Η ομάδα ΦΑΕΘΩΝ φέρνει στο φως της δημοσιότητας ένα περιστατικό εμφάνισης ΑΤΙΑ στην περιοχή Αττικής. Συνέβη στην τοποθεσία της Μαλακάσας και έγινε αντιληπτό από το χώρο των παιδικών κατασκηνώσεων του Ο.Σ.Ε. που βρίσκεται κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό της Σφενδάλης.
Μάρτυρες ήταν ο Λεωνίδας Τράγκαλος, καθηγητής σωματικής αγωγής της Ιονιδείου Σχολής Πειραιά και υπεύθυνος της κατασκήνωσης του Ο.Σ.Ε., η Κρίστα Παπαδοπούλου, καθηγήτρια μουσικής, η Ασπασία Παπαδέλη, τομεάρχισα της κατασκήνωσης.
Λεωνίδας Τράγκαλος: Το βράδυ της Πέμπτης (31/7/1979) βρισκόμουν με την γυναίκα μου στην αυλή, έξω, μπροστά στο κτίριο. σε μια στιγμή κατά τις 11:30, ακούω δύο κοπέλες να φωνάζουν : "αρχηγέ, ελάτε να δείτε κάτι". όταν έφτασα στην αυλή του μπάσκετ μου δείχνουν με το χέρι προς τα πάνω, λέγοντας: "το παρατηρούμε δέκα λεπτά". το αντικείμενο που μου έδειχναν ήταν στάσιμο εκείνη την στιγμή. Το πρόφτασα στο ξεκίνημα. Τότε ακριβώς ήταν που πήρε ένα έντονο φως, χρώματος "κρόκου αυγού", και άρχισε να πηγαίνει προς το βουνό με μία ελαφριά ανύψωση στην πορεία του. Φώναξα αμέσως την υπαρχηγό να το δει. Η πορεία του ήταν τώρα αργή, το δε φως του γινόταν πολύ πιο έντονο. Τρέχω λοιπόν προς ένα δεύτερο ξέφωτο, αφενός για να μην χαθεί από το οπτικό πεδίο, και αφετέρου για να είμαι έξω από την επήρεια του εσωτερικού φωτισμού της κατασκήνωσης. Μαζί μου και οι δύο κοπέλες που σας ανέφερα. εκεί στο ξέφωτο υπάρχει ένα εκκλησάκι, και φτάσαμε στην αυλή του τη στιγμή περίπου που το ΑΤΙΑ πέρναγε σχεδόν κάθετα από πάνω μας. Ο φωτισμός του είχε πάψει τώρα να είναι τόσο έντονος. Οι διαστάσεις του ήταν πολύ μεγάλες... Στην κοιλία του, από τη λάμψη που εξέπεμπαν κάτι φώτα που αναβόσβηναν τριγύρω του, φαινόταν ένα γκριζωπό χρώμα. Το αναβοσβήσιμο αυτό ήταν ακανόνιστο. Το σχήμα του σκάφους ήταν ολοστρόγγυλο. Περνούσε σε ένα ύψος γύρω στα 800 μέτρα και κάλυπτε ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του έναστρου ουρανού. Την ώρα που πέρναγε από πάνω μας δεν ακουγόταν κανένας απολύτως θόρυβος. Καθώς βλέπαμε να απομακρύνεται, είδαμε κι ένα δεύτερο να το πλησιάζει με πολύ μεγάλη ταχύτητα και να χάνονται σχεδόν μαζί πίσω από τα βουνά. Ήταν όμοιο, με τα ίδια φώτα, την ίδια κίνηση, αλλά πετούσε με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Όλη η παρατήρηση κράτησε τέσσερα με πέντε λεπτά.
Κρίστα Παπαδοπούλου: Ήμουν η πρώτη που το αντιλήφθηκα. Καθόμασταν στο εκκλησάκι και είδα πάνω από το βουνό κάτι σαν άστρο. Λέω στην φίλη μου: "Τι είναι αυτό, άστρο;", γιατί έμοιαζε βέβαια με αστέρι αλλά ήταν πολύ πιο μεγάλο, και διέφερε ως προς το χρώμα. Κάναμε λοιπόν διάφορες υποθέσεις και σε λίγο καταλάβαμε ότι ήταν στ' αλήθεια "κάτι άλλο". Ώσπου να κάνουμε όλη αυτή τη συζήτηση και να αποφασίσουμε να φωνάξουμε τον αρχηγό, πέρασαν δέκα περίπου λεπτά. Μόλις ήρθε ο αρχηγός, αυτό άρχισε να κινείται. Πήγαινε νομίζω με ταχύτητα μεγαλύτερη αυτή των αεροπλάνων. Καθώς ερχόταν, φαινόταν να έχει ένα αλλόκοτο σχήμα .. σαν εκείνο που βλέπουμε στις εικόνες των ιπτάμενων δίσκων. Στο πάνω μέρος του είχε έναν θόλο. Διακρινόταν από την ανταύγεια του φωτός που σκόρπιζε. Όταν μας πλησίασε είδαμε ότι αναβόσβηναν πράσινα και κόκκινα φώτα. Ήταν τόση η ταραχή μας εκείνη την ώρα! Καθώς δε, προσέχαμε το αντικείμενο αυτό, φάνηκε και ένα δεύτερο που πετούσε με μεγάλη ταχύτητα. Το μέγεθός του ήταν σαν ένα αεροπλάνο ίσως και μεγαλύτερο.
ΠΗΓΗ: Ομάδα ΦΑΕΘΩΝ, Ιπτάμενοι Δίσκοι - UFO, Τεύχος 10