Ο μάρτυρας συνοπτικά είπε τα εξής : «Το Σάββατο 31
Ιανουαρίου 1981 στις 19:30 περίπου το απόγευμα, ταξιδεύαμε μαζί με το γιατρό,
από το χωριό Δόμβραινα προς τις Θεσπιές. Ένα χιλιόμετρο περίπου πριν μπούμε στο
χωριό, ανεβαίνοντας ένα μικρό λόφο, προσέξαμε ότι από το κέντρο της πεδιάδας
έβγαινε ένα φως σε χρώματα κόκκινο, μοβ και πράσινο! Αμέσως, σταματήσαμε και
σβήσαμε τα φώτα για να δούμε καλύτερα. Καθώς παρατηρούσαμε το αντικείμενο, 2-3
λεπτά μετά, μία μεγάλη δέσμη κίτρινου φωτός άρχισε να σαρώνει κυκλικά την
πεδιάδα και να περνάει πάνω από το αυτοκίνητο μας. Τότε, βάλαμε αμέσως μπροστά,
ανάψαμε τα φώτα και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε τη κατηφόρα προς το κέντρο της
πεδιάδας. Φτάνοντας εκεί είδαμε σε απόσταση 150 μέτρων περίπου το φωτεινό
αντικείμενο να αιωρείται σε ύψος 3-4 μέτρων από το έδαφος. Ξαφνικά ακούσαμε
έναν ήχο μελωδικό, που επαναλαμβανόταν αρκετές φορές και ανάλογα με την ένταση
του αυξομειωνόταν και η ένταση των χρωμάτων. Ο ήχος δεν ήταν οξύς αλλά κάτι σαν
βόμβος. Όταν φτάσαμε στο χωριό πήγε ο γιατρός να φέρει τη γυναίκα του και εγώ
τη μνηστή μου να δουν και αυτές το περίεργο θέαμα. Το χωριό ήταν πολύ κοντά. Σε
ελάχιστα λεπτά γυρίσαμε στο ίδιο μέρος και το αντικείμενο ήταν στην ίδια θέση,
πλην όμως έριχνε δύο μαύρες ακτίνες πλάγιες προς τα δεξιά ή κάπως έτσι έδειχναν
ανάμεσα σε φωτεινές δέσμες που έφταναν μέχρι τη κορυφή του λόφου απ’ όπου το
πρωτοαντικρίσαμε. Εκείνη τη στιγμή έφτασε τυχαία στο σημείο και ένας φίλος μας,
που ερχόταν από το χωριό Δόμβραινα. Βλέποντας το θέαμα μου είπε : «Διονύση, αυτό
είναι ufo, χωρίς αμφιβολία». Φυσικά δεν σκεφτήκαμε να προχωρήσουμε πλησιέστερα
διότι εκτός του ότι το έδαφος είχε πολλά νερά και λάσπη, κακά τα ψέματα δεν
είχαμε το απαιτούμενο θάρρος. Έτσι πολύ γρήγορα πήραμε το δρόμο της
επιστροφής». Η επιτόπια έρευνα που έγινε τις επόμενες μέρες απέδειξε ότι
υπήρχαν περίεργα κυκλικά σημάδια στο σημείο εκείνο. Αν και είχαν περάσει 15
βροχερές μέρες από το περιστατικό μέσα στα καταπράσινα σπαρτά, ύψους 10 περίπου
εκατοστών, ξεχώριζε ένας καμένος κύκλος που συνοδευόταν από άλλους τρεις
μικρότερους ομόκεντρους, λες και κάποιος είχε πατήσει μία τεράστια σφραγίδα. Η
διάμετρος του πρώτου εξωτερικού κύκλου ήταν 12 μέτρα, ενώ η δεύτερη και η τρίτη
άφηναν ένα κενό μεταξύ τους πλάτους 0,50 εκατοστών. Οι γραμμές των περιφερειών
των τριών ομόκεντρων κύκλων είχαν χορτάρι που φαινόταν πατημένο, με μια
δεξιόστροφο κλίση. Η επιφάνεια του μεγάλου κύκλου ήταν γυμνή, δίχως ίχνος
βλάστησης. Τέλος στο κέντρο ακριβώς του κύκλου υπήρχε ένα τριγωνικό βαθούλωμα
στο οποίο μάλιστα υπήρχε και λίγο βρόχινο νερό.
Το περιστατικό παραμένει ανεξιχνίαστο μέχρι και σήμερα.
ΠΗΓΗ: Eξωγήινα
όντα στην Ελλάδα, Σωκράτης Αικατερινίδης τόμος 1
