Νομός Εύβοιας

Οι παρακάτω αναφορές είναι ένα μικρό μόνο δείγμα από μια μεγάλη δεξαμενή αρχειοθετημένων περιπτώσεων εμφάνισης ΑΤΙΑ στην Ελλάδα. Πηγή προέλευσης τους βιβλία ερευνητών, άρθρα περιοδικών του χώρου, διαδίκτυο, και το προσωπικό αρχείο της ομάδας Ερ.Ε.Ν.Ζω. Οι αναφορές έχουν αναρτηθεί χρονολογικά από το σήμερα και προς τα πίσω. Επειδή μέρος του αρχειοθετημένου υλικού είναι αρκετά παλαιό, και επειδή εκείνη την εποχή προοριζόταν για προσωπική χρήση της ομάδας μας, σε μικρό μέρος των αναφορών απουσιάζει η πηγή προέλευσης. Σε περίπτωση που αναγνωρίζετε κάποια αναφορά και την πηγή της, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο email erenzw2012@gmail.com  

 

 

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ            ΠΕΡΙΟΧΗ: ΧΑΛΚΙΔΑ               ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΜΑΡΤΙΟΣ 2014

ΠΗΓΗ: YOUTUBE

Την καταγραφή δυο άγνωστων αντικειμένων κατάφεραν να βιντεοσκοπήσουν δυο φίλοι στον βραδινό ουρανό της Χαλκίδας τον Μάρτιο. Τα δυο αντικείμενα φαίνεται να εκπέμπουν το γνωστό γαλάζιο – μπλε φως,  ενώ και οι κινήσεις τους είναι παρόμοιες με αντίστοιχες εμφανίσεις των τελευταίων ετών που έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Δείτε το βίντεο ΕΔΩ   

 

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ              ΠΕΡΙΟΧΗ:ΣΤΥΡΑ             ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2014

Τον γύρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης κάνει μια φωτογραφία που απεικονίζει ένα αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενο αντικείμενο να ίπταται πάνω από τα Στύρα Ευβοίας, ενώ ο συμπολίτης μας που την ανέβασε αναφέρει πως δεν πρόκειται για προϊόν επεξεργασίας καθώς φαίνεται ακόμα και η αντανάκλαση του αντικείμενου στην θάλασσα.

(σχόλιο Ερ.Ε.Ν.Ζω) Υπάρχουν 2-3 σημεία  στα οποία πρέπει να σταθούμε και τα οποία απομακρύνουν σε μεγάλο βαθμό την περίπτωση της γραφιστικής παρέμβασης. Το ένα πραγματικά είναι η αντανάκλαση του αντικειμένου πάνω στην θάλασσα. Το δεύτερο σημείο μεγάλης σημασίας είναι το φωτεινό στεφάνι περιμετρικά του αντικειμένου (απαιτείται ζουμ για να το δείτε), το οποίο οφείλετε στην αντανάκλαση από το φως του ηλιοβασιλέματος. Η πλευρά του αντικειμένου που βλέπουμε είναι σκοτεινή όπως και θα έπρεπε. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι το πανομοιότυπο θάμπωμα στο σύνολο της φωτογραφίας (ζουμάρετε και παρατηρήστε βουνά και αντικείμενο).    

 

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ          ΠΕΡΙΟΧΗ: ΣΚΕΠΑΣΤΗ           ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 12/8/2011

Στις 12 Αυγούστου, στη Σκεπαστή της Βόρειας Εύβοιας, ένας αυτόπτης μάρτυρας καθώς οδηγούσε το αυτοκίνητο του, παραξενεύτηκε από την αλλαγή κάποιων αστεριών στον ουρανό! ‘’Στην αρχή δεν έδωσα σημασία γιατί τα πέρασα για αστέρια. Αλλά παρατηρώντας τα στη πορεία κατάλαβα πως δεν ήταν σταθερά αλλά κινούνταν και αυτά. Έτσι σταμάτησα το αμάξι και βγήκα έξω για να τα δω καλυτέρα. Τελικά τα μάτια μου δεν με είχαν γελάσει! Ένα μεγάλο Α.Τ.Ι.Α. κινούταν πρώτο, ενώ ένα μικρότερο ακολουθούσε από πίσω του. Η απόσταση μεταξύ τους ήταν πολύ μικρή και θόρυβος δεν ακουγόταν καθόλου. Ξαφνικά σε μια στιγμή, το μεγαλύτερο έγινε πιο φωτεινό και άρχισαν να απομακρύνονται, μέχρι που τα έχασα από το οπτικό μου πεδίο." δήλωσε ο μάρτυρας. Όπως αποκάλυψε στη HUFORC, το ίδιο ακριβώς σκηνικό είχε βιώσει και το περασμένο χειμώνα, στις 20:00 το βράδυ, από το σπίτι του στο Μαντούδι μαζί με έναν φίλο του.

 

ΕΠΑΦΗ: 1^ου  ΤΥΠΟΥ          ΠΕΡΙΟΧΗ: ΧΑΛΚΙΔΑ        ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΙΟΥΛΙΟΣ 2009

Πολλαπλές αναφορές από την πόλη τις Χαλκίδας για ένα άγνωστο έντονα φωτεινό πυρακτωμένο αντικείμενο το οποίο παρατηρείτε στον ουρανό της περιοχής. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες το αντικείμενο εμφανίζεται νοτιοανατολικά από τις 9 το βράδυ μέχρι και τις 11, και μερικές φορές σταματάει ακίνητο σε γνωστή περιοχή που περιέχει νικέλιο. Οι μαρτυρίες από την περιοχή αναφέρουν ότι εδώ και 20 μέρες περνάει καθημερινά , με πολύ χαμηλή πτήση και είναι μερικές φορές πολύ φωτεινό . Το αντικείμενο εξαφανίζεται μετά σε ανύποπτο χρόνο. Το φαινόμενο παρατηρήθηκε από ερευνητή τη Παρασκευή 31/7/2009 το βράδυ ώρα 9,10 μμ. "Πράγματι το φαινόμενο ήταν από τα λίγα περιστατικά που σε προβληματίζουν και σε συγκλονίζουν " ανέφερε.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ           ΠΕΡΙΟΧΗ: ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ            ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2002 ΠΗΓΗ: Περιοδικό Mystery, Τεύχος Νο 2, του Σπύρου Μακρή

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου του 2002, κάτοικοι του χωριού, είδαν ένα στρογγυλό και φωτεινό αντικείμενο, λίγο μεγαλύτερο από το δίσκο του φεγγαριού που με πολύ γρήγορη ταχύτητα, ίσως και τριπλάσια από εκείνη των αεροπλάνων, πετούσε στον ουρανό. Ένας από τους μάρτυρες μου είπε πως είδε και περιμετρικά στρογγυλά παράθυρα ακριβώς όπως ήταν και το περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο που είχε περάσει ξανά από τη περιοχή, πριν τουλ

ΕΠΑΦΗ: 2^ου ΤΥΠΟΥ               ΠΕΡΙΟΧΗ: 10o ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ – ΑΙΔΗΨΟΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 25/2/2001

Tο περιστατικό συμβαίνει το βράδυ της Κυριακής 25 Φεβρουαρίου του 2001 γύρω στις 9.30 μμ. στο 10ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Χαλκίδος - Αιδηψού. Λίγο έξω από την πόλη της Ν.Aρτάκης. ο 34χρονος Δ.Κ. υπάλληλος εταιρίας παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και η σύζυγός του Α.Κ. μαζί με τα δύο τους παιδιά 5 και 4 χρονών, επέστρεφαν στο σπίτι τους στη Χαλκίδα μετά από επίσκεψή τους σε συγγενικό τους σπίτι στην πόλη των ψαχνών (6 χιλιόμετρα από το σημείο του συμβάντος).
Ο καιρός ήταν πολύ βροχερός όλη την μέρα και την νύκτα, και μάλιστα την συγκεκριμένη ώρα η ορατότητα κάπως περιορισμένη. Το αυτοκίνητο μόλις είχε περάσει την μικρή γέφυρα που βρίσκεται πάνω στον δρόμο σε μια κλειστή στροφή και άρχισε να ανηφορίζει την μεγάλη ευθεία που διασχίζει τον υδροβιότοπο της περιοχής. Η ευθεία που το μήκος της είναι περίπου ένα χιλιόμετρο, καταλήγει να διασχίζει δύο μικρά βουνά (το σημείο ονομάζεται "δύο βουνά"), και στο σημείο αυτό αλλάζει κλίση και γίνεται κατηφόρα προς την πόλη της Ν. Αρτάκης.
Την στιγμή εκείνη στο σημείο που τερμάτιζε ο δρόμος, εκεί όπου συγκλίνουν τα δύο μικρά βουνά, ο καιρός φάνηκε κα ανοίγει. Σαν κάτι να παραμέρισε σε μια ακτίνα 150 μέτρων την χαμηλή νέφωση , που δημιουργούσε και την μειωμένη ορατότητα, και η βροχή σταμάτησε. Σύμφωνα με τους μάρτυρες την ίδια στιγμή παρουσιάστηκε κράτημα του κινητήρα, πέσιμο του δείκτη του στροφόμετρου, "παίξιμο του ραδιοφώνου". Με ένα απότομο φρενάρισμα, σαν αντίδραση σε αυτό που έβλεπε, ο Δ.Κ. ακινητοποίησε το αυτοκίνητό του, ενώ η σύζυγός του και τα παιδιά του πάγωσαν. Μέσα από τα σύννεφα, ένα ιπτάμενο σκάφος, που συγκρινόμενο με το πλάτος του δρόμου πρέπει να είχε διάμετρο περίπου 10 - 12 μέτρα έκανε την εμφάνισή του. Αυτό που ξεχώριζε ήταν το έντονο μπλε φως που φώτιζε την περιοχή που βρισκόταν, καθώς και την επιφάνεια του δρόμου πάνω από τον οποίο στάθηκε στιγμιαία. Στην περίμετρό του φάνηκαν να αναβοσβήνουν και άλλα φώτα διαφόρων αποχρώσεων, με κυρίαρχο πάντα το έντονο μπλε, ενώ στο κέντρο του κάτω μέρους ένα κοκκινοκίτρινο φως που κάλυπτε μεγάλη επιφάνεια. (Για να καταλάβουμε τον μπλε χρωματισμό που αναφερόμαστε, πρέπει να τον παρομοιάσουμε σαν αυτό που δίνουν οι φάροι των ασθενοφόρων αλλά σε πολύ πιο εκτυφλωτική μορφή). Το κοκκινοκίτρινο φως δεν ήταν σταθερό αλλά έδινε την εντύπωση να είναι το αποτέλεσμα της καύσης κάποιου υλικού.
Το σκάφος αφού στάθηκε για λίγο στο σημείο σύγκλισης των δύο βουνών ,στην συνέχεια γλίστρησε και κινήθηκε προς την κατεύθυνση του σταματημένου αυτοκινήτου. Σταμάτησε για κάποια δευτερόλεπτα σε μια απόσταση περίπου 200 μέτρα από αυτό, σε ύψος λιγότερο από 15 από το έδαφος και στην συνέχεια με απίστευτη ταχύτητα κινήθηκε ανατολικά προς το όρος Δίρφυς, περνώντας πάνω από τον υδροβιότοπο και τις εγκαταστάσεις της SYNKO που βρίσκονται στην περιοχή. (Η καταγραφή των χαρακτηριστικών του σκάφους από τους επιβάτες του αυτοκινήτου έγινε δυνατή εφόσον αυτό πλησίασε στην απόσταση των 200 περίπου μέτρων). Η όλη επαφή χρονικά πρέπει να κράτησε περίπου ενάμιση λεπτό.
Η δεύτερη μαρτυρία για το περιστατικό έρχεται από τον Ν.Ζ. 25 χρόνων κάτοικο Χαλκίδος μουσικό, ο οποίος το βράδυ εκείνο μετέβαινε προς το χωριό Πολιτικά. Ο συγκεκριμένος μάρτυρας δίνει περίπου τις ίδιες περιγραφές των καιρικών συνθηκών, αλλά και του σκάφους που είδε. Είδε το σκάφος την στιγμή που αυτός προσέγγιζε το σημείο σύγκλισης των δύο βουνών, αλλά δεν είδε το γλίστρημα και χαμήλωμα πού έκανε. Ακινητοποίησε και αυτός το αυτοκίνητό του, στο οποία παρουσιάστηκε στιγμιαίο κράτημα του κινητήρα και πέσιμο του στροφόμετρου λίγο πριν την επαφή.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ          ΠΕΡΙΟΧΗ: ΧΡΟΝΙΑ                 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 2/9/1990

ΠΗΓΗ: Ταχυδρόμος, αρ. 38, 20/9/1990, Βασίλης Καβαθάς

Ξημερώματα της Δευτέρας (στις 4:00) λίγη ώρα αφότου είχαν αποχωρήσει τα ΑΤΙΑ  (Αταλάντη), οκτώ άτομα που ψάρευαν μέσα σε δύο βάρκες στο Βόρειο Ευβοϊκό και συγκεκριμένα 1,5 μίλι από την ακτή του χωριού Χρόνια της Εύβοιας, δηλαδή απέναντι από την Αταλάντη, έγιναν μάρτυρες ενός φωτεινού αντικειμένου. Όπως ανέφερε στον γράφοντα η κ. Τζένη Παναγοπούλου, «κάποια στιγμή άναψε ένα φως από το πουθενά, πάνω από τα βουναλάκια, προς το χωριό Χρόνια. Άναψε από μέσα προς τα έξω. Έβγαζε φως έντονο υπόλευκο (ούτε λευκό ούτε κίτρινο). Είχε σχήμα ελλειψοειδές και το μέγεθος (από την απόσταση που είμαστε εμείς, περίπου δύο μίλια) ενός λαμπτήρα σαν αυτούς που βρίσκονται στις κολόνες των λεωφόρων Συγκρίνοντάς το με τα αεροπλάνα που περνούσαν κατά διαστήματα και φαίνονταν πολύ μικρά, αυτό πρέπει να ήταν πολύ μεγάλο. Έμεινε ακίνητο για δέκα λεπτά και ήταν εντελώς αθόρυβο. Όπως άναψε έτσι έσβησε, αλλά αυτή τη φορά απʼ έξω προς τα μέσα και εξαφανίστηκε. Μας έκανε φοβερή εντύπωση, γιατί δεν είχαμε δει κάτι παρόμοιο. Την άλλη μέρα διαβάσαμε στις εφημερίδες για το περιστατικό στην Αταλάντη, που εξελίχθηκε πολύ κοντά σε μας την ίδια περίπου ώρα.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ              ΠΕΡΙΟΧΗ: ΘΥΜΗ ΕΥΒΟΙΑΣ              ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 14/10/1981

Το περιστατικό συνέβη στις 14/10/81 και η έρευνα του περιστατικού περιορίστηκε στη λήψη καταθέσεων μαρτύρων εξ αιτίας των ανυπέρβλητων οδικών δυσχερειών να φτάσουνε στην περιοχή του χωριού Θύμη Ευβοίας όπου και συνέβη. Συναντήσανε τον αυτόπτη μάρτυρα Σταμάτη Κεραστάρη αυτοκινητιστή στο σπίτι του στην Κάρυστο Ευβοίας και πήρανε τη συνέντευξη που ακολουθεί.

Ονομάζομαι Σταμάτης Κεραστάρης και είμαι ιδιοκτήτης και οδηγός λεωφορείου που εκτελεί ανάμεσα στα άλλα και το δρομολόγιο Καρύστου – Θύμης. Εκείνη την βραδιά στις 14/10/81 βρισκόμουν στην Θύμη όπου διανυκτέρευσα για να επιστρέψω το πρωί στην Κάρυστο. Στο σπίτι που έμενα είχαν μαζευτεί 5-6 άτομα και συζητούσαμε για τα προεκλογικά. Ανάμεσα τους κι ένας κάτοικος του χωριού Αμυγδαλιά ο Γρηγόρης Χουντέσης, που είχε έρθει για να ταξιδέψει το πρωί για την Κάρυστο. Είχε έρθει από βραδύς γιατί έπρεπε να κάνει δρόμο τριών ωρών. Όταν τελείωσε η κουβέντα πέσαμε για ύπνο. Απέναντι μου θυμάμαι είχε ξαπλώσει ο εισπράκτορας του λεωφορείου ονόματι Δρίβας. Σε μια στιγμή ακούω τον Χουντέση να λέει στον οικοδεσπότη:΄΄ρε Κώστα τι είναι αυτό το πραγμα;΄΄ ο άλλος κοίταξε και φώναξε στον Δρίβα: ΄΄ρε Σωτήρη έλα να δεις τι πράμα είναι αυτό;΄΄ τα άκουγα και εγώ όλα αυτά αλλά υπέθεσα ότι κάποιος θα ερχόταν για να ταξιδέψει το πρωί και ότι θα πήγαινε να μπει στο λεωφορείο και τον είχαν πάρει για κλέφτη. Τότε πετάχτηκε ο Σωτήρης στην πόρτα που ήταν ανοιχτή και είπε΄΄ αυτό είναι αλεξίπτωτο΄΄. Με το αλεξίπτωτο που είπε σηκώθηκα αμέσως και βρήκα έξω. Το είδα κάπου 50 μέτρα πάνω από το κεφάλι τους. Ο ουρανός ήταν καθαρός και το φεγγάρι φαινόταν. Αυτό το πράμα ήταν μακρόστενο κάπου 4-5 μέτρα μήκος και 2,5 περίπου μέτρα πλάτος. Όπως το βλέπαμε εμείς ήταν μακρόστενο, οβαλ, και πήγαινε πέρα δώθε. Από την μέση και κάτω σκοτεινό. Ο φωτισμός που ήταν σαν να ήταν σκεπασμένος, σαν να βλέπαμε πίσω από κουρτίνες, είχε χρώμα πορτοκαλί. Όση ώρα έμεινε εκεί από πάνω μας έκανε κινήσεις δεξιά και αριστερά.

Ερώτηση: δηλαδή έκανε την κίνηση που κάνει λόγου χάρη ένα φύλλο δέντρου που πέφτει;

Απάντηση: ναι αλλά δεν χαμήλωνε. Ήταν σταθερό στο ίδιο ύψος.

Ερώτηση: πόση ώρα έμεινε εκεί;

Απάντηση: πέντε λεπτά κι εμείς όλοι το κοιτάζαμε. Στην αρχή μάλιστα ζήτησα από τον Κώστα ένα δίκαννο γιατί το πέρασα για αυτοσχέδιο αερόστατο και θέλησα να το ρίξω αλλά εκείνος μου απάντησε ότι στο χωριό – 20 σπίτια όλα κι όλα – δεν υπήρχε όπλο. Μετά από λίγο όμως του ειπα:΄΄αυτό ρε παιδιά είναι κάτι άλλο δεν είναι αερόστατο. Για να πηγαίνει κόντρα στον καιρό είναι κάτι άλλο. Ούτε θόρυβο κάνει και ανεβαίνει ψηλα.΄΄ στην συνέχεια πήγε απέναντι μας σε μια απόσταση 500 μέτρων κι από εκεί προς το μέρος της εκκλησίας των Ταξιαρχών, αλλά λίγο πιο χαμηλά γιατί η εκκλησία είναι ψηλά στην κορυφογραμμή. Ύστερα άρχισε πάλι να έρχεται προς τα πάνω μας. Όταν έφτασε στα 150 μέτρα έκανε μια στροφή προς το έδαφος αλλά μπροστά μας υπήρχαν δέντρα και δεν είδαμε αν έπεσε η έφυγε. Είδαμε μόνο την κίνηση και που την έκανε με πολύ μεγάλη ταχύτητα, ενώ μέχρι τότε πήγαινε σιγά – σιγά. Είπα στα παιδιά να πάμε να δούμε αν έπεσε, αλλά όλοι δίσταζαν. Τηλεφώνησα τότε – μέσω Αμυγδαλιάς στο σταθμό Χωροφυλακής που υπάρχει στο χωριό Κόμιτο και μίλησα με τον αστυνόμο, ο οποίος μου είπε να πάμε επί τόπου να δούμε. Του απάντησα ότι ήταν πολύ αργά κι ότι θα πηγαίναμε το πρωί. Τελικά ηρθε μαζί μου ο βοηθός μου και κάποιος γείτονας και πήγαμε μέχρι την χαράδρα, στο μέρος δηλαδή που νομίζαμε πως έπεσε αλλά δεν είδαμε τίποτα. Το πρωί κατά τις 5 ήρθαν με τα πόδια ο χωροφύλακας με ένα παιδί των ΤΕΑ από το Κόμιτο και ερεύνησαν δίχως όμως κι αυτοί να βρουν τίποτα. Ύστερα από δυο μέρες πήγα σε ένα άλλο χωριό που λέγεται Ευαγγελισμός. Είχαν μάθει κι εκεί για το αντικείμενο από ένα κτηνοτρόφο τον Ευάγγελο Κυριακό που το είχε δει γύρω στις 11 το βράδυ εκείνο, γυρίζοντας από το καφενείο σπίτι του. Τότε μάλιστα δεν το είπε σε κανένα γιατί ντράπηκε. Όπως μας είπε τελικά το είδε να σηκώνεται πίσω από τη εκκλησία του Αη Γιώργη σε μια απόσταση 250 μέτρων και να χάνεται στον ουρανό προς την κατεύθυνση δηλαδή από όπου το είδαμε εμείς να έρχεται. Το πρωί έψαξε και αυτός στο βουνό μήπως βρει τίποτα άλλα δεν βρήκε. Όπως σας είπα στην αρχή δεν έλεγε για το περιστατικό, όταν όμως έμαθε ότι το είδαν κι άλλοι τότε πήρε θάρρος και το είπε. Έμαθα ότι το είδε κι ένας άλλος χωριανός που λέγεται Σταματιάδης. Θυμάμαι πως όταν χάθηκε εκείνο το πράγμα όταν το είδαμε να εξαφανίζεται τότε άρχισαν να ουρλιάζουν όλα τα ζώα, σκυλιά, γουρούνια, κατσίκες.. Για εμένα πρέπει να ήταν οπωσδήποτε κατευθυνόμενο γιατί αν δεν ήταν θα πήγαινε όπου ήθελε ο άνεμος, γιατί φυσούσε τρομερός νοτιάς. Αυτό πήγαινε κόντρα, πήγαινε όπου αυτό ήθελε. Έφυγε ξαναγύρισε έκανε τις βόλτες του πήγε ψηλά, ξανάκανε τον κύκλο και με πολύ γρήγορη κίνηση μας φάνηκε ότι έπεσε στο έδαφος ενώ τελικά δεν βρήκαμε τίποτα. Δεν αποκλείεται με την κίνηση που έκανε να πήγε από την χαράδρα και να ανέβηκε σε άλλο μέρος που εμείς δεν βλέπαμε από εκεί που ήμασταν. Η σύζυγος του οικοδεσπότη φοβήθηκε τόσο που κλειδαμπαρώθηκε μέσα στο σπίτι, αλλά κι αυτός ο ίδιος φοβήθηκε πολύ και μας κράτησε μάλιστα μέχρι τις 4.30 το πρωί στα σκαλοπάτια, πίνοντας μπύρα, για παρέα.

Ερώτηση: Ξέρετε αν η χωροφυλακή έκανε κάποια άλλη ενέργεια η έρευνα;

Απάντηση: Όχι δεν ξέρω. Στη μετέπειτα επίσκεψη μας στο αστυνομικό τμήμα Καρύστου μάθαμε ότι ο σταθμός Κομίτου είχε ειδοποιήσει για το φαινόμενο και ότι η Κάρυστος είχε διαβιβάσει το σχετικό σήμα στη διοίκηση.

ΕΠΑΦΗ: 1^ου ΤΥΠΟΥ         ΠΕΡΙΟΧΗ: ΠΤΗΣΗ ΛΗΜΝΟΣ-ΑΘΗΝΑ, ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 1977

Το επόμενο περιστατικό έγινε το 1977 και μάλιστα μάρτυράς του, υπήρξε ο πιλότος Σ. Παπάσης, ο οποίος ήταν και μέλος της τότε ερευνητικής ομάδας «ΦΑΕΘΩΝ». Η συνέντευξη δόθηκε στο περιοδικό «Ιπτάμενοι δίσκοι – UFO» και παρατίθεται αμέσως παρακάτω αυτούσια. - Κύριε Παπάση, το πλατύ κοινό έμαθε από τον ημερήσιο τύπο το περιστατικό σας. Θα θέλαμε μερικές διευκρινήσεις και λεπτομέρειες, γιατί πιστεύουμε ότι η ωραιοποίηση ή οι μυθοπλασίες αποστερούν την έρευνα από το βασικότερο στοιχείο της : την αντικειμενικότητα. Λόγου χάρη κάποια εφημερίδα έγραψε ότι τη στιγμή που το UFO ήταν πολύ κοντά σας έπαψαν να λειτουργούν τα όργανα του αεροσκάφους. Είναι αλήθεια αυτό; - Όχι. Τα όργανα ποτέ δεν έπαψαν να λειτουργούν κανονικά. Και έπειτα ποτέ δεν ήμασταν τόσο κοντά, όσο γράφτηκε. Το αντικείμενο ήταν σε μία απόσταση 10-15 μίλια - Τόσο μακριά; - Στα 22000 πόδια, 15 μίλια δεν είναι πολύ μεγάλη απόσταση. Όμως αν ληφθεί υπόψη ότι το φως που εξέπεμπε ήταν ευκρινές και η αλλαγή των χρωμάτων επίσης ευκρινής, τότε συνεπάγεται ότι το αντικείμενο είχε μεγάλο όγκο. Το συμπέρασμα αυτό βγαίνει έμμεσα και από το ότι, όταν το ραντάρ από κάτω μας λέει ότι έχουμε ένα αντίθετο ίχνος στα 15 μίλια, δηλαδή ότι ένα άλλο αεροπλάνο πετάει μπροστά μας σε απόσταση 15 μίλια, δεν είναι εύκολο να το δούμε. Το αεροπλάνο έχει ένα φωτάκι μικρό που αναβοσβήνει, κόκκινο – άσπρο – κόκκινο – άσπρο, το οποίο δεν είναι ευκρινές σʼ αυτή την απόσταση. Όπως θα ξέρετε ήταν 10 παρά το βράδυ και γυρίζαμε από τη Λήμνο. Το φαινόμενο το παρατηρήσαμε όλοι εμείς του πληρώματος και, νομίζω ορισμένοι επιβάτες. Για να μπορέσουμε όμως να το δούμε τόσο καθαρά ή πρέπει το αντικείμενο να ήταν πολύ μεγάλο ή το φως του πολύ δυνατό. Οπωσδήποτε όμως πρέπει να ήταν μεγάλο για να διακρίνεται τόσο καλά στα 15 μίλια. Άστρο δεν μπορεί να ήταν γιατί τα άστρα είναι σαφώς ψηλότερα. Αυτό βρισκόταν στο επίπεδο του ματιού μας και λίγο πιο χαμηλά ίσως. Το γεγονός που μας έπεισε ότι πρόκειται περί ιπτάμενου αντικειμένου είναι ότι δεν ήταν σταθερό. Στο ύψος εκείνο και στο σημείο που πετούσαμε, δεξιά μας έπρεπε να υπάρχει μόνο η Κύμη. Είμαστε μεταξύ Σκύρου και Καρύστου. Αν ήταν φάρος, πράγμα που αποκλείεται, γιατί οι φάροι έχουν μόνο λευκό χρώμα, εκτός από αυτούς των αεροδρομίων που έχουν λευκό και μπλε – πράσινο, αν ήταν λοιπόν φάρος θα έπρεπε να μείνει κάποτε πίσω μας. Αν ήταν καράβι επίσης. Το αντικείμενο όμως αυτό, όσο διάστημα κράτησε η παρατήρηση, δηλαδή 8-10 λεπτά, βρισκόταν παράλληλα με μας στο ίδιο πάντα ύψος, άρα έπρεπε να έχει την ίδια ταχύτητα με εμάς τουλάχιστον, που σημαίνει 300-310 μίλια, δηλαδή περίπου 600 χλμ. Σʼ αυτό το διάστημα των 8-10 λεπτών είχαμε διανύσει 60 μίλια. - Και το αντικείμενο ήταν πάντα μπροστά; - Όχι ακριβώς μπροστά, μαζί μας, παράλληλα, Ούτε πήγε μπροστά ποτέ, ούτε έμεινε πίσω. Κάποτε βέβαια όταν φτάσαμε στη Κάρυστο και αρχίσαμε να χάνουμε ύψος, μπήκαμε στα σύννεφα και το χάσαμε. Εμείς μπήκαμε στα σύννεφα, δεν μπήκε αυτό όπως έγραψαν μερικές εφημερίδες. - Ποιος το είδε πρώτος; - Εγώ αρχικά και ύστερα το έδειξα στον κυβερνήτη και το συζητήσαμε. Διαπιστώσαμε ότι όντως δεν είμαστε τρελοί που βλέπουμε τέτοια χρώματα. Μετά ρωτήσαμε τον Πύργο Ελέγχου του αεροδρομίου Αθηνών, αν έχει κανένα ίχνος, αν πετούσε κάποιο αεροπλάνο την ίδια ώρα παράλληλα με μας. Η Αθήνα έδωσε αρνητική απάντηση. Σημειώστε ότι η Αθήνα ξέρει όλα τα ίχνη και ιδιαίτερα όλα όσα βρίσκονται μέσα στους αεροδιάδρομους. Αυτό βέβαια ήταν εκτός αεροδιαδρόμου, αλλά η Αθήνα θα έπρεπε να ξέρει. Παρόλα αυτά απάντησε αρνητικά. - Το «όχι» της Αθήνας σημαίνει ότι δεν έπιαναν τίποτε ή δεν ήξεραν αν υπάρχει τίποτα; - Η Αθήνα δεν είχε κανένα ίχνος. Μάλιστα μας είπαν αστειευόμενοι : «Μήπως είναι κανένα UFO;». Και εγώ απάντησα : «Δεν ξέρω, δεν αποκλείεται». - Υπάρχει περίπτωση να ήταν κάποιο φυσικό φαινόμενο ή κανένα άστρο; - Δεν έχω δει ποτέ αστέρι που να βγάζει τέτοια χρώματα. Υπάρχουν βέβαια άστρα που αντανακλούν το φως του ήλιου αλλά δεν νομίζω ότι φαίνονται εκείνη την ώρα που πετάγαμε. Ούτε υπήρχε περίπτωση να ήταν αεροσκάφος. Είμαι 19 χρόνια στην αεροπορία και 4 χρόνια στην Ολυμπιακή και δεν έχω ακούσει για αεροπλάνο που να παράγει τρίχρωμο φωτισμό. - Έδινε την εντύπωση περιστρεφόμενων φώτων; - Όχι, ολόκληρο το αντικείμενο άλλαζε συνεχώς χρώματα χωρίς ποτέ να συμπίπτουν δύο μαζί. Θα έπρεπε λοιπόν αν ήταν αεροπλάνο να γύριζε γύρω από τον άξονά του για να μας δείχνει πότε το ένα και πότε το άλλο φως, πράγμα δηλαδή αδύνατο. Άλλωστε στα 15 μίλια τα φωτάκια των αεροπλάνων δεν είναι ορατά. - Οι επιβάτες σας είπαν τίποτα; - Όχι, αλλά εκ των υστέρων μάθαμε ότι το είδαν, όπως τουλάχιστον είπαν.