PROJECT "ARTEMIS": Επιστροφή στην Σελήνη (Συνεχής ενημέρωση)

Μυστήριο με τον υδάτινο κόσμο στον αστερισμό του Δράκοντα. Ανακαλύφθηκε πλανήτης καλυμμένος πλήρως από έναν βαθύ ωκεανό. Ποια είναι η μυθολογία του Αστερισμού του Δράκοντα

Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε έναν εξωπλανήτη, τον TOI-1452 b, o οποίος πιθανώς είναι βραχώδης και σκεπασμένος όλος από έναν βαθύ ωκεανό. Ο εξωπλανήτης, ο οποίος είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από τη Γη σε μέγεθος και αρκετά μεγαλύτερος σε μάζα (σχεδόν πενταπλάσια), κινείται γύρω από ένα μικρό άστρο στον αστερισμό του Δράκοντα σε απόσταση περίπου 100 ετών φωτός από τον δικό μας πλανήτη. Η απόσταση του εξωπλανήτη από το άστρο του είναι κατάλληλη, ώστε η θερμοκρασία του να μην είναι ούτε πολύ υψηλή ούτε πολύ χαμηλή, οπότε θεωρείται δυνατό να διατηρηθεί υγρό νερό στην επιφάνεια του. 

Οι επιστήμονες μάλιστα, με επικεφαλής τον Σαρλ Καντιέ του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας «The Astronomical Journal», πιστεύουν ότι ο πλανήτης πιθανώς είναι καλυμμένος από ένα βαθύ στρώμα νερού. Ο αρχικός εντοπισμός του πλανήτη έγινε με το διαστημικό τηλεσκόπιο TESS της NASA και ακολούθησαν παρατηρήσεις από άλλα τηλεσκόπια. Το μητρικό άστρο ΤΟΙ-1452, ένας νάνος τύπου Μ, είναι πολύ μικρότερο από τον Ήλιο μας και συνοδεύεται από ένα δεύτερο άστρο παρόμοιου μεγέθους, που απαρτίζουν ένα διπλό αστρικό σύστημα, με το ένα άστρο σε απόσταση 97 αστρονομικών μονάδων από το άλλο (περίπου 2,5 φορές η απόσταση Ήλιου-Πλούτωνα). Η Γη είναι καλυμμένη περίπου κατά 70% από νερό, το οποίο όμως αποτελεί λιγότερο από το 1% της μάζας της. Σε μερικούς εξωπλανήτες εκτιμάται ότι υπάρχει πολύ περισσότερο νερό, το οποίο αποτελεί σημαντικά μεγαλύτερο τμήμα της μάζας τους (στην περίπτωση του TOI-1452 b έως το 30%, ποσοστό ανάλογο με δορυφόρους όπως οι Γανυμήδης και Καλλιστώ του Δία και οι Τιτάν και Εγκέλαδος του Κρόνου), γι’ αυτό έχουν πάρει τον χαρακτηρισμό «υδάτινοι» ή «ωκεάνιοι» κόσμοι. «Ο TOI-1452 b είναι ένας από τους καλύτερους υποψήφιους για ωκεάνιο πλανήτη που έχουμε βρει μέχρι σήμερα», δήλωσε ο Καντιέ. Ο εν λόγω εξωπλανήτης θα μελετηθεί περαιτέρω από το νέο ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, καθώς είναι αρκετά κοντά στη Γη για να είναι δυνατό να μελετηθεί η ατμόσφαιρα του. Οι ερευνητές θέλουν επίσης να βεβαιώσουν ότι όντως πρόκειται για έναν υδάτινο κόσμο, καθώς δεν μπορούν να αποκλείσουν, προς το παρόν, να πρόκειται για ένα βραχώδη, ξηρό πλανήτη.

Η μυθολογία του Αστερισμού του Δράκοντα

Ένας από τους πιο εκτενείς αστερισμούς του βορείου ημισφαιρίου, που ελίσσεται σαν δράκος ή φίδι ανάμεσα στους αστερισμούς που βρίσκονται κοντά στο Βόρειο Πόλο. Εδώ, το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ παρατήρησε το φαινόμενο των «βαρυτικών φακών» που είχε προβλεφθεί από τον Αϊνστάιν. 
Ο Πτολεμαίος κατέτασσε 31 αστέρια σ’ αυτόν και ο Argelander 130, ενώ ο Heis τα ανέβασε σε 220. Ως πολικός αστέρας λατρευόταν από τους λαούς της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου και ήταν ορατός μέρα και νύχτα από τη βάση της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπος, μέσω ενός κεντρικού περάσματος και του σωληνοειδούς ανοίγματος. Φαινόταν επίσης κι από τις βάσεις όμοιων πυραμίδων της Γκίζας και του Αμπού Σιρ. Ως κάτοχος τέτοιας προνομιούχου θέσης στον ουρανό στολιζόταν και με κατάλληλα ονόματα. Έτσι ονομαζόταν «Ζωή του ουρανού», «Δικαστής του Ουρανού», «Ανώτατος Δικαστής». 
Στους αρχαίους Έλληνες ήταν γενικά γνωστός ως «Δράκων», αλλά εμφανίστηκε και ως «Όφις» στον Ερατοσθένη και τον ‘Ιππαρχο. Ο Δράκων κατά την μυθολογία μας ή ήταν αυτός που η Αθηνά άρπαξε από τους Γίγαντες και τον πέταξε στον ουρανό, απ’ όπου και το λατινικό όνομα Sidus Minervae, ή ήταν το τέρας που ο Κάδμος σκότωσε στην πηγή του θεού Άρη, όταν θεμελίωνε τη Θήβα, και τα δόντια του οποίου έσπειρε και μάζεψε ένοπλους άντρες απ΄ αυτά. Μπορεί όμως να είναι και ο Δράκων που φύλαγε τα μήλα των Εσπερίδων. Τα μήλα των Εσπερίδων ήταν ο έναστρος ουρανός και ο Δράκων ο φύλακας τους που, ως παραπόλιος και αειφανής αστερισμός, τα φύλαγε όλο το χρόνο. Έτσι εξηγείται και το όνομα των Λατίνων Custos Hesperidum και Ladon, το τελευταίο από το όνομα του ποταμού Λάδωνα της Αρκαδίας που ήταν σύνορο του κήπου των Εσπερίδων.