PROJECT "ARTEMIS": Επιστροφή στην Σελήνη (Συνεχής ενημέρωση)

Ένα «τέρας» των ουρανών έπληξε το αεροπλάνο μου εις μέγα ύψος (Αρχειακό υλικό)

Ο Αμερικανός αεροπόρος Τζαίημς Χόβαρντ αφηγείται την απροσδόκητη συνάντηση του μ’ ένα ανεξήγητο ιπτάμενο αντικείμενο. Το διέκριναν και 22 επιβάτες του αεροσκάφους.

Το 1954 είναι η χρονιά που θα κάνει την εμφάνιση του το πρώτο μεγάλο κύμα UFOs παγκοσμίως με επίκεντρο την Νότια Ευρώπη και την Νότια Αμερική. Τον Αύγουστο, τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του `54 σκόρπιες αναφορές από Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία μιλούσαν για φωτεινά σκάφη, που σταματούσαν μόνο στιγμιαία εδώ και εκεί, και μετά ανυψώνονταν στον ουρανό το ίδιο αθόρυβα και πάλι όπως είχαν έρθει. Μια εντυπωσιακή αναφορά με πολλούς μάρτυρες παρουσίασε η εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ στις 17 Δεκεμβρίου 1954. Όπως περιγράφει ο πιλότος Τζαίημς Χόβαρντ, «Ήμουν πάντοτε σκεπτικιστής στο κεφάλαιο των ιπταμένων δίσκων, αλλά άλλαξα γνώμη από τον καιρό που έγινα αυτόπτης μάρτυρας εγώ και οι συνεργάτες μου, αλλά και οι επιβάτες του αεροπλάνου». Έτσι αρχίζει την περιγραφή του ο πιλότος του αεροπλάνου της γραμμής Νέα Υόρκης – Λονδίνου, και συνεχίζει: «Ξαφνικά διέκρινα στον ολοκάθαρο ουρανό, λίγο πριν την δύση του ηλίου, ένα περίεργο αντικείμενο. Κάτω από το αεροπλάνο μας, σε ύψος 2.000 μέτρων από την γη υπήρχαν σύννεφα, αλλά στο ύψος των 6.000 μέτρων στο οποίο βρισκόμασταν, ο ουρανός ήταν καθαρότατος και η ορατότητα εξαιρετική. Η ώρα ήταν 9:05 μ.μ. και ταξιδεύαμε ήδη είκοσι λεπτά όταν για πρώτη φορά διέκρινα στον ουρανό ένα παράξενο αντικείμενο. Στην αρχή έμοιαζε με μια μαύρη φούσκα σε μεγάλη απόσταση, η οποία περιστοιχιζόταν από άλλες μικρότερες. Εκ πρώτης όψεως όλο το θέαμα έμοιαζε με ένα τσαμπί από φούσκες. 
Δίπλα μου έστεκε ο συνάδελφός μου, βοηθός πιλότος Λη Μπόυντ. «Κι εγώ το βλέπω» μου απάντησε κάπως ταραγμένος. Το αντικείμενο με όλη του την συνοδεία, έμοιαζε να μας πλησιάζει και πετούσε παράλληλα με εμάς. Το μεγάλο ιπτάμενο αντικείμενο πετούσε στο κέντρο, και συνοδευόταν από τα μικρότερα, ένα ολόκληρο καραβάνι! Αυτά τα καταραμένα άρχισαν να αλλάζουν κατεύθυνση αλλά και σχήμα, του είπα με κάποια ανησυχία. Η απάντηση του ήταν καταφατική. Πράγματι, το κεντρικό μεγάλο εκείνο μυστηριώδες αντικείμενο άρχισε να αλλάζει σχήμα. Πιθανόν όμως αυτό να ήταν μια οπτική απάτη οφειλομένη στην αλλαγή της γωνίας της πτήσεως του. Και αυτό το θέαμα διήρκεσε 18 ολόκληρα λεπτά. Στο ραδιογράφημα μας δεν άργησε να έρθει η απάντηση ότι δεν υπήρχε κανένα άλλο αεροπλάνο την στιγμή εκείνη στη ζώνη της δική μας πτήσεως. Αιφνιδίως διαπιστώσαμε ότι το ιπτάμενο αντικείμενο ενώ είχε το σχήμα ανεστραμμένου αχλαδιού, πήρε το σχήμα βέλους. Νομίσαμε προς στιγμή ότι ερχόταν κατευθείαν καταπάνω μας. Αλλά αυτό ευτυχώς δεν ήταν ακριβές. Κατέβηκε απότομα, μαζί με τα περιστοιχίζοντα μικρά αντικείμενα, και όπως το βλέπαμε από το ύψος στο οποίο βρισκόμασταν, έμοιαζε με υπερωκεάνιο. Πήρα ένα κομμάτι χαρτί και άρχισα να το ζωγραφίζω. Ύστερα τα μικρά συνοδεύοντα αντικείμενα εξαφανίστηκαν. Ρώτησα τον αξιωματικό Τζωρτζ Άλλεν τι συμβαίνει, ο οποίος δεν είχε αποσπάσει ούτε στιγμή το βλέμμα του από τα αυτά. «Μου φαίνεται ότι εισήλθαν μέσα… εις το μεγάλο» μου απάντησε! Όταν προσγειωθήκαμε η υπηρεσία της αντικατασκοπείας μας ανέκρινε. Τους είπαμε ότι είδαμε. Οφείλω να τονίσω ότι παρά την μακρά μου σταδιοδρομία, ουδέποτε είδα παρόμοιο φαινόμενο. Και πρέπει να προσθέσω ότι στο ενεργητικό μου έχω 7.500 ώρες πτήσης, και ότι διέσχισα τον Ατλαντικό περισσότερες από 250 φορές.