Σχετικά με το φαινόμενο των ΑΤΙΑ υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων
που ισχυρίζεται (και μάλιστα σωστά), ότι πολλές θεάσεις αφορούν σε σκάφη γήινης
κατασκευής. Μέχρι τώρα ευρύτερα γνωστές έχουν γίνει οι έρευνες Γερμανών
επιστημόνων του Γ` Ράιχ και τα δισκοειδή σκάφη που σχεδιάστηκαν στα πλαίσια των
ερευνών αυτών, χωρίς να είναι γνωστά τα τελικά αποτελέσματα, ένα θέμα που θα
αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο μας. Λίγα χρόνια αργότερα σχηματίζετε μια νέα
θυγατρική εταιρία γνωστή ως AVRO CANADA με έδρα το Malton στο Toronto του
Καναδά. Το νέο σχήμα προέκυψε όταν το 1945 η βρετανική αεροναυπηγική εταιρία
A.V.ROE Ltd, η οποία έχει ως έδρα το Manchester και αποτελεί μέλος του
αεροναυπηγικού ομίλου της Hawker Siddeley, εξαγοράζει από την καναδική
κυβέρνηση την εταιρία Victory Aircraft Ltd. Την περίοδο 1951-52 η εταιρία
εγκαινιάζει δυο τρομερά φιλόδοξα προγράμματα για την εποχή. Το δελταπτέρυγο
αεροσκάφος υπεροχής CF-105 Arrow το οποίο προηγείται κατά μια δεκαετία
τουλάχιστον από την τότε εφαρμοσμένη τεχνολογία, και τον ακόμη περισσότερο
προηγμένο ιπτάμενο δίσκο, ο οποίος συνιστά ένα «θαύμα» μηχανολογικής σχεδίασης,
γνωστός ως πρόγραμμα Υ. Και τα δυο προγράμματα τερματίστηκαν σχετικά νωρίς για
λόγους που γνωρίζουν λίγοι. Το πρόγραμμα του CF- 105 Arrow ακυρώνεται το 1959,
ενώ ακολουθεί και η ακύρωση του ιπτάμενου δίσκου VZ-9-AY (το οποίο δεν κατάφερε
να πετάξει πιο ψηλά από 60 μέτρα), το οποίο από το 1954 χρηματοδοτήθηκε από την
USAF. (Διαβάστε περισσότερα εδώ: UFO γήινης κατασκευής)
Το 1954 όμως, η ανακοίνωση του Βρετανού υπουργού αεροπορίας
Ντάνκαν Σάντυς κατά την οποία η Αγγλία διαθέτει σε πειραματικό στάδιο ένα
αεροσκάφος χωρίς φτερά και κινούμενο με κινητήρες αντιδράσεως, ένα είδος δηλαδή
ιπταμένου δίσκου, προκάλεσε ενθουσιώδη σχόλια σε ολόκληρο τον Βρετανικό τύπο. Κατά τις
σχετικές πληροφορίες, αυτό το «πράγμα» όπως ονομάζουν το άπτερο αεροσκάφος οι
Βρετανικές εφημερίδες, έχει τρεις κινητήρες αντιδράσεως, τέσσερα «πόδια», και
δύο «γόνατα», όπως φαίνεται και στο σκίτσο της εφημερίδας ΑΘΗΝΑΙΚΗ της 13ης
Σεπτεμβρίου 1954. Δεν είναι όμως τίποτα περισσότερο γνωστό, επειδή πλήρης μυστικότητα
καλύπτει κάθε λεπτομέρεια σχετική με το αεροσκάφος. Οι ειδικοί σχημάτισαν την
γνώμη, βάσει των πληροφοριών που αναφέρθηκαν και που προέρχονταν από πιλότο
δοκιμών, ότι το περίεργο αυτό αεροσκάφος αποτελείται απλώς από ένα μεταλλικό
κέλυφος διαστάσεων 6 μέτρων επί 3, θα έχει δύο κινητήρες «Αίηβον» στο πίσω
μέρος, των οποίων τα αέρια θα περνούν από δύο στόμια εξόδου κατευθυνόμενα προς
το έδαφος. Ο πιλότος θα μπορούσε εξάλλου να κατευθύνει τα αέρια προς
οποιοδήποτε σημείο με αποτέλεσμα το αεροσκάφος να μπορεί να κινείται προς κάθε
κατεύθυνση, με καταπληκτική μάλιστα ευκινησία παρά το βάρος του που ανέρχεται
σε τρεις τόνους. Οι δοκιμές το νέου αεροσκάφους διεξάγονταν ήδη ένα χρόνο πριν
την ανακοίνωση του υπουργού, υπό την εταιρία της Ρολς Ρόις στο πεδίο δοκιμών
του Χάηναλ, ενώ μέχρι εκείνη την στιγμή είχαν γίνει πολλές επιτυχείς πτήσεις
διάρκειας ενός τετάρτου περίπου η κάθε μία. Μάλιστα μία από τις δυσκολίες που
πρέπει να αντιμετωπίσουν οι ειδικοί είναι το ζήτημα της υπερθερμάνσεως του
πεδίου απογειώσεως. Κάθε φορά η τσιμεντένια βάση απογειώσεως θερμαίνεται τόσο
πολύ, που κοκκινίζει μέσα σε λίγα λεπτά, και κατά την προσγείωση ο πιλότος
πρέπει για να κατεβεί να χρησιμοποιήσει μιαν ειδική γέφυρα.