Το φορτίο/ εξοπλισμό του επόμενου οχήματος «rover» που θα
αποστείλει στον Άρη το 2020 ανακοίνωσε η NASA, προκαλώντας ενθουσιώδεις
αντιδράσεις στον χώρο του ειδικού Τύπου. Το όχημα θα διαθέτει επτά ειδικά
όργανα, με σκοπό τη διεξαγωγή «άνευ προηγουμένου ερευνών επιστήμης και
εξερευνητικής τεχνολογίας» στον Κόκκινο Πλανήτη. Η αμερικανική διαστημική
υπηρεσία ανακοίνωσε τα όργανα που επελέγησαν χθες στην Ουάσιγκτον, τα οποία
διακρίθηκαν από ένα σύνολο 58 προτάσεων που είχαν υποβληθεί από τον Ιανουάριο
από ερευνητές και μηχανικούς από όλο τον κόσμο. Οι προτάσεις ήταν διπλάσιες του
συνηθισμένου, συγκριτικά με αντίστοιχους διαγωνισμούς του κοντινού παρελθόντος.
«Αυτό αποτελεί ένδειξη του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος της επιστημονικής
κοινότητας πάνω στην εξερεύνηση του Άρη» αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση. Οι
προτάσεις που επελέγησαν έχουν συνολική αξία ύψους 130 εκατ. δολαρίων όσον αφορά
στην ανάπτυξη των οργάνων. Η αποστολή θα βασίζεται στα σχέδια του γνωστού
Curiosity, το οποίο προσεδαφίστηκε στον Κόκκινο Πλανήτη πριν περίπου δύο χρόνια
και επί της παρούσης επιχειρεί στον Άρη. Το όχημα θα διαθέτει πιο εξελιγμένο
και αναβαθμισμένο hardware και νέα όργανα για τη διεξαγωγή γεωλογικών ερευνών
στο σημείο προσεδάφισης, την αξιολόγηση του περιβάλλοντος όσον αφορά στο αν
μπορεί να αποικιστεί και την άμεση αναζήτηση ιχνών αρχαίας ζωής.
Το Mars
2020 rover θα
χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό μίας συλλογής δειγμάτων βράχων και εδάφους που
θα αποθηκευτούν για το ενδεχόμενο αποστολής τους στη Γη στο πλαίσιο κάποιας
μελλοντικής αποστολής. Κατά τον Τζον Γκρούνσφελντ, αστροναύτη και στέλεχος του Science Mission Directorate της NASA η εν λόγω αποστολή «θα διευρύνει
την αναζήτησή μας για ζωή στο σύμπαν και θα προσφέρει παράλληλα ευκαιρίες για
την εξέλιξη νέων δυνατοτήτων στην τεχνολογία εξερεύνησης». Επίσης, θα συνεισφέρει στην έρευνα πάνω στο
πώς εξερευνητές του μέλλοντος θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους φυσικούς
πόρους που βρίσκονται στην επιφάνεια του πλανήτη. «Ο Άρης έχει πόρους που χρειάζονται
για την υποστήριξη ζωής, κάτι που μπορεί να μειώσει την ποσότητα εφοδίων που θα
πρέπει να μεταφέρουν οι επανδρωμένες αποστολές. Καλύτερη κατανόηση της αρειανής
σκόνης και του καιρού θα παρέχει πολύτιμα δεδομένα για τον σχεδιασμό
επανδρωμένων αποστολών» σημείωσε ο Ουίλιαμ Γκερστενμάιερ, στέλεχος του Human Exploration and Operations Mission Directorate της υπηρεσίας.
Τα όργανα που επελέγησαν είναι τα εξής:
-Mastcam-Z: ένα εξελιγμένο σύστημα
καμερών με δυνατότητα λήψης πανοραμικών και στερεοσκοπικών εικόνων και τη
δυνατότητα zoom. Το εν λόγω
όργανο θα εξετάσει από ορυκτολογικής άποψης την επιφάνεια του Άρη και θα
βοηθήσει στις επιχειρήσεις του οχήματος.
-SuperCam:
ένα όργανο για λήψη εικόνων, ανάλυση χημικής σύνθεσης και ορυκτολογική μελέτη.
Επίσης, θα είναι σε θέση να εντοπίσει την παρουσία οργανικών ενώσεων σε βράχια
και ρεγολίθους εξ αποστάσεως.
-Planetary Instrument for X-ray Lithochemistry (PIXL): ένα φασματόμετρο
φθορισμού ακτίνων Χ που θα περιέχει επίσης έναν imager υψηλής ανάλυσης για τον καθορισμό
των στοιχείων που συνθέτουν τα υλικά της επιφάνειας του Κόκκινου Πλανήτη. Το PIXL θα παρέχει άνευ
προηγουμένου δυνατότητες εντοπισμού και ανάλυσης χημικών στοιχείων.
- Scanning Habitable Environments with Raman
& Luminescence for Organics and Chemicals
(SHERLOC): ένα
φασματόμετρο που χρησιμοποιεί υπεριώδη λέιζερ για ορυκτολογικούς σκοπούς, καθώς
και για τον εντοπισμό οργανικών ενώσεων, λειτουργώντας συμπληρωματικά σε άλλα
όργανα.
-Mars Oxygen ISRU Experiment
(MOXIE): μία έρευνα
εξερευνητικής τεχνολογίας, με σκοπό την παραγωγή οξυγόνου από διοξείδιο του
άνθρακα από την ατμόσφαιρα του Άρη.
-Mars Environmental Dynamics Analyzer
(MEDA): αισθητήρες που
θα διεξάγουν μετρήσεις θερμοκρασίας, ταχύτητας και κατεύθυνσης ανέμων, πίεσης,
σχετικής υγρασίας και μεγέθους/ σχήματος σκόνης.
-Radar Imager for Mars'
Subsurface Exploration
(RIMFAX): ραντάρ
υπεδάφους που θα εξετάσει τη γεωλογική δομή του υπεδάφους του Άρη.
Τα προαναφερθέντα όργανα θα εγκατασταθούν σε ένα ρόβερ
αντίστοιχο του Curiosity,
που εξερευνά τον Άρη από το 2012. Το συγκεκριμένο όχημα πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα
αρειανό έτος στην επιφάνεια του πλανήτη (687 γήινες ημέρες) έχοντας ολοκληρώσει
τον κύριο στόχο της αποστολής του- το αν ο Άρης κάποτε είχε περιβαλλοντικές
συνθήκες ευνοϊκές για μικροβιακή ζωή.