Η αναφορά Νο
17 που παρουσιάζει σήμερα η ομάδα Ερ.Ε.Ν.Ζω
είναι μια από τις πιο σημαντικές περιπτώσεις απαγωγής της δεκαετίας του
1980, και μάλιστα μέσα στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Η ιστορία διαδραματίζετε
στις 30 Νοεμβρίου 1989, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, στις 3.00 π.μ. με θύμα
απαγωγής την Linda Cortile.
Τα γεγονότα
Κάτι τρομερό
θα συνέβαινε και η Linda το ένοιωθε. Ήταν 3.00 π.μ. Η Linda ήταν στο κρεβάτι. Γυρίζοντας προς τον άντρα της που κοιμόταν δίπλα
της, τον κούνησε και φώναξε το όνομα του αλλά αυτός δεν κουνήθηκε. Ένα μικρό πλάσμα
εμφανίστηκε στην πόρτα και η Linda ήξερε τι συνέβαινε. Είχε ξανασυμβεί. Την απήγαγαν εξωγήινοι.
Με την τελευταία
σταγόνα ενέργειας στο σώμα της, η Linda σήκωσε ένα μαξιλάρι και το πέταξε στον εξωγήινο που πλησίαζε.
Όμως το μαξιλάρι δεν πέτυχε τον στόχο του κα η Linda δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο για
να προστατεύσει τον εαυτό της. Ένιωθε να έχει παραλύσει εντελώς. Το μυαλό της σταμάτησε.
Όταν συνήρθε ήταν πάλι στο δωμάτιο της ξαπλωμένη
στο κρεβάτι της. Πανικόβλητη ότι οι εξωγήινοι είχαν κάνει κακό στην οικογένεια
της έτρεξε στο δωμάτιο των παιδιών της. Τα δυο αγόρια κοιμόντουσαν ακίνητα και
δεν έδειχναν να αναπνέουν. Η καρδιά της Linda πάγωσε. Άρπαξε ένα μικρό καθρέπτη και
τον κράτησε κάτω από τις μύτες τους. Ανακούφιση την πλημμύρησε όταν είδε πως το
γυαλί θαμπώθηκε από την ανάσα τους. Βρισκόταν σε αφύσικο βαθύ ύπνο, αλλά ήταν ζωντανά.
Ζητώντας
βοήθεια
Η Linda είχε πρωτοεπισκεφτεί τον UFOλόγο Budd Hopkins τον Απρίλιο του 1989. Χρειαζόταν βοήθεια.
Ήταν ανεξήγητα σίγουρη πως είχε απαχθεί από εξωγήινους πριν από 20 χρόνια. Ο Budd Hopkins χρησιμοποιούσε την ύπνωση για να βοηθήσει
ανθρώπους να θυμηθούν εμπειρίες για τις οποίες δεν είχαν συνειδητή μνήμη, και φυσικά
η Linda υπνωτισμένη, ξανάζησε την απαγωγή.
Δεν ήταν μόνο
ένας εξωγήινος, αλλά τέσσερις. Έχοντας καρφωμένο το παγωμένο μαύρο βλέμμα τους πάνω
της, τρομοκρατούσαν την Linda. Ήσυχα την πλησίασαν καθώς ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι
της, ανίκανη να κουνηθεί. Μετά την σήκωσαν ψηλά, κρατώντας τη, χωρίς στην ουσία
να ακουμπάνε το σώμα της. Μαζί πέρασαν μέσα από το κλειστό παράθυρο, λες και το
τζάμι δεν βρισκόταν εκεί. Έξω από την πολυκατοικία της, δώδεκα ορόφους πάνω από
το έδαφος, η Linda πετούσε
σε μια μπλε ακτίνα φωτός. Οι εξωγήινοι την πήγαιναν στο διαστημόπλοιο τους που πετούσε
πάνω από τις οροφές.
Α. διαμέρισμα Linda Cortile, B.
γραφεία New York Post,
C. οι αστυνομικοί παρακολουθούν
την απαγωγή,
D. η Kimball παρακολουθεί
την απαγωγή
Μέσα στο διαστημόπλοιο
Μέσα στο διαστημόπλοιο
η Linda κοιτούσε έντρομη, καθώς οι εξωγήινοι συγκεντρώθηκαν
γύρω της κρατώντας όργανα και καθετήρες στα μακριά και λεπτά χέρια τους. Υποβλήθηκε
σε μια ιατρική εξέταση. Το επόμενο πράγμα που θυμόταν ήταν πως βρέθηκε στο κρεβάτι
της.
Μάρτυρες
της απαγωγής
Στην αρχή ο Hopkins δεν θεώρησε την ιστορία της Linda εξαιρετική. Είχε ακούσει εκατοντάδες παρόμοιους
ισχυρισμούς. Όμως δεκαπέντε μήνες αργότερα άλλαξε γνώμη. Ένα γράμμα έφτασε στο γραφείο
του. Δεν είχε διεύθυνση επιστροφής. Φαινόταν να είναι από δυο αστυνομικούς. Είχαν
υπογράψει μόνο με τα μικρά τους ονόματα: Ρίτσαρντ και Νταν. Έγραφαν για μια εμπειρία
τους που τους είχε κάνει εντύπωση για περισσότερο από ένα χρόνο. Την νύχτα της
30ης Νοεμβρίου 1989, ο Ρίτσαρντ και ο Νταν συνόδευαν μια σημαντική προσωπικότητα
στο ελικοδρόμιο της Νέας Υόρκης. Όλα πήγαιναν ομαλά μέχρι που διέσχισαν τη γέφυρα
του Μπρούκλιν. Ξαφνικά η μηχανή της λιμουζίνας που οδηγούσαν έσβησε. Καθώς έμειναν
καθισμένη και παραξενεμένοι στο αυτοκίνητο, και οι δυο αστυνομικοί και ο σημαντικός
επιβάτης τους, είδαν ένα απίστευτο θέαμα. Ψηλά πάνω τους μια γυναίκα με φαρδύ λευκό
νυχτικό πετούσε στο νυχτερινό ουρανό σε εμβρυακή στάση. Σαν άγγελος γλιστρούσε μέσα
στον αέρα, μέχρι που έφτασε σε ένα σκάφος σε σχήμα δίσκου. Μαζί της υπήρχαν τρία
ή τέσσερα πλάσματα με περίεργη εμφάνιση. Όταν όλοι μπήκαν μέσα στο σκάφος, απομακρύνθηκαν
με ταχύτητα πάνω από την πόλη, προς το ανατολικό ποτάμι. Το σκάφος χωρίς να μειώσει
ταχύτητα, βυθίστηκε κάτω από την επιφάνεια του νερού και εξαφανίστηκε.
Το Νοέμβριο
του 1991, ένα ακόμα γράμμα έφτασε στο γραφείο του Hopkins ξαφνιάζοντας τον. Ήταν από μια γυναίκα
την οποία ο Hopkins την αποκαλεί Janet Kimball – αν και αυτό δεν είναι το πραγματικό
της όνομα. Εξήγησε πως το βράδυ της 30ης Νοεμβρίου 1989, διέσχιζε οδικώς
την γέφυρα του Μπρούκλιν όταν το αυτοκίνητο της σταμάτησε περιέργως. Κοιτάζοντας
γύρω της η Kimball συνειδητοποίησε
πως όλα τα φώτα κατά μήκος της γέφυρας ήταν σβησμένα και τα άλλα αυτοκίνητα στη
γέφυρα φαίνονταν επίσης σταματημένα. Καθώς βγήκε από το αυτοκίνητο της για να
δει τι συνέβαινε, έγινε μάρτυρας ενός απίστευτου θεάματος: μια γυναίκα περικυκλωμένη
από αρκετούς εξωγήινους, πέταξε σε ένα UFO. Η ιστορία της Kimball, όπως και αυτή των δυο αστυνομικών, ταίριαζε
με αυτή της Linda σε πολλές
από τις λεπτομέρειες της. Ο Hopkins συνειδητοποίησε πως η υπόθεση της Linda Cortile ήταν μια από τις πιο σημαντικές όλων
των εποχών, γιατί στην απαγωγή της υπήρχαν τέσσερις μάρτυρες άγνωστοι μεταξύ
τους. Μια απαγωγή από εξωγήινους με μάρτυρες διάφορα άγνωστα μεταξύ τους πρόσωπα
συμβαίνει σπάνια.
Ο Hopkins υπνώτισε
τη Linda και της ζήτησε να αναλογιστεί
τα γεγονότα της 30ης Νοεμβρίου 1989, μετά την εμφάνιση του εξωγήινου
στο υπνοδωμάτιο της. Η ιστορία ήταν εκπληκτική!
Όμως υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που κάνουν
τις διηγήσεις των τεσσάρων μαρτύρων λιγότερο πειστικές από όσο φαίνονται
αρχικά.
Έλλειψη μαρτύρων
Απέναντι από
την πολυκατοικία της Linda είναι τα γραφεία της New York Post. Στις 3.00π.μ που η Linda ισχυρίζεται πως απήχθη δούλευαν
δημοσιογράφοι σε εκείνα τα γραφεία. Όμως κανείς από αυτούς δεν είδε τίποτε ασυνήθιστο,
και ειδικά μια γυναίκα να πετάει έξω από το παράθυρο τους.
Έλλειψη
ονομάτων
Είναι ύποπτο
ότι οι αστυνομικοί δεν δέχτηκαν ποτά να συναντήσουν τον Hopkins ή να του αποκαλύψουν τις πραγματικές
τους ταυτότητες.
Οι άντρες ισχυρίστηκαν
πως είχαν ανησυχήσει για την γυναίκα που είδαν να απαγάγετε, όμως περίμεναν 15 μήνες
μέχρι να επικοινωνήσουν με τον Hopkins και να του αναφέρουν τι είχαν δει.
Σύμπτωση
Φαίνεται απίστευτη
σύμπτωση το ότι όλοι οι άνθρωποι που ισχυρίζονται πως ήταν μάρτυρες της απαγωγής
της Linda επικοινώνησαν
με τον Budd Hopkins και όχι με κάποιον άλλον ερευνητή.
Μυστηριώδης
άντρας
Πολλοί ερευνητές
πιστεύουν πως ο άντρας που συνόδευαν οι αστυνομικοί ήταν ο Πέρεζ ντε Κουεγιάρ,
τότε γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών. Αν και δεν υπάρχει καμία καταγραφή χρήσης
του ελικοδρομίου εκείνο το βράδυ από κάποιο πολιτικό πρόσωπο, η αποστολή ήταν
άκρως απόρρητη και μπορεί να μην είχε καταγραφεί. Τα Ηνωμένα Έθνη επιμένουν πως
ο κύριος Ντε Κουεγιάρ ήταν στο κρεβάτι του στις 3.00π.μ. στις 30 Νοεμβρίου. Ο ίδιος ο Πέρεζ ντε Κουεγιάρ δεν έχει μιλήσει
ποτέ για το περιστατικό. Αν μια μορφή του δικού του κύρους επιβεβαίωνε πως ήταν
μάρτυρας της απαγωγής, αυτή πραγματικά θα ήταν η ιστορία του αιώνα.
