«Πήγαινα από το σπίτι
του φίλου μου στο Liskeard στις 23:15
το βράδυ, προς εκεί που μένω, στο Pensilver. Έπειτα από 5
χιλιόμετρα περίπου περνούσα από ένα μέρος που λεγόταν Rosecraddock
και καθώς ανέβαινα τον λόφο, τέσσερα λαμπερά φώτα με διαφορετικό χρώμα το
καθένα πέρασαν πάνω από το αυτοκίνητο μου, τόσο χαμηλά που έσκυψα το κεφάλι μου
ενστικτωδώς. Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως μπορεί να ήταν αεροπλάνο έτοιμο να
συντριβεί πάνω μου ή μπροστά μου. Έτσι πάτησα αμέσως φρένο. Ύστερα συνειδητοποίησα
ότι το αντικείμενο δεν έβγαζε καθόλου ήχο – και τότε σκέφτηκα, χμ, λίγο
παράξενο είναι αυτό. Κατόπιν, αφού σταμάτησα, τα τέσσερα φώτα σταμάτησαν επίσης,
περίπου δέκα μέτρα μπροστά μου και έμειναν εκεί για ένα δευτερόλεπτο, και γι
αυτό το δευτερόλεπτο μου φάνηκε πως ότι και αν ήταν αυτό, με κοίταζε όπως το
κοίταζα και εγώ. Ύστερα απογειώθηκε τόσο γρήγορα που δεν μπορούσα να το δω όταν
κοίταξα προς τα πάνω. Όμως ήταν τέσσερα φώτα με διαφορετικά χρώματα – γαλάζιο,
κόκκινο, κίτρινο και λευκό – και υπήρχαν μάλλον και δύο λευκά φώτα με τη μορφή
παραλληλόγραμμου. Το αλλόκοτο επίσης ήταν πως για κάποιο άγνωστο λόγω δεν
υπήρχε καθόλου κίνηση στο συγκεκριμένο δρόμο».
Το παραπάνω περιστατικό
συνέβη στην Αμερική το 1997. Η πληροφορία της τελευταίας πρότασης για την ανεξήγητη
ξαφνική ερήμωση του δρόμου μοιάζει με ένα
περίεργο επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό σε περιπτώσεις ΑΤΙΑ. Άδειοι δρόμοι,
άδεια στενά κλπ. Το φαινόμενο αυτό έχει ονομαστεί «Παράγοντας Οζ» από το ταξίδι
της Ντόροθι στον κίτρινο πέτρινο δρόμο. Οι
κινηματογραφόφιλοι μπορούν εύκολα ν’ αντιληφτούν το συναίσθημα που πρέπει να
δοκίμασε η Ντόροθι όταν από το Κάνσας μεταφέρθηκε στη μυστηριώδη χώρα του
Οζ. Ο όρος «Παράγοντας του Οζ»
επινοήθηκε το 1983 από την βρετανίδα ερευνήτρια Jenny Randles, η οποία
υποστήριξε πως οι έρευνές της απέδειξαν πως πολλοί μάρτυρες ΑΤΙΑ ένιωσαν ένα
συναίσθημα ανυπαρξίας χρόνου και απομόνωσης των αισθήσεων. Ο μάρτυρας
αισθάνεται ότι το ΑΤΙΑ τον έχει παρασύρει για λίγο σε κάποιο είδος κενού, όπου συνυπάρχουν
μόνο ο ίδιος και το φαινόμενο αυτό. Κατά την διάρκεια αυτού του φαινομένου
συμβαίνουν διάφορα περίεργα γεγονότα, όπως το ότι η κανονική ροη του χρόνου
στρεβλώνεται, οι ήχοι του περιβάλλοντος εξαφανίζονται και ο μάρτυρας συχνά ενεργεί
χωρίς την δική του βούληση ή κρίση των πράξεων του σαν να βρίσκεται κάτω από το
έλεγχο κάποιας άλλης νοημοσύνης. Χωρίς να απορρίπτει την επαφή με εξωγήινους η Randles πιστεύει
ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί όταν κάποιος που βρίσκεται σε μια κατάσταση κάτω
απ’ τη φυσιολογική εγρήγορση ερμηνεύει ορισμένα φυσικά φαινόμενα, αντικείμενα ή
γεγονότα – ένα φωτεινό πλανήτη για παράδειγμα – σαν πράγματα με υπερφυσική
προέλευση. Ακόμα η Randles έχει
αναπτύξει τη θεωρία ότι σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις η υποκειμενική
εντύπωση του μάρτυρα είναι τόσο ισχυρή που υπερισχύει της αντικειμενικής
πραγματικότητας. Μ’ άλλα λόγια, όποιος βρεθεί κάτω από την επήρεια του «Παράγοντα
Οζ» μπορεί να φωτογραφίσει κάτι που βλέπει, έστω κι αν αυτό δεν υπάρχει με την
αυστηρά αντικειμενική έννοια. Ίσως λέει η Randles, οι εξωγήινοι να έρχονται σ’ επαφή με τους ανθρώπους μόνο
μέσω του υποσυνείδητου κι όχι με την εξελιγμένη τεχνολογία. Τα εξωγήινα
πλάσματα ίσως είναι ικανά με κάποιο τρόπο να προκαλούν μια υποκειμενικά αληθινή
αίσθηση συνάντησης!
Πηγή: «Εξωγήινοι», Colin Wilson, εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ
«Το Αρχέτυπο του Μαυροντυμένου Ανθρώπου», Ευάγγελος Ζήσης,
εκδόσεις GENIUS LOCI
«Το φαινόμενο των UFO», εκδόσεις Αλκυών
