Τα περιστατικά εμφάνισης ΑΤΙΑ θεωρούνται αξιόπιστα όταν
καλύπτουν δύο σημαντικά κριτήρια: όταν γίνονται από σοβαρούς μάρτυρες και
επιβεβαιώνονται από κάποια ανεξάρτητη μαρτυρία. Εδώ όμως έχουμε ένα περιστατικό
που ανακοινώθηκε από έναν αξιωματικό της τροχαίας και συνοδευόταν από μερικές
από τις καλύτερες φωτογραφίες ΑΤΙΑ που έχουν βγει ποτέ, αν είναι αληθινές.
Μια σειρά από τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες ενός ΑΤΙΑ
είναι εκείνες που τράβηξε ο Ρεξ Χέφλιν στις 12:38μ.μ. της 3/8/1965, στην
επαρχιακή οδό Μάιφορντ, κοντά στον αυτοκινητόδρομο Σάντα Άνα, έξω από το Λος
Άντζελες της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α. ο Χέφλιν που ήταν αξιωματικός της αστυνομίας
επί τέσσερα χρόνια, ήταν υπηρεσία στο τμήμα αυτοκινητοδρόμων της επαρχίας
Όραντζ όταν πήρε τις φωτογραφίες. Όταν ανέφερε το γεγονός, ο Χεφλιν δήλωσε ότι
το αυτοκίνητο του ήταν σταθμευμένο στην άκρη της οδού Μάιφορντ, βλέποντας
βορειοανατολικά προς τον κόμβο του αυτοκινητοδρόμου Σάντα Άνα. Ετοιμαζόταν να
επικοινωνήσει με τον ασύρματο με τον επικεφαλής της τήρησης της τάξης στο
δρόμο, για να του αναφέρει ότι μερικά κλαδιά δέντρων έκρυβαν το σήμα της
διασταύρωσης με το τρένο, όταν ο ασύρματος νεκρώθηκε.
Σχεδόν αμέσως είδε κάτι,
που στην αρχή το πέρασε για αεροπλάνο που πλησίαζε από τα αριστερά
(βορειοδυτικά), αλλά δευτερόλεπτα αργότερα, αντιλήφθηκε ότι ήταν ένας δίσκος με
θολωτή στέγη. Πήρε την φωτογραφική του μηχανή, μια Πολαρόιντ μοντέλο 101, που
είχαν όλοι οι αστυνομικοί στο τμήμα αυτό, και τράβηξε την πρώτη του φωτογραφία,
μέσα από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου του. Ο Χέφλιν είπε ότι το αντικείμενο
προχωρούσε αργά κάνοντας μια καμπύλη πάνω από το δρόμο, και δεξιά από το
αυτοκίνητο. Τράβηξε μια δεύτερη φωτογραφία, πάλι μέσα από το παρμπρίζ. Τράβηξε
μια τρίτη φωτογραφία λίγο πριν το ΑΤΙΑ, που ξαφνικά ταλαντεύτηκε μια ή δύο
φορές, πάρει ύψος και αναπτύξει ταχύτητα διαγράφοντας ένα μεγάλο τόξο πέρα από
τον αυτοκινητόδρομο προς τα νοτιοδυτικά. Όταν τον ρώτησαν αν υπήρχαν διακριτικά
στο κάτω μέρος του ΑΤΙΑ, ανοίγματα ή κάποιο εξάρτημα για την προσγείωση, ο
Χέφλιν απάντησε: «Όχι! Το μόνο πράγμα που είδα στο κάτω μέρος του σκάφους ήταν
μια λευκή φωτεινή δέσμη που έβγαινε από το κέντρο και περιφερόταν κυκλικά προς
τα έξω. Η κίνηση της δέσμης έμοιαζε με εκείνη του ραντάρ». Ξαφνικά το σκάφος
χάθηκε, αφήνοντας ένα κύκλο από καπνό, ή ατμό, στον αέρα.
Η πρώτη φωτογραφία του ΑΤΙΑ που είδε ο Ρεξ Χέφλιν κοντά στην Σάντα Άνα της Καλιφόρνια. Οι φωτογραφίες πάρθηκαν με μια Πολαρόιντ μέσα από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου όπου καθόταν ο Χέφλιν τη στιγμή εκείνη.
Ο Χέφλιν είπε ότι
προχώρησε στο δρόμο με το αυτοκίνητο και στάθηκε κοντά στον κύκλο από καπνό,
πήδηξε έξω, και τον φωτογράφησε προτού διαλυθεί. Ο μάρτυρας γύρισε πίσω στο
αυτοκίνητο και είδε ότι ο ασύρματος του λειτουργούσε πάλι.
Η δεύτερη φωτογραφία όταν το αντικείμενο έχει διασχίσει την οδό Μάιφορντ και αλλάζει ξαφνικά κατεύθυνση πριν τραβηχτεί η τρίτη φωτογραφία.
Το ίδιο απόγευμα,
μετά την υπηρεσία του, γύρισε στο γραφείο και έδειξε στους συναδέλφους του τις
φωτογραφίες των ΑΤΙΑ. Τις επόμενες ημέρες, μετά το περιστατικό, αναφέρει η
έκθεση Κόντον, ο Χέφλιν έδωσε σε πολλούς φίλους του να βγάλουν αντίγραφα των
φωτογραφιών του. Ένας φίλος του Χέφλιν, με την άδεια του, έστειλε αντίτυπα των
φωτογραφιών στο περιοδικό Life.
Σύμφωνα με την επιτροπή Κόντον, το περιοδικό τις απέρριψε σαν «πολύ
αντιφατικές» - αν και ήταν «οι καλύτερες που το Life είχε δει
μέχρι τότε».
Φωτογραφία 3: Ο Χέφλιν πήρε αυτή τη φωτογραφία μόλις πριν το ΑΤΙΑ, που ταλαντεύτηκε μια-δυο φορές, πάρει ύψος και φύγει μακριά από τον αυτοκινητόδρομο της Σάντα Άνα προς τα βορειοδυτικά.
Τα νέα για το περιστατικό του Χέφλιν έφτασαν στην τοπική εφημερίδα
Santa Ana Register, που έψαξαν και
βρήκαν τον Χέφλιν και τον κάλεσαν να τους δείξει τις φωτογραφίες. Τις βρήκαν
πολύ ενδιαφέρουσες, και τις μεγέθυναν για να τις δημοσιεύσουν. Η πρώτη
φωτογραφία εμφανίστηκε στην Santa Ana Register
στις 20/9/1965. Περιττό να πούμε , ο Ρεξ Χέφλιν πιέστηκε πολύ για να δώσει
αντίγραφα των φωτογραφιών του σε ενδιαφερόμενους συλλόγους και ερευνητές, περιέργως
όμως δεν μπορούσε να δώσει τις αρχικές φωτογραφίες. Ισχυρίστηκε ότι τα αρνητικά
απ΄ όπου η Register είχε βγάλει φωτογραφίες είχαν γίνει από τις αρχικές
φωτογραφίες της Πολαρόιντ, και ότι ο ίδιος ήταν παρών κατά την εκτύπωση του
φιλμ – η εφημερίδα όμως επέμενε ότι ήταν φωτογραφίες από αντίγραφα της
Πολαρόιντ. Από το σημείο αυτό ένα καινούργιο μυστήριο άρχισε να πλέκεται γύρω
από το θέμα. Ο Χέφλιν υποστήριξε ότι είχε δώσει τις αρχικές φωτογραφίες σε
κάποιον που του είχε παρουσιαστεί σαν μέλος της Αεράμυνας Βορείου Αμερικής (NORAD), Δυστυχώς ο Χέφλιν δεν
του ζήτησε απόδειξη για την παράδοση των φωτογραφιών, και λέει ότι ποτέ δεν του
τις επέστρεψε. Μερικούς μήνες αργότερα η Αεράμυνα αρνήθηκε ότι είχε κάποια
σχέση με την υπόθεση και, σύμφωνα με την Orlando Sentinel, μια εφημερίδα της Φλόριντα,
ανάμεσα σε άλλους, ο Συνταγματάρχης Τζωρτζ Π. Φρήμαν, εκπρόσωπος του Πενταγώνου
για το πρόγραμμα Μπλε Βιβλίο, δήλωσε ότι παρόμοιοι «μυστηριώδεις άνδρες» είχαν
παρουσιαστεί και «επιβάλλει τη σιωπή» σε αυτόπτες μάρτυρες που είχαν δει ΑΤΙΑ,
σε πολλές πολιτείες, με τον ισχυρισμό ότι αντιπροσώπευαν την Αεράμυνα ή άλλες
κυβερνητικές υπηρεσίες.
Φωτογραφία 4: Μόλις ο Χέφλιν πήρε την φωτογραφία 3, το αντικείμενο εξαφανίστηκε απότομα, αφήνοντας ένα κύκλο από καπνό.
Μια ατμόσφαιρα σύγχυσης και εικασιών περιέβαλε τις
φωτογραφίες του Χέφλιν. Τον Απρίλιο του 1969, νέα στοιχεία προέκυψαν όταν ο
διαστημικός μηχανικός Τζων Ρ. Γκρέυ, που είχε προηγουμένως εργαστεί στο
πρόγραμμα Απόλλων, δημοσίευσε μια μελέτη στο Flying Saucer Review που υποστήριζε τους ισχυρισμούς του Χέφλιν. Δουλεύοντας σε
μια άκοπη μεγέθυνση της πρώτης φωτογραφίας – που έδειχνε στο δρόμο τη σκιά ενός
τηλεγραφικού στύλου, 8μ. από την φωτογραφική μηχανή- υπολόγισε το ύψος του
ήλιου πάνω από τον ορίζοντα και το αζιμούθιο την ώρα της φωτογραφίας ήταν 72˚
46’ και 162˚
51’ αντίστοιχα. Με τους αριθμούς αυτούς, κατόρθωσε να βρει ότι η πραγματική ώρα
ήταν 12:38 μ.μ.˙ ο Χέφλιν που δεν είχε ρολόι είχε υπολογίσει ότι ήταν
11:30 π.μ. Ο Γκρέυ τόνισε ακόμη ότι, επειδή το υποτιθέμενο ΑΤΙΑ δεν είχε ρίξει
τη σκιά του στο δρόμο, η διάμετρος του δεν θα μπορούσε να βρίσκεται μέσα σε
ακτίνα 27 εκ. μέχρι 1,80 μ.
Η δήλωση αυτή βασίστηκε πάνω σε υπολογισμούς του
πιθανού ύψους και της απόστασης του αντικειμένου από την φωτογραφική μηχανή.
Π.χ. αν η διάμετρος του αντικειμένου ήταν 1,80 μ. η απόσταση από την
φωτογραφική μηχανή θα έπρεπε να είναι 43,6 μ. Για σύγκριση, ο κάθετος, άσπρος
αρδευτικός σωλήνας που φαίνεται στο αριστερό μέρος του δρόμου στην φωτογραφία
ήταν 75 μ. από την θέση της μηχανής. Ο Γκρέυ βρήκε ότι, αν το αντικείμενο είχε
πλάτος 1,80 μ. το ύψος του θα έπρεπε να είναι στα 8,7 μ. Στο ύψος αυτό το
αντικείμενο θα έπρεπε να ρίξει τη σκιά του στο δρόμο που θα ήταν ορατή στη
φωτογραφία. Ο ίδιος ο Χέφλιν είχε υπολογίσει τη διάμετρο στα 9 μ.˙
αν αυτό ήταν σωστό, ο Γκρέυ υπολόγισε την οριζόντια απόσταση της μηχανής από το
υποτιθέμενο ΑΤΙΑ ότι θα ήταν 220 μ. και το ύψος του 40 μ. Οι αριθμοί αυτοί ήταν πολύ κοντά στους υπολογισμούς του Χέφλιν˙ πίστευε ότι το αντικείμενο βρισκόταν σε απόσταση 800μ. και πετούσε σε ύψος 45 μ.
Ενώ πολλοί πιστεύουν ότι οι φωτογραφίες του Χέφλιν ήταν
γνήσιες φωτογραφίες ενός ΑΤΙΑ, άλλοι τις θεωρούν πλαστές. Στην ιστορία υπάρχουν
ορισμένα περίεργα σημεία και μερικές μικρές ανακολουθίες. Είναι κρίμα, και
μερικοί θεωρούν σαν ύποπτο, που οι αρχικές φωτογραφίες δεν βρέθηκαν. Ο
Αμερικανικός οργανισμός ΑΤΙΑ της εποχής (Παρατηρητές Προσεδαφισθέντων Δίσκων),
εξέτασε τις φωτογραφίες με σχολαστική ανάλυση κομπιούτερ – και συμπέρανε ότι
μάλλον είναι πλαστές (ένας οργανισμός, που για να είμαστε δίκαιοι, είχε κάνει
πολλά λάθη στο παρελθόν). Το περιστατικό ερευνήθηκε από τον Δρ. Ο. Χάρτμαν της
Επιτροπής Κόντον. Κατέληξε ότι η περίπτωση είχε «πολύ μικρή αποδεικτική αξία»:
οι φωτογραφίες δεν περιείχαν «γεωμετρικά ή φυσικά στοιχεία που να επιτρέπουν
τον καθορισμό της απόστασης ή του μεγέθους ανεξάρτητα από την πιστοποίηση του
μάρτυρα». Ο Δρ. Χάρτμαν είπε ακόμα ότι κατόρθωσε να απομιμηθεί τις τρείς πρώτες
φωτογραφίες «κρεμώντας ένα μοντέλο από μια κλωστή δεμένη σε μια βέργα που
ακουμπούσε στη στέγη του αυτοκινήτου και φωτογραφίζοντας το». Αν και, όπως λέει
ο ίδιος, αυτό δεν αποδεικνύει ότι οι φωτογραφίες του Χέφλιν είναι ψεύτικες,
πάντως αφαιρεί κάτι από την αξία τους σαν αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη
των ΑΤΙΑ.
