Υπόλοιπο Αττικής

Οι παρακάτω αναφορές είναι ένα μικρό μόνο δείγμα από μια μεγάλη δεξαμενή αρχειοθετημένων περιπτώσεων εμφάνισης ΑΤΙΑ στην Ελλάδα. Πηγή προέλευσης τους βιβλία ερευνητών, άρθρα περιοδικών του χώρου, διαδίκτυο, και το προσωπικό αρχείο της ομάδας Ερ.Ε.Ν.Ζω. Οι αναφορές έχουν αναρτηθεί χρονολογικά από το σήμερα και προς τα πίσω. Επειδή μέρος του αρχειοθετημένου υλικού είναι αρκετά παλαιό, και επειδή εκείνη την εποχή προοριζόταν για προσωπική χρήση της ομάδας μας, σε μικρό μέρος των αναφορών απουσιάζει η πηγή προέλευσης. Σε περίπτωση που αναγνωρίζετε κάποια αναφορά και την πηγή της, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο email erenzw2012@gmail.com

 

ΕΠΑΦΗ: 1ου ΤΥΠΟΥ             ΠΕΡΙΟΧΗ: ΚΟΡΩΠΙ            ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 9/7/2013

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟ Ερ.Ε.Ν.Ζω

Απόψε, 9-7-2013, κατά τις 00.30 με 01.00 το πρωί και ενώ τρώγαμε με τον άντρα μου στο μπαλκόνι του σπιτιού μας -μένουμε ψηλά, προς το βουνό, στην περιοχή Αλθαία της Αγίας Μαρίνας Κορωπίου- μου λέει "κοίτα εκεί!" και μου δείχνει ακριβώς μπροστά μας, χαμηλά, στο ύψος της παραλίας. Ένα έντονο πορτοκαλί ή κόκκινο φως κινείτο, τελείως αθόρυβα και με μεγάλη ταχύτητα, με κατεύθυνση σταθερή, παράλληλα δηλαδή προς το ύψος της παραλίας. Το είδα καθαρά, μετακινήθηκα μάλιστα για να το ακολουθήσω στην πορεία του. Να σημειωθεί ότι το σπίτι μας είναι επάνω από το δρόμο και έχουμε θέα από τη δεξιά μεριά την παραλιακή που οδηγεί στη Βάρκιζα ενώ από την αριστερή το δρόμο που οδηγεί προς το Σούνιο. Εξακολουθήσαμε να το κοιτάμε και οι δυο μας και αυτό μάλλον  μόλις μας αντιλήφθηκε εξαφανίστηκε (σαν να έσβησαν τα φώτα του). Μετακινήθηκα αμέσως και είδα πιο αχνό φωτισμό σε ένα διπλανό σημείο από εκεί που θα έπρεπε να είναι, σύμφωνα με την πορεία και την ταχύτητά του που υπολόγισα, αλλά πάλι μόλις με πήρε είδηση εξαφανίστηκε. Πετούσε πολύ χαμηλά, ταχύτατα και αθόρυβα. Αεροπλάνο και ελικόπτερο οπωσδήποτε δεν ήταν, όχι μόνο γιατί η διαφορά είναι εμφανής, αλλά κυρίως διότι την πιθανότητα απέκλεισε εντελώς ο άντρας μου που τυχαίνει να είναι... πιλότος στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Και όχι μόνο αυτό! Δεν είναι καθόλου θετικός στην υποθετική περίπτωση ύπαρξης "παράξενων φαινομένων", όποτε τυχαίνει να του αναφέρω κάτι που άκουσα ή διάβασα.

ΕΠΑΦΗ: 1ου ΤΥΠΟΥ                ΠΕΡΙΟΧΗ: ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ                 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2009

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟ Ερ.Ε.Ν.Ζω

Αυτά είναι πραγματικά Α.Τ.Ι.Α , θεάθηκαν μέσα  Νοεμβρίου του 2009,πάνω από την Βουλιαγμένη Αττικής. Η ώρα ήταν περίπου 15.40,ο ουρανός πεντακάθαρος χωρίς ίχνος σύννεφου ή ομίχλης και παντελής άπνοια. Είχαν κατεύθυνση από Γλυφάδα προς παραλία Βουλιαγμένης ,μετά έστριψαν σχεδόν κάθετα πάνω από τη λίμνη Βουλιαγμένης και περνώντας πάνω από το βουνό κατευθύνθηκαν προς τη Βάρκιζα και χάθηκαν από το οπτικό μου πεδίο. Ήταν 7 φωτεινά αντικείμενα ακολουθούμενα από 7 ακόμα, τα οποία ακολουθούνταν από 2 ακόμα. {Τραβήχτηκαν με μεγάλο τηλεφακό} Η πτήση τους δεν έμοιαζε με πτήση αεροπλάνου ή άλλου ιπτάμενου αντικειμένου που έχω δει μέχρι τώρα ,ήταν σαν να έπλεαν..!!!! Έκανα έρευνα τηλεφωνώντας μέχρι και στη μετεωρολογία επειδή παλαιότερα ''σήκωναν'' μπαλόνια μετεωρολογικά για τον καιρό. Με διαβεβαίωσαν ότι δεν φεύγουν πια μπαλόνια από το αεροδρόμιο του Ελληνικού και μου είπαν επίσης ότι μόνο από άλλες περιοχές μπορεί να σηκώνουν αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν μπαλόνια αυτά που πέρασαν από πάνω μας την συγκεκριμένη ημέρα, νομίζω απ'ότι θυμάμαι ήταν Κυριακή. Τα αντικείμενα αυτά τα είδαν μαζί μου άλλα 3 άτομα, είχαν μεγάλη λευκή λάμψη ,στο πίσω τους μέρος είχαν μία κόκκινη λάμψη, όταν κάναμε μεγέθυνση φάνηκε η κόκκινη αυτή λάμψη σαν στρογγυλές μπάλες ,πέταγαν πάρα πολύ ψηλά και οι αποστάσεις μεταξύ τους δεν μεταβάλλονταν καθόλου απ'όσο μπορούσα να καταλάβω λόγω της πολύ μεγάλης απόστασης. Μεταξύ των δύο τριάδων και του ενός αν κάνετε μεγέθυνση θα δείτε ένα γκρι σώμα σε σχήμα πούρου διακρίνεται πολύ καθαρά το περίγραμμά του. Ελπίζω η περιγραφή μου για το συμβάν να σας κατατόπισε και βλέποντας τις φωτογραφίες να έχετε ''εικόνα'', ήταν πραγματικά πολύ εντυπωσιακό! Θα ήθελα να έχω απάντησή σας κατά πόσο έχετε και άλλες μαρτυρίες για το συγκεκριμένο συμβάν γιατί εγώ αν και το έψαξα πάρα πολύ δεν βρήκα τίποτα.

Περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ

ΕΠΑΦΗ: 1ου ΤΥΠΟΥ         ΠΕΡΙΟΧΗ: ΠΑΡΝΗΘΑ           ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 19/3/2009
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟ Ερ.Ε.Ν.Ζω

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ           ΠΕΡΙΟΧΗ: ΑΥΛΩΝΑΣ            ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 11/10/2007

ΠΗΓΗ: zougla.gr

Άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο στον ουρανό της Αττικής παρατήρησε το πλήρωμα αεροσκάφους της Ολυμπιακής αεροπορίας, που εκτελούσε το δρομολόγιο Λονδίνο- Αθήνα την 11η Οκτωβρίου 2007. Ο πιλότος διέκρινε το ιπτάμενο αντικείμενο να αλλάζει συνεχώς θέσεις από τον Αυλώνα μέχρι το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Η αναφορά του πιλότου για το αντικείμενο έθεσε σε συναγερμό την πολεμική αεροπορία η οποία και απογείωσε δύο F16 επιφυλακής προκειμένου να το εντοπίσουν. Το «UFO» είδαν ακόμη ο κυβερνήτης του αεροπλάνου καθώς και 4 ή 5 ελεγκτές της πολιτικής και πολεμικής αεροπορίας. Συγκεκριμένα η κινητοποίηση της αεράμυνας ξεκίνησε μετά την προσγείωση του αεροσκάφους στο αεροδρόμιο και μετά τη μαρτυρία του πιλότου, ο οποίος ανέφερε πως ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Αυλώνα, αντιλήφθηκε πως τον ακολουθούσε ένα φωτεινό αντικείμενο που άλλαζε συνέχεια τη θέση του είτε αριστερά είτε δεξιά. Η πρώτη επιβεβαίωση του παράξενου περιστατικού ήρθε από τον Πύργο ελέγχου του Ελευθέριος Βενιζέλος, το οποίο ανέφερε πως το αντικείμενο ήταν ακόμη ορατό προς την περιοχή της Καρύστου, ενώ στα ραντάρ της πολεμικής αεροπορίας, στη Λάρισα, δεν φαινόταν το παραμικρό. Μια ακόμη μαρτυρία όμως έρχεται να ενισχύσει την αξιοπιστία του περιστατικού, καθώς έγινε ορατό και από τον αρχιελεγκτή και μέλη του προσωπικού της μονάδας ραντάρ που βρίσκεται στην Πάρνηθα, ενημερώνοντας το ΓΕΑ πως βλέπουν ένα αντικείμενο μεγάλο που λάμπει σαν αστέρι και έχει απροσδιόριστο σχήμα. Μάλιστα ενημέρωσε πως τα μέλη του προσωπικού το βιντεοσκόπησαν με κάμερα αλλά δεν φαίνεται κάτι καθαρά. Η αξιολόγηση των παραπάνω πληροφοριών έκανε τις αρμόδιες υπηρεσίες να απογειώσουν τα δύο πολεμικά αεροσκάφη με κωδικό «Κεραυνός 2» χωρίς όμως να εντοπίσουν το παραμικρό. Νωρίτερα όμως υπήρξε νέα αναφορά της μονάδας της Πάρνηθας, σύμφωνα με την οποία το αντικείμενο άρχισε να απομακρύνεται και να μικραίνει ανερχόμενο.

ΕΠΑΦΗ: 3^ου ΤΥΠΟΥ          ΠΕΡΙΟΧΗ: ΠΕΡΑΤΗ            ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 26/8/2001

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Ανεξήγητο, τεύχος 180, Αύγουστος 2003, Θ. Βέμπος

Ο 45χρονος εποχιακός πυροσβέστης Ι. Μ. μαζί με άλλους 2 συναδέλφους του φυλούσε καραούλι στη Χαμολιά μια μικρή χερσόνησο απέναντι από την Περατή (Βραυρώνα). Ήταν τέλη Αυγούστου 2001 και μάλλον Κυριακή (πιθανόν η 26^η του μηνός). Στην κορυφή της μικρής χερσονήσου – λόφου απ όπου υπάρχει θαυμάσια θέα της γύρω περιοχής υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο ελικοδρόμιο (μια χορταριασμένη τσιμεντένια πίστα διαμέτρου 15 μέτρων) κι ένα μικρό ξύλινο κιόσκι – το μόνιμο καραούλι των δασοπυροσβεστών την ευαίσθητη εποχή του καλοκαιριού. Η νύχτα ήταν ζεστή και ήρεμη και οι τρεις άντρες κάθονταν συζητώντας στο κιόσκι, ενώ το πυροσβεστικό όχημα βρισκόταν παρκαρισμένο πλάι. Η ώρα ήταν γύρω στις 10μμ όταν πρόσεξαν να έρχεται από την μεριά της θάλασσας ένα δισκοειδές ανοιχτόχρωμο ιπτάμενο αντικείμενο πετώντας αθόρυβα και χαμηλά από τα βορειανατολικά. Ο αρχικός εντοπισμός του ΑΤΙΑ έγινε σε φαινομενικό ύψος 45 μοιρών. Με την προσέγγιση του αντικειμένου τα κινητά τηλέφωνα, ο ασύρματος του οχήματος και το φορητό ράδιο που είχαν ανοιχτό σταμάτησαν να λειτουργούν. Ο Ι.Μ. είχε την εντύπωση πως κατά την προσέγγιση του ΑΤΙΑ ακουγόταν ένας αμυδρός ήχος σαν μικρό ηλεκτρικό μοτέρ. Έκπληκτοι οι τρεις άντρες είδαν το αντικείμενο να έρχεται και να προσεδαφίζεται απαλά περίπου 15 μέτρα μακριά από το καραούλι τους, πάνω στην πίστα του παλιού ελικοδρομίου. Το αντικείμενο ήταν δισκοειδές είχε διάμετρο 3 μ. και χρώμα υπόλευκο η μεταλλικό μέσα στο μισοσκόταδο. Το σχήμα του ήταν σαν δυο πιάτα ακουμπισμένα το ένα στα χείλη του άλλου. Έμοιαζε να προσεδαφίζεται με την κοιλιά κι όχι σε κάποιου είδους πόδια ή άλλα εξαρτήματα. Το ΑΤΙΑ δεν είχε επίσης κανένα διακριτικό επιφανειακό χαρακτηριστικό, φώτα, κεραίες, εξογκώματα κτλ. προσεδαφισμένο είχε ύψος κάπου 1 – 1.10μ. (κάτι που εξακριβώθηκε αργότερα με επιτόπια έρευνα και συγκρίσεις). Από το σημείο που στέκονταν οι μάρτυρες το ΑΤΙΑ ήταν μισοκρυμμένο πίσω από αγκάθια και βλάστηση. Έτσι δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν εάν είχε προσγειωθεί πάνω σε μικρά πόδια ή είχε ακουμπήσει με την κοιλιά. Η αντίδραση των μαρτύρων ήταν κατάπληξη και ελαφρύς φόβος. Συγκεκριμένα ο Ι.Μ. είπε ότι ξαφνιάστηκε και πάγωσε. Το κυρίαρχο συναίσθημα ήταν έκπληξη και μια αντίδραση του στυλ τι κάνουμε τώρα. Όπως είπε στην διάρκεια της συνέντευξης παραξενεύτηκε και από το μικρό μέγεθος του ΑΤΙΑ. Ύστερα από λίγο μια πόρτα φάνηκε να ανοίγει στο πλευρό του αντικειμένου από πάνω προς τα κάτω σαν μπουκαπόρτα η καταπέλτης. Η πόρτα αυτή ήταν κάτι σαν σκάλα όπως είναι σε μερικά αεροπλάνα. Ο Ι.Μ. δεν διέκρινε σκαλιά η άλλα χαρακτηριστικά στην μπουκαπόρτα. Από το εσωτερικό του ΑΤΙΑ έμοιαζε να ξεχύνεται ένα αμυδρό φως. Όμως η συγκλονιστικότερη φάση του περιστατικού μόλις άρχιζε. Από το εσωτερικό του ΑΤΙΑ φάνηκαν να βγαίνουν τρία μικρόσωμα (κάπου 80-90 πόντους ύψος) ανθρωποειδή όντα το ένα μετά το άλλο. Ο Ι.Μ. τα περίγραψε ως μικρογραφίας ανθρώπων με κανονικές αναλογίες και κίνηση, σαν μικρά παιδιά. Τα όντα φορούσαν εφαρμοστές και κατά τα φαινόμενα μεταλλικές στολές οι οποίες έμοιαζαν με αυτές του αυτοδύτη: κατέληγαν σε κουκούλα που σκέπαζε εφαρμοστά το κεφάλι. Στο πρόσωπο δεν είχαν κάποια καλύπτρα ή κάτι άλλο αλλά η απόσταση και οι συνθήκες φωτισμού ήταν τέτοιες ώστε ο Ι.Μ.   δεν μπόρεσε να διακρίνει τυχόν χαρακτηριστικά του προσώπου. Τα όντα δεν κρατούσαν τίποτα στα χέρια ούτε είχαν κάποιο άλλο διακριτικό χαρακτηριστικό πέρα από τις εφαρμοστές στολές. Επίσης η απόσταση και οι συνθήκες φωτισμού ήταν τέτοιες ώστε δεν διακρίνονταν λεπτομέρειες στις άκρες των χεριών ή των ποδιών. Τα τρία όντα προχώρησαν σε φάλαγγα για περίπου 5 – 7 μέτρα ώσπου έφτασαν σε ένα σημείο όπου το πλάτωμα του ελικοδρομίου καταλήγει σε μονοπάτι που κατεβαίνει την πλαγιά του λόφου της Χαμολιάς μια πλαγιά γεμάτη χαμηλά φρύγανα και θάμνα που καταλήγει στην θάλασσα. Η ταχύτητα του βηματισμού τους ήταν λίγο μεγαλύτερη από αυτή του ανθρώπου. Τα όντα χάθηκαν από το οπτικό πεδίο προχωρώντας στο μονοπάτι. Η  πόρτα του ΑΤΙΑ παρέμεινε ανοιχτή. Προσπαθώντας να συνέλθουν από το σοκ του απίστευτου θεάματος οι τρεις μάρτυρες άρχισαν να συζητούν για το τι θα έπρεπε να κάνουν και πώς να αντιδράσουν. Ένας από αυτούς ξεκίνησε να προχωρά προς την κατεύθυνση του προσγειωμένου ΑΤΙΑ αλλά ενώ είχε φτάσει στα μισά μετάνιωσε και γύρισε πίσω λέγοντας ότι κάτι τον είχε εμποδίσει. Μετά από λίγα λεπτά τα όντα εμφανιστήκαν πάλι στο σημείο που είχαν χαθεί από το οπτικό πεδίο και προχωρώντας ξανά το ένα πίσω από το άλλο μπήκαν στο ΑΤΙΑ. Η πόρτα έκλεισε και το ΑΤΙΑ απογειώθηκε αθόρυβα και απομακρύνθηκε πετώντας ώσπου χάθηκε προς τα νότια πίσω από το βουνό Περατή. Οι ηλεκτρονικές συσκευές ξανάρχισαν να λειτουργούν με την απομάκρυνση του ΑΤΙΑ. Ο Ι.Μ. και οι άλλοι μάρτυρες έψαξαν στο σημείο της προσγείωσης και στα θάμνα για τυχόν ίχνη αλλά δεν μπόρεσαν να ανακαλύψουν τίποτα. Διεξάγοντας επιτόπια έρευνα 8 μήνες αργότερα δεν μπόρεσα να εντοπίσω υλικό ίχνος η κάτι άλλο. Δυο η τρεις μέρες μετά ο Ι.Μ. βρισκόταν ξανά σε νυχτερινή βάρδια πυρασφάλειας μαζί με τους δυο συντρόφους του γύρω στις 11μμ όταν έκανε την εμφάνιση του ένα τεράστιο αυτή τη φορά (διαμέτρου 30μετρων) δισκοειδές ιπτάμενο αντικείμενο που άρχισε να πλησιάζει αργά σε ευθεία πορεία από τα ΒΔ. Τους έκανε εντύπωση το τεράστιο μέγεθος του αντικειμένου το οποίο πετούσε εκπέμποντας έναν ήχο σαν μικρό ηλεκτρικό μοτέρ. Το ΑΤΙΑ είχε υπόλευκο μεταλλικό χρώμα και πέρασε σε ύψος περίπου 100-200 μέτρα από πάνω τους. Η πορεία του ήταν ευθεία από ΒΔ προς ΝΑ. Καθώς το ΑΤΙΑ απομακρυνόταν ο Ι.Μ. προσπάθησε να προσδιορίσει το ύψος πτήσης του αντικειμένου κρίνοντας από το αν το αντικείμενο θα έπαιρνε ύψος ή όχι φτάνοντας στην περιοχή του βουνού Περατή αλλά αυτό δεν πήρε ύψος και χάθηκε στην απόσταση. Τελικά πέρασε ανάμεσα από δυο μικρές κορυφές και χάθηκε στην απόσταση. Το ύψος της Περατής είναι 308 μέτρα. Το μέγιστο ύψος πτήσης του ΑΤΙΑ θα πρέπει να ήταν γύρω στα 260μ. Στην πορεία της έρευνας ο Ι.Μ. ανέφερε και κάποιες άλλες εμπειρίες με νυχτερινά φώτα με αλλόκοτη συμπεριφορά. Μίλησε επίσης και για κάποια ανεξακρίβωτα βιολογικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους και ζαλάδες που προσβάλλουν αυτόν και την παρέα του εδώ και χρόνια, σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς εμφανή αιτία ούτε σε περιστάσεις που θα δικαιολογείτο. Ο Ι.Μ. είπε ότι πολλές φορές προσβάλλονται και άτομα που είναι άσχετα της παρέας αλλά απλώς τυχαίνει να βρίσκονται εκεί. Το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί πολλές φορές στις βάρδιες καθώς επίσης και στον τόπο με την διπλή εμπειρία με το ΑΤΙΑ το καλοκαίρι του 2001 αλλά ο Ι.Μ. θεωρεί ότι δεν συνδέεται με το συγκεκριμένο ή με άλλο τρόπο, ούτε έχει ως επίκεντρο κάποιο συγκεκριμένο άτομο. Ο Ι.Μ. λέει ότι έκανε εξετάσεις σε γιατρό για να εξακριβώσει την αιτία του προβλήματος αλλά ο γιατρός δεν ανακάλυψε κανένα παθολογικό αίτιο.

Δείτε φωτογραφίες ΕΔΩ

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ               ΠΕΡΙΟΧΗ: ΠΟΛΙΤΕΙΑ                  ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 23/5/1996

ΠΗΓΗ: Σωκράτης Αικατερινίδης. Εξωγήινα Όντα στην Ελλάδα (Τόμος 3ος)

Η επόμενη περίπτωση για την οποία υπάρχουν τρεις επώνυμες μαρτυρίες συνέβη στις 23/5/1996 στις 21.15 στη περιοχή της Πάρνηθας. Ο πρώτος μάρτυρας είναι ο γεωπόνος κ. Αντώνης Κόλλας, 35 ετών, ο οποίος εκείνο το βράδυ είχε επισκεφτεί έναν συγγενή του στη Πολιτεία. Από εκεί παρατήρησε παράδοξα φώτα, τα οποία δεν προέρχονταν από αεροπλάνο ή ελικόπτερο και κινούνταν χαμηλά, ανάμεσα στο αεροδρόμιο του Τατοΐου και τους πρόποδες της Πάρνηθας. Τελικά τα φώτα εξαφανίστηκαν στις 21.40, ίσως επειδή προσγειώθηκαν κάπου στη Πάρνηθα. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι για τη Πάρνηθα υπάρχουν και άλλες αναφορές, που αφορούν όχι μόνο σε θεάσεις αλλά και σε προσγειώσεις ΑΤΙΑ, καθώς και σε συναντήσεις με εξωγήινους. Οι επόμενες δύο μαρτυρίες προέρχονται από τον δημοσιογράφο κ. Π. Τουμάση και τον αδερφό του Νίκο, οι οποίοι εκείνο το βράδυ κάθονταν στη βεράντα της οικίας του πρώτου στο Μαρούσι και συζητούσαν. Ξαφνικά ο Νίκος παρατήρησε 9 κόκκινα φώτα, τα οποία κινούνταν ανάμεσα στο αεροδρόμιο του Τατοΐου και την Πάρνηθα. Αναβόσβηναν και έδιναν την εντύπωση ότι ερευνούσαν την πλαγιά του βουνού, γιατί έριχναν γύρω τους εκτυφλωτικό λευκό φως. Είναι αξιοσημείωτο ότι η φωτεινότητά τους ξεπερνούσε κατά πέντε φορές αυτή της Αφροδίτης. Σε άτακτα χρονικά διαστήματα το λευκό φως άλλαζε σε αμυδρό πράσινο. Υπήρχε ένα σημαντικό σημείο στο περιστατικό, από το οποίο αποδεικνύεται ότι αυτό δεν μπορούσε να οφειλόταν σε πυγολαμπίδες ή πυροτεχνήματα, όπως κάποιοι ισχυρίστηκαν μετέπειτα. Κατά τη διάρκεια του φαινομένου υπήρχε πάντα κάποιο φως ακίνητο, το οποίο όμως δεν ήταν πάντα το ίδιο, γιατί το ένα αντικαθιστούσε το άλλο σε διάφορα χρονικά διαστήματα. Το περιστατικό διήρκεσε περίπου μισή ώρα, από τις 22.15 μέχρι τις 22.45, ενώ στη συνέχεια τα αντικείμενα προσγειώθηκαν. Ο κ. Νίκος Τουμάσης, στην προσπάθεια του να διερευνήσει επισταμένως το περιστατικό, επικοινώνησε με τον Πύργο ελέγχου της Ολυμπιακής. Αυτό γιατί σε μια φάση του φαινομένου, λίγο προτού προσγειωθούν τα UFOs, είχε περάσει από κοντά τους ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής. Ήθελε λοιπόν να πληροφορηθεί αν ο κυβερνήτης του αεροπλάνου είχε αντικρίσει τα UFOs και αν είχε υποβάλλει αναφορά. Ο υπάλληλος της Ολυμπιακής κ. Ρουσιάνος με τον οποίο επικοινώνησε, του ανέφερε ότι θα ερευνήσει το θέμα αμέσως και θα του απαντήσει αργότερα. Όμως, όταν έπειτα από κάμποση ώρα ο κ. Τουμάσης προσπάθησε και πάλι να επικοινωνήσει μαζί του, κάποιος τον πληροφόρησε ότι ο κ. Ρουσιάνος είχε σχολάσει, ενώ αρνήθηκε να τον εξυπηρετήσει όταν ανέφερε και σʼ αυτόν το περιστατικό. Έτσι οι προσπάθειες του κ. Τουμάση στράφηκαν προς το αεροδρόμιο του Τατοΐου. Το πρωί επικοινώνησε με τον πλωτάρχη κ. Ζαχαρόπουλο, ο οποίος τον ενημέρωσε ότι αυτά που είδε ήταν βεγγαλικά από κάποια τοπική γιορτή. Όπως ισχυρίστηκε ακόμη, το προηγούμενο βράδυ είχαν γίνει πτήσης αεροπλάνων. Όμως στη παρατήρηση του μάρτυρα ότι τα αεροπλάνα δεν μπορούν να παραμείνουν ακίνητα, ο πλωτάρχης δεν απάντησε…

ΕΠΑΦΗ: 2^ου ΤΥΠΟΥ             ΠΕΡΙΟΧΗ: ΚΑΛΑΜΟΣ              ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 7/1992

 ΠΗΓΗ: Περιοδικό Strange, No 56

Κατασκήνωση του ΙΚΑ. Η αναφορά προέρχεται από δύο μάρτυρες που ήταν στη κατασκήνωση. Ήταν 2 το βράδυ και ο πρώτος μάρτυς ξύπνησε από άγνωστο λόγο, κοιτώντας προς τη περιοχή της θάλασσας (η θάλασσα δεν φαίνεται, λόγω πεύκων) εντοπίζοντας ένα άγνωστο αντικείμενο σχήματος δίσκου να πλησιάζει από τη θάλασσα. Το αντικείμενο ερχόταν γρήγορα αλλά ελάττωσε τη ταχύτητά του μόλις έφτασε στο ύψος της ξηράς. Τότε ξύπνησε και ο δεύτερος μάρτυρας. Το αντικείμενο ήταν περιτριγυρισμένο από ομίχλη μολονότι ο ουρανός ήταν καθαρός. Είχε σχήμα πεπλατυσμένου ταψιού και φαινόταν καθαρά το πίσω μέρος του. Στη μέση υπήρχαν πολλά φώτα που αναβόσβηναν ρυθμικά και άφηνε αναθυμιάσεις πίσω του διαφανείς σαν θερμικό ίχνος. Το αντικείμενο χαμήλωσε σχεδόν πάνω από τα πεύκα, τότε τρεμόπαιξαν τα φώτα της κατασκήνωσης μέχρι που έσβησαν για λίγο. Αμέσως ομίχλη κάλυψε όλο το σκάφος και χάθηκε ενώ η ομίχλη που το κάλυπτε διαλύθηκε σε λιγότερο από 20 λεπτά. Το φαινόμενο κράτησε περίπου 2 λεπτά.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ                ΠΕΡΙΟΧΗ: ΔΡΟΣΙΑ                    ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 1991 ή 2003

ΠΗΓΗ: angelfire.com

 Όταν γινόταν ο πόλεμος στον περσικό κόλπο, ένα βράδυ καθόμασταν μια παρέα 20 ατόμων περίπου σε κατοικία στα βόρεια προάστια της Αττικής στην αυλή μας και συζητούσαμε διάφορα. Ξαφνικά κοιτάξαμε προς τον ουρανό μετά από ένα θόρυβο δυνατό σαν αεροπλάνο, και είδαμε ένα αντικείμενο στρογγυλό μάλλον το οποίο ξαφνικά χωρίστηκε σε αρκετά κομμάτια περίπου 10 με 12 και σταμάτησαν σε ένα σημείο όλα μαζί για κάποια δευτερόλεπτα. Μετά έφυγαν χωρισμένα προς διαφορετικές κατευθύνσεις το κάθε ένα. Αρχίσαμε να συζητάμε τι ήταν όλο αυτό που είδαμε και αν φυσικά και τα 20 άτομα πραγματικά το είχαμε δει. Φύγαμε ο κάθε ένας για τα σπίτια μας, όμως καθώς φτάσαμε πάνω από το αεροδρόμιο στο Τατόι είδαμε ένα ΑΤΙΑ ακριβώς από επάνω που έκανε σπασμωδικές κινήσεις και σταμάταγε σαν να φωτογράφιζε το αεροδρόμιο. Φυσικά τα κάναμε επάνω μας από τον φόβο μας, γιατί όπως και να το κάνουμε δεν είναι και το πιο συνηθισμένο γεγονός να βλέπεις κάτι τέτοιο μπροστά σου και δεν ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις. Το σκηνικό αυτό τότε το περιέγραψαν σε τηλεοπτικές πρωινές εκπομπές πολύς κόσμος από όλη την Ελλάδα.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ          ΠΕΡΙΟΧΗ: ΚΕΡΑΤΕΑ           ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 12/8/1989

ΠΗΓΗ: Σωκράτης Αικατερινίδης. Εξωγήινα Όντα στην Ελλάδα (Τόμος 2ος)

Στις 12/8/89 ο Γιώργος Μοσχωνάς βρισκόταν στο εξοχικό του στη Κερατέα. Εκείνο το βράδυ περίπου κατά τις 11.30 παρόλο που ήταν καλοκαίρι παρατήρησε ότι στη περιοχή υπήρχε μία τοπική ομίχλη, μικρής έκτασης σε χαμηλό ύψος. Όταν βγήκε έξω είδε τρεις δίσκους, των οποίων το φαινομενικό μέγεθος ήταν περίπου 90 εκατοστά με ένα μέτρο, οι οποίοι διέγραφαν μία τροχιά από Κερατέα προς τη παραλία του Λαυρίου και επέστρεφαν πάλι στη θέση που ήταν και ονομάζεται Τρεχαντιέρα. Αυτοί οι δίσκοι ήταν όμοιοι. Ο χρόνος που διέγραφαν αυτή την τροχιά ήταν ο ίδιος και ίσως το πιο σημαντικό ότι το σημείο στο οποίο συναντιόταν δεν γινόταν ένας δίσκος για να διαχωριστούν πάλι αλλά ήταν ο ένας επάνω, ο δεύτερος στη μέση και ο άλλος πιο κάτω, σαν σχηματισμός. Το πιο εντυπωσιακό από αυτό το υπερθέαμα ήταν το γεγονός ότι ο ένας από αυτούς τους δίσκους εξέπεμπε μία δέσμη φωτός η οποία στο επάνω μέρος ήταν φαρδιά και καθώς κατέβαινε προς τη γη σταδιακά στένευε.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ          ΠΕΡΙΟΧΗ: ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ            ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 10/8/1989

ΠΗΓΗ: Σωκράτης Αικατερινίδης. Εξωγήινα Όντα στην Ελλάδα (Τόμος 2ος)

Η επόμενη μαρτυρία προέρχεται από τον Γιάννη Μανιά κάτοικο Γλυφάδας, ο οποίος είπε τα εξής σχετικά με την εμπειρία του στις 10/8/89 : Η ώρα ήταν περίπου 10.15 με 10.30 το βράδυ και καθόμουνα με δύο φίλους στην ψαροταβέρνα «Μουράγιο» που είναι στην Αγία Μαρίνα της Βάρκιζας. Καθώς συζητούσαμε πέρασε ένα αεροπλάνο και αμέσως μετά οι φίλοι μου, μου είπαν ότι έβλεπαν «κάτι», το οποίο ήταν πάνω από τη θάλασσα σε χαμηλό ύψος. Αμέσως κοίταξα προς το μέρος που μου υπέδειξαν και παρατήρησα ότι εκεί υπήρχαν τρία σύννεφα τα οποία ήταν φωτεινά το ένα πίσω από το άλλο, χωρίς να είναι ενωμένα μεταξύ τους, διαγράφοντας με μία τρελή πορεία στον ουρανό ένα κύκλο. Και άλλοτε κατέβαιναν προς τη θάλασσα και άλλοτε ανέβαιναν προς τον ουρανό. Η διάρκεια του περιστατικού ήταν περίπου 25 λεπτά, ο ουρανός ήταν καθαρός χωρίς σύννεφα. Οι φίλοι μου θεώρησαν στην προσπάθειά τους να το ερμηνεύουν λογικά, ότι ήταν οι προβολείς κάποιου τσίρκου ή ντισκοτέκ. Στη διεξοδική όμως συζήτηση που επακολούθησε μετά παραδέχτηκαν ότι μάλλον κάνουν λάθος. Υπήρχαν μόνο αστέρια και η θάλασσα είχε ένα μικρό κυματισμό. Την άλλη μέρα με έκπληξη διάβασα σε όλες τις εφημερίδες ότι το φαινόμενο αυτό εμφανίστηκε ταυτόχρονα στην Κερατέα, στην Αγία Μαρίνα όπου βρισκόμασταν και εμείς, στο Κορωπί και νομίζω και στο Μαρκόπουλο ή Λαγονήσι. Άτομο το οποίο γνωρίζω από τη Κερατέα και με το οποίο είμαστε συνάδελφοι παλιά στο ξενοδοχείο στο οποίο εργάζομαι, μου είπε συγκεκριμένα ότι στη Κερατέα εμφανίσθηκε στον ουρανό περίπου δύο με τρεις ώρες, ότι διατηρήθηκε σταθερό στον ουρανό, και κυρίως ότι οι κάτοικοι μέσα στη πόλη αναστατώθηκαν και το παρατηρούσαν περίπου δύο με τρεις ώρες. Και για το Κορωπί διάβασα στις εφημερίδες, ότι το ίδιο περιστατικό συνέβη εκεί την ίδια περίπου ώρα, και πάλι ήταν σταθερό το αντικείμενο αυτό στον ουρανό για μία περίπου ώρα. Εγώ πιστεύω ότι είδα κάτι το ανεξήγητο. Μετά από όλα αυτά που συνέβησαν φέτος το καλοκαίρι στην Ελλάδα, πιστεύω, πως πρέπει να το κατατάξουμε στη κατηγορία των ΑΤΙΑ. Και αξίζει νομίζω να το ψάξουμε ή να ενδιαφερθούμε γιʼ αυτό το θέμα όλοι μας περισσότερο απʼ ότι κάνουμε μέχρι σήμερα.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ         ΠΕΡΙΟΧΗ:ΒΑΡΚΙΖΑ         ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 8/1/1989

ΠΗΓΗ: Μάκης Κ. Ποδότας, UFO : Φάκελος Ελλάδα

Με αφορμή κάποιο δημοσίευμα στον τύπο ο Μ. Ποδότας μαζί με τον Σ. Αικαρερινίδη συναντήσανε τον συνταξιούχο Γιώργο Σιγαλά στο σπίτι του στην Βάρκιζα ο οποίος και εξέθεσε την προσωπική του μαρτυρία:

«κατά τις 8 το βράδυ στις 8/1/89 ένας φίλος με ειδοποίησε ότι κάτι το παράδοξο και πολύχρωμο υπήρχε στον ουρανό. Πήρα τα κιάλια βρήκα στην  βεράντα και κατάπληκτος αντίκρισα ένα αντικείμενο σε σχήμα δίσκου, το μέγεθος του οποίου ήταν λίγο μικρότερο από αυτό της σελήνης.Ήταν χωρισμένο σε κανονικά τετράγωνα με διαφορετικό φωτισμό και γύρω από το δίσκο περιστρέφονταν διάφορα φώτα. Ίσως να υπήρχε και άλλο αντικείμενο που δεν έβλεπα και του έριχνε αυτά τα φώτα. Αρχικά ήταν ακίνητο. Μετά ανέβηκε λίγα χιλιόμετρα προς τα πάνω – όπως υπολόγισα – και ύστερα από λίγο κατέβητε χαμηλά όπου και παρέμεινε για αρκετή ώρα ακίνητο. Ξαφνικά απομακρύνθηκε και με ιλιγγιώδη ταχύτητα ανέβηκε πολύ ψηλά. Τότε κατάπληκτος είδα ότι είχαν σχηματιστεί στην εξωτερική του επιφάνεια άσπρες φλέβες και μαύρες βούλες οι οποίες όμως δεν ήταν σταθερές αλλά συνεχώς άλλαζαν θέση και όγκο. Τώρα δεν υπήρχε καθόλου φωτισμός. Μετά από λίγο ένα άλλο συμβάν μου φάνηκε απίστευτο. Το ΑΤΙΑ άλλαζε σχήματα. Πότε ήταν στενό και μακρύ, πότε τετράγωνο ή τρίγωνο και πολλές φορές έπαιρνε το σχήμα της μέδουσας ή άλλα διάφορα σχήματα. Κάποια στιγμή το κάτω μέρος του μεγάλωσε και άρχισε να στέλνει ακτίνες προς διάφορες κατευθύνσεις. Το παρακολουθούσα από τις 8.00 το βράδυ μέχρι τη μια τα ξημερώματα, ώσπου κουράστηκα και πήγα για ύπνο». Το ίδιο(;) ΑΤΙΑ εμφανιζόταν τις επόμενες τρεις βραδιές στη Βάρκιζα. Το παρατήρησαν ο Μ. Ποδότας και ο Σ. Αικατερινίδης αμέσως μετά τη δύση του ήλιου στο ίδιο σημείο. Εμφανιζόταν ως ένα στρογγυλό αντικείμενο το οποίο κατά διαστήματα άλλαζε χρωματισμούς. Το κύριο χρώμα του ήταν το λευκό. Ορισμένες στιγμές φαινόταν να αλλάζει σχήμα. Το αντικείμενο ήταν ακίνητο στον ουρανό προς τη μεριά της θάλασσας. Ήταν αρκετά μεγάλο και από πίσω του περνούσε ο αεροδιάδρομος του Ελληνικού. Βλέπανε τα αεροπλάνα το ένα πίσω από το άλλο να κατευθύνονται προς το αεροδρόμιο του Ελληνικού. Οι διάφορες αλλαγές του φωτισμού στο ΑΤΙΑ ήταν ορατές μόνο με κιάλια. Έγιναν προσπάθειες για την φωτογράφηση του από την βεράντα του κ. Σιγάλα αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το περιστατικό που περίγραψε ο κ. Σιγάλας το επιβεβαίωσαν και άλλοι ένοικοι της ίδιας πολυκατοικίας και της διπλανής. Το αντικείμενο παρατήρησε και ο πλωτάρχης του Λιμενικού Σώματος Κωνσταντίνος Πολίτης κάτοικος της ίδιας πολυκατοικίας με τον κ.Σιγάλα. Τη βραδιά εκείνη ο κ. Πολίτης ψάρευε με τη βάρκα του ανοιχτά της Βάρκιζας.

Στο περιστατικό αναφέρθηκαν οι εφημερίδες Καθημερινή, Πέμπτη 12/1/89, και Απογευματινή Τετάρτη 11/1/89 και Πέμπτη 12/1/89

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ            ΠΕΡΙΟΧΗ: ΣΑΡΩΝΙΔΑ             ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1982

ΠΗΓΗ: Βέμπος Θανάσης, Οι πύλες του Αλλόκοσμου (2η έκδοση)

Η Ε.Κ. με τον σύζυγό της είχαν παραστεί μάρτυρες εμφάνισης ΑΤΙΑ το καλοκαίρι του 1982 στη Σαρωνίδα. Ήταν νύχτα όταν ένα φωτεινό αντικείμενο πλησίασε από τη πλευρά της θάλασσας. Ήταν μακρουλό, με μήκος 2 μέτρα με ένα κώνο στην άκρη του και πολύ φωτεινό Στο πίσω μέρος του είχε μία ουρά που αποτελείτο από «αποσπώμενες σπίθες».

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ             ΠΕΡΙΟΧΗ: ΜΑΛΑΚΑΣΑ               ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 18/07/1979

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Strange, No 56

Ομαδική παρατήρηση μητρικού σκάφος και έξοδο μικρότερων σκαφών στην περιοχή της Αττικής! Αναφορά από δύο μάρτυρες. Είχαμε πάει στις κατασκηνώσεις των σιδηροδρομικών κοντά στη Μαλακάσα, κατά τις 11:30 μ.μ. περίπου αντιληφθήκαμε στο νυχτερινό ουρανό ένα οβάλ φωτεινό αντικείμενο με έντονο άσπρο φως, να έρχεται ταχύτατα από την πλευρά του βουνού και με κατεύθυνση των Ωρωπό. Ξαφνικά σταμάτησε αλλάζοντας χρώμα παίρνοντας μια κόκκινη απόχρωση. Το αντικείμενο φαινόταν αρκετά μεγάλο, περίπου 30-40 μέτρα. Στη κοιλιά του είχε διάφορα φώτα που τρεμόπαιζαν ακανόνιστα. Το ύψος του αντικειμένου ήταν περίπου στα 1000 μέτρα. Σε διάστημα 10 λεπτών, βγήκαν δύο μικρά φωτεινά αντικείμενα που σταμάτησαν για λίγο κοντά στο μητρικό σκάφος. Ο κόσμος της κατασκήνωσης είχε εντυπωσιαστεί, πριν το συνειδητοποιήσουμε, το μεγάλο αντικείμενο έφυγε προς το βουνό. Το ένα από τα μικρά φωτεινά αντικείμενα έφυγε μαζί με το "μητρικό".

ΕΠΑΦΗ: 3^ου ΤΥΠΟΥ            ΠΕΡΙΟΧΗ: ΣΟΥΝΙΟ            ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 7/7/1979

ΠΗΓΗ: UFO-ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΔΙΣΚΟΙ

Η κ. Βερονίκη Ροδοπούλου μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι το οποίο θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του, ξεκίνησαν για μια βόλτα στο Σούνιο. Όμως λίγο μετά το ναό του Ποσειδώνα, το ραδιόφωνο που μέχρι εκείνη την στιγμή έπαιζε κανονικά, σταμάτησε ξαφνικά. Προσπάθησα να πιάσω άλλο σταθμό, αφηγείται η κ. Ροδοπούλου, αλλά δεν το κατόρθωσα, διότι το ραδιόφωνο ήταν νεκρό. Πριν συνέρθω από την έκπληξη μου από αυτό το γεγονός, η μηχανή του αυτοκινήτου άρχισε να παρουσιάζει κάποιες παροδικές.. στιγμιαίες ανωμαλίες.  Η μεγαλύτερη έκπληξη ήρθε όταν μετά από μερικά λεπτά, άναψε ένας προβολέας στα αριστερά μας και φώτισε εκτυφλωτικά το αυτοκίνητο. Το πάρκαρα στην άκρη του δρόμου, ταυτόχρονα όμως έσβησε και ο προβολέας. Υποθέσαμε ότι στην περιοχή υπήρχε κάποιο στρατιωτικό φυλάκιο. Όπως διακρίναμε όμως, υπήρχαν μονάχα θάμνοι, λίγα δέντρα και αρκετοί βράχοι. Οι φίλοι μου επειδή είχαν φοβηθεί, πρότειναν να επιστρέψουμε στην Αθήνα. Καθώς μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να ξεκινήσουμε, ένιωσα ένα παράξενο συναίσθημα. Ήταν σαν να με καλούσαν κάποιοι να βγω από το αυτοκίνητο και να πάω προς τα δέντρα εκεί όπου υποθέσαμε ότι άναψε ο προβολέας. Το κάλεσμα ήταν δυνατό, η θέληση μου είχε παραλύσει. Παρά τις αντιρρήσεις των φιλών μου, ξεκίνησα προς εκείνο το σημείο, αλλά μόλις είχα διανύσει είκοσι μέτρα, σταμάτησα συγκλονισμένη, γιατί σε απόσταση περίπου πέντε μέτρων, διέκρινα καθαρά ένα UFO προσγειωμένο. Όπως υπολόγισα, η διάμετρος του ήταν επτά με οκτώ μέτρα, το ύψος του τρία μέτρα, ο δε θόλος που είχε στο πάνω μέρος, ήταν ένα μέτρο και διαφανής. Το υπόλοιπο σώμα του UFO ήταν μεταλλικό και το χρώμα του θύμιζε σκούρο αλουμίνιο. Το UFO στηριζόταν σε τρία η τέσσερα ποδαράκια, που ήταν κοντά και λεπτά. Πουθενά δεν υπήρχαν πόρτες, παράθυρα η κάποιο άνοιγμα, ήταν σκοτεινό και δεν ακουγόταν κανένας θόρυβος. Οι φίλοι μου φώναζαν συνέχεια να επιστρέψω για να φύγουμε, αλλά δεν τους έδινα σημασία. Ένιωθα πως μέσα στο UFO υπήρχε κάτι το ζωντανό. Εκείνη την στιγμή μίλησα. Δεν θυμάμαι αν μίλησα με το στόμα μου η μήπως εξέφρασα εσωτερικά την επιθυμία να έρθει έξω αυτό το «κάτι» που υπήρχε εκεί μέσα και να συζητήσω μαζί του. Ήθελα τόσα πολλά να ρωτήσω, είχα μια έντονη περιέργεια να δω πως ήταν αυτό το «κάτι». Ξαφνικά ο θόλος φωτίστηκε στο εσωτερικό του με ένα απαλό λευκό φως. Είδα δυο μορφές που έμοιαζαν ανθρώπινες – είχαν τουλάχιστον χέρια και πόδια – και οι κινήσεις τους ήταν νευρικές. Μάλιστα η μια μορφή σήκωσε τα δυο χέρια της σαν να με χαιρετούσε. Ένοιωσα δέος, κοίταζα σαν υπνωτισμένη το θόλο. Ήξερα, το ένιωθα απόλυτα, ότι αυτό που έβλεπα δεν ήταν κάτι το γήινο. Μετά λίγα λεπτά το UFO σηκώθηκε κατακόρυφα και εξαφανίστηκε σχεδόν ακαριαία στον ουρανό. Ταυτόχρονα συνέβησαν δυο γεγονότα: η ψυχική επίδραση σταμάτησε επάνω μου και το ραδιόφωνο λειτουργούσε κανονικά. Οι φίλοι μου το είδαν μόνο για λίγα δευτερόλεπτα, όταν ανυψώθηκε και εξαφανίστηκε στον ουρανό.   

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ              ΠΕΡΙΟΧΗ: ΚΕΡΑΤΕΑ                  ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 8/8/1975

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Απογευματινή 11/8/1975

Δύο φωτεινά αντικείμενα θεάθηκαν την Παρασκευή 8 Αυγούστου από το νότιο άκρο της Εύβοιας μέχρι το δεύτερο λιμανάκι της θέσεως Δασκαλειό στη Κερατέα Αττικής. Ο περίπατος των φωτεινών αντικειμένων άρχισε στις 11:15 μ.μ. και έληξε στις 3:30 π.μ. του Σαββάτου. Το φαινόμενο είχε διάρκεια τεσσάρων ωρών και δεκαπέντε λεπτών. Το πρώτο αντικείμενο επισημάνθηκε πάνω από το νότιο άκρο της Εύβοιας. Εμφανίστηκε ξαφνικά στον έναστρο ουρανό, ήταν φωτεινότατο, πετούσε σε μεγάλο σχετικό ύψος και αφού διήνυσε μία μεγάλη απόσταση προς τη κατεύθυνση του Σουνίου, σταμάτησε, έσβησε ο φωτισμός του και χάθηκε. Το δεύτερο ιπτάμενο αντικείμενο εμφανίστηκε λίγα λεπτά αργότερα, κινούμενο προς την ίδια κατεύθυνση και στο ίδιο περίπου ύψος. Μετά από λίγο σταμάτησε έχοντας προς τα δεξιά του (σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες) το πρώτο αντικείμενο το οποίο επανεμφανίστηκε. Αμέσως μετά την ακινητοποίηση του δεύτερου, το πρώτο άναψε τα φώτα του. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα και τα δύο αναβόσβηναν τα φώτα τους σαν να αντάλλαζαν σήματα. Ακολούθως τα δύο φωτεινά πια αντικείμενα άρχισαν να χαμηλώνουν πλησιάζοντας προς το μέρος των αυτόπτων μαρτύρων. Στα λευκά φώτα τους είχε προστεθεί τώρα και ένα αμυδρό κόκκινο. Στο διάστημα που τα ίδια αντικείμενα εκινούντο, δύο αεροπλάνα πέρασαν πάνω από το πέλαγος, οπότε και τα δύο έσβησαν τα φώτα τους που άναψαν πάλι μετά την απομάκρυνση των αεροσκαφών. Τα δύο ΑΤΙΑ σταμάτησαν για λίγο και μετά το πρώτο κινήθηκε με κατεύθυνση προς το Σούνιο και προσωρινά χάθηκε, ενώ το δεύτερο παρέμεινε ακίνητο και φωτεινό στον ουρανό σε σχετικά χαμηλό ύψος. Λίγα λεπτά αργότερα, το πρώτο εμφανίζεται ακριβώς επάνω από τους λόφους της ΝΔ πλευράς της θέσεως Δεύτερο Λιμανάκι αλλά αυτή τη φορά με κόκκινο φωτισμό. Οι μάρτυρες το είδαν να χαμηλώνει πολύ στη θέση αυτή, πετώντας κάτω από τη κορυφή του λόφου και σε απόσταση 600-700 μέτρων από τη θέση των παρατηρητών και ύστερα από λίγα λεπτά ανυψώθηκε πάλι και χάθηκε στο σκοτεινό ουρανό, αφήνοντας μόνο του το δεύτερο αντικείμενο. Αυτό παρέμεινε ακίνητο και φωτεινό μέχρι τις 3:30 περίπου το πρωί του Σαββάτου, στο ίδιο σημείο. Μετά άρχισε να κινείται μέχρι που χάθηκε πηγαίνοντας προς την ίδια κατεύθυνση που είχε χαθεί το πρώτο.

ΕΠΑΦΗ: 1ου ΤΥΠΟΥ             ΠΕΡΙΟΧΗ: ΑΤΤΙΚΗ              ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 14/5/1973

ΠΗΓΗ: Γιώργος Μπαλάνος, Όντα από το διάστημα

Το βράδυ της 14ης Μαΐου 1973, εκατοντάδες ή και χιλιάδες άτομα είδαν ένα σχηματισμό ΑΤΙΑ να πετά στον ουρανό της Αττικής. Έλαβα δεκάδες τηλεφωνήματα και πολλοί μου ανέφεραν δεκάδες μάρτυρες στο περιβάλλον τους, που δέχονταν να υποστηρίξουν τη μαρτυρία τους. Το πλήθος των μαρτύρων μου επιτρέπει όμως να παραλείψω εντελώς ονόματα. Το συμβάν άρχισε στις 7:55 και κράτησε ως τις 7:59, συν ή μείον ένα λεπτό. Ένα γκρίζο συννεφάκι έκανε την εμφάνισή του 55 – 65 μοίρες του μαγνητικού βορρά, στο κέντρο του οποίου διακρινόταν ένα φωτεινό αντικείμενο, Μπροστά από το αντικείμενο αυτό πετούσαν πέντε μικρότερα σε σχηματισμό τετραγώνου ή ρόμβου, με το πέμπτο στο κέντρο. Ο όλος σχηματισμός διέσχισε τον ορίζοντα σε πιθανό ύψος 6000μ. με ταχύτητα μικρότερη εκείνης αεριωθούμενο αεροπλάνου και χάθηκε ΝΑ. Τα συμβάν αυτό πέρασε εντελώς απαρατήρητο από τις εφημερίδες, ίσως γιατί η εκτόξευση του «Σκάιλαμπ» τις μέρες εκείνες, έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι το ΑΤΙΑ ήταν το ίδιο το «Σκάιλαμπ».

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ            ΠΕΡΙΟΧΗ: ΣΟΥΝΙΟ, ΑΤΤΙΚΗΣ              ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 10/9/1965

ΠΗΓΗ: Σ. Αικατερινίδης, ΕΞΩΓΗΙΝΑ ΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, τόμος 1

Στις 10/9/1965, στα Βλάχικα Σουνίου, στις 3.30-3.45 π.μ. οι κυνηγοί του Κ.Ο. Γλυφάδας είδαν ένα UFO να πετάει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και εντελώς αθόρυβα σε ύψος 100 μέτρων για ένα διάστημα 30 δευτερόλεπτων. Το σχήμα του ήταν κυκλικό, το χρώμα του ροζ-πορτοκαλί και εξαφανίστηκε από Ν.Α προς Β.Δ

ΕΠΑΦΗ 1^ου ΤΥΠΟΥ             ΠΕΡΙΟΧΗ: ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ              ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 31/7/1962

ΠΗΓΗ: Σ. Αικατερινίδης, ΕΞΩΓΗΙΝΑ ΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, τόμος 1

Στις 31/7/1962, στην περιοχή του τύμβου Μαραθώνα ο κ. Νικόλαος Βρεττός παρατήρησε τρία αθόρυβα κοκκινόχρωμα αντικείμενα με σχήμα που δεν μπορούσε να προσδιορίσει, να πετούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε απόσταση 3.5 χλμ. Το μέγεθος τους ήταν μεγαλύτερο από αυτό ενός συμβατικού αεροπλάνου και κατεύθυνση τους από ΒΔ προς ΝΔ. Η παρατήρηση κράτησε 30 δευτερόλεπτα.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ            ΠΕΡΙΟΧΗ: ΚΕΡΑΤΕΑ                ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 28/7/1949

ΠΗΓΗ: vembos.gr Αγγλική έκδοση της σελίδας

28 Ιουλίου 1949, φωτεινά αντικείμενα αλληλοσυνδεόμενα με ακτίνες φωτός εμφανίστηκαν στη Κερατέα, όχι μακριά από την Αθήνα. Οι μάρτυρες είπαν πως το περιστατικό κράτησε δύο ώρες.