Απόδοση: Μαρία Καμπουρέλη
Για περισσότερα από 20 χρόνια, ο κ. Jason Martell υπήρξε ένας από τους κορυφαίους
ερευνητές που ειδικεύτηκαν στις τεχνολογίες των αρχαίων πολιτισμών. Η έρευνα
του κ. Martell παρουσιάστηκε παγκοσμίως σε πολλά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά
δίκτυα όπως το “The Discovery Channel”, το “Syfy Channel” και το “BBC”, ενώ
είναι ένας από τους τακτικότερους επισκέπτες στην εκπομπή “Ancient Aliens” στο “History Channel”. Πρόσφατα, ο κ.
Martell συγκέντρωσε την παγκόσμια προσοχή αναδημιουργώντας το μοντέλο ενός από τα πιο μεγάλα μυστήρια της
επιστήμης - τη «Μπαταρία της Βαγδάτης». Η ανακάλυψη αυτής της συσκευής ηλικίας
2.000 ετών, υποδηλώνει ότι η σύγχρονη μπαταρία δεν εφευρέθηκε το 1800 από τον
Count Alassandro Volt όπως γνωρίζουμε, αλλά είχε χρησιμοποιηθεί δύο χιλιετίες
νωρίτερα. Το μοντέλο που αναδημιούργησε ο κ. Martell είχε καθοριστική σημασία
για την απόδειξη ότι η μπαταρία της Βαγδάτης ήταν ικανή να παράγει ρεύμα. Δίνοντας
διαλέξεις και διδάσκοντας σε ολόκληρο τον κόσμο, ο κ. Martell έχει αφιερώσει
τις σπουδές του στα Αρχαία Αντικείμενα, στον Πλανήτη Χ, στους Αρχαίους
Αστροναύτες και στις δομές του Άρη. Λόγω του αυξανόμενου ενδιαφέροντος του
κόσμου για την έρευνα του, ο κ. Martell δημιούργησε ένα δίκτυο, το οποίο
αποτελεί σήμερα έναν από τους πιο δημοφιλείς ιστότοπους του κόσμου, που
προσελκύει πάνω από 1 εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο. Εξαιτίας της μεγάλης
επισκεψιμότητας, ο ιστότοπος κατατάσσεται στο «Top 10» των παραφυσικών
ιστοσελίδων στο Διαδίκτυο, σύμφωνα με την Google.
Προφανώς πιστεύετε ότι είχαμε άμεση επαφή
στο παρελθόν. Πιστεύετε ότι αυτή η επαφή θα μπορούσε να είναι κυκλική και ως εκ
τούτου να έχουμε μια άμεση επαφή και στο μέλλον; Και αν ναι, πότε;
Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό,
μπορούμε να κοιτάξουμε στο παρελθόν, τα λόγια των αρχαίων ιστορικών, καθώς και
αρχαίους μύθους. Σύμφωνα με την λαογραφία ορισμένων αυτόχθονων Αμερικανών,
υπάρχουν πόλεις στο βυθό της θάλασσας, που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια της
τελευταίας Χρυσής Εποχής. Ο Ησίοδος της αρχαίας Ελλάδας μας μιλάει για μία
εποχή στο μακρινό παρελθόν κατά την οποία, κυριαρχούσε στην Γη «ειρήνη και
αφθονία». Ακριβώς όπως εμείς τώρα χωρίζουμε τις εποχές του έτους σε
τέσσερις-φθινόπωρο, χειμώνα, άνοιξη και καλοκαίρι-είναι επίσης κοινό να δούμε
τις εποχές του Μεγάλου Έτους χωρισμένες διά τέσσερα. Οι Βεδικές γραφές
περιγράφουν τέσσερις αιώνες ή yugas γνωστούς ως Kali, Dwapara, Treta και Satya, με το
yuga Satya να είναι η χρυσή εποχή. Οι Αρχαίοι Μάγιας είχαν αριθμήσει μια σειρά
από κόσμους και ήλιους για την αναγνώριση κάθε εποχής. Η γλώσσα με την οποία
είμαστε πιθανόν πιο εξοικειωμένοι, είναι η ορολογία που χρησιμοποιείται από
τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι περιγράφουν την Εποχή του Σιδήρου, την Εποχή
του Χαλκού, την Ασημένια Εποχή και φυσικά, τη Χρυσή Εποχή.
Ωστόσο οι εποχές έχουν
κατηγοριοποιηθεί, ακολουθούν το ίδιο μοτίβο. Ουσιαστικά, καταλήγουμε σε αυτό: η
συνείδησή μας ως άνθρωποι είναι στο χαμηλότερο σημείο της, όταν το ηλιακό μας
σύστημα απομακρύνεται στο μέγιστο από το συντροφικό άστρο του Ήλιου μας.
Αντιθέτως, η συνείδησή μας είναι πιο αυξημένη, όταν είμαστε στο κοντινότερο
σημείο από το ίδιο άστρο. Η τελευταία φορά που ήμασταν στο χαμηλότερο σημείο
ήταν το 500 μ.Χ.- λογικό, σωστά; Και την επόμενη φορά που θα καταλήξει σε Χρυσή
Εποχή θα είναι 12.500 μ.Χ.. Κοιτάζοντας το ζωδιακό κύκλο, μπορούμε να
εντοπίσουμε αυτά τα σημεία, όπου η φθινοπωρινή ηλιακή ισημερία διασταυρώνεται
με έναν από τους 12 αστερισμούς. Συνήθως, ο Κριός βρίσκεται στο σημείο 12:00
του ζωδιακού κύκλου, και όταν η φθινοπωρινή ηλιακή ισημερία μας φτάνει αυτό το
σημείο, η Γη βρίσκεται στο βέλτιστο αστρικό περιβάλλον της. Πολλοί άνθρωποι σε
αυτό το σημείο, θα καταφέρουν ένα αυξημένο επίπεδο συνείδησης. Ωστόσο, όταν
αυτή η φθινοπωρινή ηλιακή ισημερία βρίσκεται στο Ζυγό, θα συμβαίνει το
αντίθετο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, κυριαρχεί μια αδύναμη ή περιπλανημένη συνείδηση.
Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε σε μια εποχή φθίνουσα, κινούμενοι από την Εποχή του
Σιδήρου (ονομάζεται επίσης η Εποχή του Ανθρώπου) στην Εποχή του Χαλκού (ή Εποχή
του Ήρωα). Προφανώς, είμαστε πολύ μακριά από την Εποχή του Ασημιού και του
Χαλκού, επίσης, ονομαζόμενη η εποχή των ημίθεων και η Εποχή των Θεών,
αντίστοιχα. Αν κρατήσουμε την γενικότερη εικόνα στο μυαλό μας, μπορούμε να
κάνουμε μια σειρά από ενδιαφέρουσες συσχετίσεις.
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε
μια αργή αλλά σταθερή περίοδο αφύπνισης της συνείδησης. Εξερχόμαστε από μια
περίοδο κατά την οποία η συνείδησή μας ήταν αντιληπτή ως καθαρά φυσική, απλώς
μια πτυχή ή ένας κάτοικος του σώματος μας. Αρχίζουμε να βλέπουμε ότι στην
πραγματικότητα αποτελούμαστε από ενέργεια, όχι μόνο καθαρά χειροπιαστή ύλη.
Μπορούμε να δούμε αυτή την κίνηση στην εξέλιξη της συνείδησή μας, αν ρίξουμε
μια ματιά στην ανακάλυψη της ηλεκτρικής ενέργειας και στους νόμους της
βαρύτητας, καθώς και στην ανάπτυξη των οργάνων παρατήρησης όπως μικροσκόπια και
τηλεσκόπια. Στην πραγματικότητα, ένα μεγάλο μέρος αυτής της αύξουσας αλλαγής
μπορεί να εντοπιστεί στην Αναγέννηση και στην συνέχεια παρατηρείτε μια σταθερή
πρόοδος μέσα στις ακόλουθες ιστορικές περιόδους, συγκεκριμένα την στιγμή των
ανακαλύψεων του Άλμπερτ Αϊνστάιν και της ανάπτυξης της κβαντικής φυσικής. Ουσιαστικά,
αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως ενεργειακά όντα τα οποία
συνδέονται με την ενέργεια από την οποία αποτελείται το σύμπαν. Με πολλούς
τρόπους, τα πέπλα που βρίσκονται μεταξύ της συνείδησης μας και ολόκληρης της
απεραντοσύνης του σύμπαντος, γίνονται όλο και λεπτότερα - ανυψώνονται. Πολλοί
άνθρωποι ακόμα και τώρα υποστηρίζουν, ότι καθώς αυτή η αλλαγή συνεχίζεται,
εμείς θα προχωρήσουμε σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία η τηλεπάθεια και οι
ψυχικές δυνάμεις θα είναι κάτι το συνηθισμένο – στοιχεία μιας διευρυμένης
ανθρώπινης συνείδησης.
Υπάρχει ήδη μια πληθώρα μυθολογίας και
λαογραφίας μεταξύ των πολιτισμών, που μιλούν για μια στιγμή στο παρελθόν, όταν
αυτά τα πράγματα ήταν συνηθισμένα. Αυτή η περίοδος λέγεται ότι έλαβε χώρα,
σύμφωνα με τις Βεδικές γραφές, γύρω από 3100 π.Χ.. Αν κοιτάξετε την
ιουδαιο-χριστιανική Βίβλο, το κεφάλαιο της Γένεσης περιγράφει μια εποχή όπου η
ανθρωπότητα ήταν ένα με τη φύση, πριν από την εποχή της Βαβέλ, όταν ο Θεός
έφερε την σύγχυση των γλωσσών. Αποδείξεις μιας πιο διαπερατής σχέσης μεταξύ της
ατομικής συνείδησης και τις βασικές ενέργειες του σύμπαντος βρίσκονται σε όλες
τις ανθρώπινες ιστορίες μας. Είτε τις απορρίψετε ως απλά παραμύθια ή ως
ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, δεν μπορείτε παρ'όλα αυτά να αγνοήσετε την
παρουσία τους παντού. Ίσως δεν είναι τόσο θέμα η ανάπτυξη ή η καλλιέργεια των
ικανοτήτων μας, όσο είναι να τις ξαναθυμηθούμε. Κοντά πεντακόσια χρόνια πριν, η
φτώχεια, ο πόλεμος, η άγνοια και οι ασθένειες σάρωσαν μεγάλους πληθυσμούς σε
αυτόν τον πλανήτη και τους κατέστρεψαν. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η κοινωνική
ισότητα ήταν έννοιες ανεξερεύνητες και η ανθρώπινη διάρκεια ζωής ήταν βάναυσα
σύντομη. Σήμερα, φυσικά, εξακολουθούμε να υποφέρουμε από πολέμους και ασθένειες
- είμαστε μακριά από την χρυσή εποχή ακόμα. Αλλά και πάλι, υπάρχει ένα κίνημα
που συμβαίνει, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια
βαθιά σύνδεση με το Σύμπαν στο σύνολό του. Η συνείδηση ήδη μετατοπίζεται και επεκτείνεται.
Όσο περισσότερο είμαστε πρόθυμοι να εξερευνήσουμε και να αποδεχτούμε την
πραγματικότητα του παρελθόντος μας ως είδος στον πλανήτη, τόσο πιο γενναία
μπορούμε να προχωρήσουμε στο μέλλον μας. Δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε. Πρέπει να
τραβήξουμε το πέπλο από τα μάτια μας και να δεχτούμε αυτό που βλέπουμε.
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στο δωρεάν ηλεκτρονικό περιοδικό eT από τον παρακάτω σύνδεσμό:
