάλη συμβολή του για το φαινόμενο των UFO που έχει δημιουργήσει μια ευρεία συζήτηση στην ουφολογική κοινότητα.