Μια
σημαντική αναφορά έφτασε στην ομάδα Ερ.Ε.Ν.Ζω από την Θεσσαλονίκη η οποία
θυμίζει τα περσινά γεγονότα του Ιουνίου, και τους στόλους των άγνωστων φωτεινών
αντικειμένων οι οποίοι έγιναν ορατοί. Το φαινόμενο παρατηρήθηκε στις 1 Ιουνίου
2013 και θεωρείται σημαντικό εξαιτίας του αριθμού των μαρτύρων. Αν υπάρχουν
άτομα που παρατήρησαν επίσης το ίδιο φαινόμενο από Θεσσαλονίκη και γύρω νομούς
και μπορούν να μας δώσουν επιπλέον πληροφορίες ας επικοινωνήσουν με την ομάδα
στο email erenzw2012@gmail.com
Ακολουθεί ο
διάλογος που είχαμε με τον αυτόπτη μάρτυρα Στέφανο Ν. ετών 36
«Λέγομαι Στέφανος και θα ήθελα να σας
αναφέρω κάτι το οποίο είδα εγώ η γυναίκα μου και άλλο ένα ζευγάρι...
Στις 01/06/2013 καθόμασταν για καφέ
στο μπαλκόνι με το φιλικό ζευγάρι στην περιοχή
Μενεμένη (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) και περίπου κατά τις 22:00 ενώ συζητούσαμε και είχαμε μέτωπο το δάσος στο
βουνό του Σειχ Σου και πιο συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο Φιλίππειο και ένα αρκετά
πολύ μεγάλο κομμάτι ουρανού... με τις καιρικές συνθήκες να είναι πολύ καλές...
ξαφνικά σχεδόν δίπλα από το Φιλίππειο σε αρκετά χαμηλό ύψος θα έλεγα φάνηκε να
ξεπροβάλλει πίσω από το βουνό (ίσως να σηκώθηκε και από το βουνό) ένα φως πολύ
έντονο και καθαρό δεκαπλάσιο ίσως και
μεγαλύτερο από τα πιο φωτεινά και μεγάλα αστέρια του ουρανού... μη
συνειδητοποιώντας άμεσα τι είναι (νομίζοντας πως είναι φώτα από αεροπλάνο) και
αστειευόμενος το δείχνω στην παρέα λέγοντας ''U.F.O. παιδιά''... Γυρίζοντας
όλοι το βλέμμα τους προς το σημείο αρχίσαμε να το παρατηρούμε και γρήγορα καταλάβαμε
όλοι ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, έμοιαζε να έχει σχήμα σφαιρικό με χρώμα κίτρινο
κόκκινο μοιάζοντας πάρα πολύ σε φλόγα, σαν πύρινη μπάλα, χωρίς να αφήνει κάποιο
είδος ουράς ή καυσίμου ή κάτι τέτοιο με σταθερή ευθεία πορεία παράλληλη ως προς
τα εμάς και με ταχύτητα σχετικά μικρή, και όλο αυτό χωρίς τον ήχο κάποιας
μηχανής ή κινητήρα αεροπλάνου ή κάτι παρόμοιου... δεν προλαβαίνουν να περάσουν
2..3...4 δευτερόλεπτα και παρατηρούμε ότι ακολουθούνε από πίσω άλλα 6(συνολο
επτά) το ένα πίσω από το άλλο σε μικρή απόσταση μεταξύ τους με ελάχιστη
υψομετρική διαφορά το ένα με το άλλο και στα ίδια χαρακτηριστικά και
συμπεριφορά με το πρώτο. Διένυσαν το μεγαλύτερο κομμάτι ουρανού που μπορούσαμε
να δούμε (και είναι αρκετά μεγάλος τομέας) από ανατολικά προς δυτικά με κατεύθυνση
προς Κατερίνη εφόσον και συνέχισαν αυτήν την πορεία. Το όλο περιστατικό
διήρκησε περίπου 40-50 δευτερόλεπτα, στο τέλος τους χωρίς να καταλάβουμε το πως
και ενώ έχουν φτάσει στην άλλη άκρη από εκεί που τα είδαμε εμείς να ξεκινάμε,
ξαφνικά σαν να χάθηκαν από μπροστά μας ή σαν να έσβησε αυτό το δυνατό φως που
εξέπεμπαν με αποτέλεσμα να χαθούν στο σκοτάδι ... χωρίς να τα ξαναδούμε στην συνέχεια.
Σίγουρα τα χαρακτηριστικά τους και η συμπεριφορά τους δεν είναι κάτι που συναντάς
συχνά αλλά και δεν μπορείς να τα παρομοιάσεις και με κάτι από τα γνωστά πτητικά
μέσα έως σήμερα. Επίσης.... λόγω της θέσης τους και της ώρας θεωρώ αδύνατο να
μην τα έχει παρατηρήσει και κάποιος άλλος (άλλοι ?) σε μια πόλη σαν την Θεσσαλονίκη».
Σε
διευκρινιστική ερώτηση της ομάδας Ερ.Ε.Ν.Ζω σχετικά με την πορεία, το σχήμα, το
ύψος, τις κινήσεις, το χρώμα και την απόσταση μεταξύ τους ο μάρτυρας ανέφερε:
«Επέτρεψε μου να ξεκινήσω από το τέλος στα
ερωτήματα σου και να σας πω όσο αφορά το ύψος των αντικειμένων από το έδαφος. Λαμβάνοντας
υπ' όψη μας ότι το υψόμετρο του περιαστικού δάσους Θεσσαλονίκης, γνωστό με την
ονομασία Σέιχ-Σου κυμαίνεται από 50 έως
450μ τα εν λόγω αντικείμενα σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας δεν ξεπερνούσαν το
χαμηλότερο με το ψηλότερο το ύψος των 800 με 900 μ. Όσο τώρα για την απόσταση
από το σημείο εμφάνισης μέχρι το σημείο που «έσβησαν» με βάση τον υπολογιστή για χιλιομετρικές αποστάσεις
σε ευθεία γραμμή δεν ξεπέρασαν την απόσταση των 8 με 9 χιλιομέτρων. Για το τέλος
άφησα τα χαρακτηριστικά τους και τη συμπεριφορά τους για τα οποία δεν έχω να αλλάξω
κάτι ή να συμπληρώσω... η πορεία ήταν σταθερή, το χρώμα ήταν σταθερό και ίδιο
σε όλη την διάρκεια και τα αντικείμενα κρατούσαν σταθερή απόσταση μεταξύ
τους... το μόνο που έχω να αλλάξω μετά από την συζήτηση που είχαμε οι 4 μας
ξανά είναι ότι ίσως είχαν(!) πολύ ελαφρός σχήμα οβάλ. Σαν παραλειπόμενο θα
ήθελα να σας πω ότι η απόσταση μας από
το σημείο εμφάνισης τους είναι περίπου στα 5 χιλιόμετρα με την απόσταση να μειώνεται
ελαφρώς όσο συνέχιζαν την παράλληλη πορεία τους ως προς εμάς, την στιγμή που έφτασαν
να έχουν σχεδόν κάθετη θέση από το σημείο μας (με το οπτικό πεδίο μας
καθαρό)»
