Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το ενδιαφέρον του κοινού
για τα ΑΤΙΑ στην Κύπρο είχε αυξηθεί και ο σκεπτικισμός και η επιφυλακτικότητα
με την οποία αντιμετώπιζαν τέτοια φαινόμενα παραχώρησαν την θέση τους στον
προβληματισμό. Σ’ αυτή την αλλαγή συνέβαλαν και οι λεπτομερείς αποκαλύψεις του
περιοδικού «Εικόνες» που είχε ασχοληθεί εκτεταμένα με αναφορές για εμφανίσεις
ΑΤΙΑ στην Πάφο αλλά και σε άλλες επαρχίες της Κύπρου.
Έμφαση δίνουμε στην
περίπτωση του Νίκου Χατζημιτσή που για δέκα λεπτά έβλεπε ένα ΑΤΙΑ πάνω από
δέντρο του χωραφιού του από απόσταση 100 μέτρων και περιγράφει με λεπτομέρειες
την εμπειρία στο περιοδικό Εικόνες. «Έσκαβα τα χωράφια μου με το τρακτέρ. Η ώρα
ήταν περίπου 3 το πρωί της Τρίτης, 21 Νοεμβρίου 1978. Ξαφνικά μπροστά μου και
σε απόσταση 100 μέτρων είδα ένα μεγάλο σαν δωμάτιο σπιτιού αντικείμενο να
βρίσκεται ακίνητο σε ύψος 20-30 πόδια πάνω από μια μουριά κάτω από την οποία
είχα φυτέψει φασόλια. Το αντικείμενο είχε περίπου σχήμα στρογγυλό – προς το ωοειδές
– και στο κάτω μέρος του κρέμονταν πέντε κόκκινα φωτάκια που δεν άγγιζαν
πουθενά..». Την περιγραφή δίνει ο Νίκος Χριστοδούλου Χατζημιτσής, γεωργός, 39 ετών,
κάτοικος Γεροσκήπου, νυμφευμένος και πατέρας τριών αγοριών. Ο γεωργός,
απόφοιτος της Γ’ τάξης του Κολλεγίου Πάφου, που ποτέ δεν είχε διαβάσει ούτε
ακούσει για Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα, συνεχίζει την αφήγηση
του: «… Έμεινα ακίνητος πάνω στο τρακτέρ μου και με σιγανές κινήσεις έσβησα τη
μηχανή για ν’ ακούσω τι θόρυβο έκανε. Δεν έβγαζε όμως κανένα ήχο. Ήταν πολύ
φωτεινό, ιδίως από τη μέση και πάνω που είχε χρώμα περίπου σαν τα πορτοκάλια. Από
την μέση και κάτω ήταν λιγότερο φωτεινό, και το χρώμα του φαινόταν μάλλον πιο
κόκκινο. Πέντε «πόδια» όχι φωτεινά κρεμόντουσαν απ’ αυτό το φωτεινό πράγμα που
είχαν μήκος περίπου 6 πόδια το καθένα. Οι άκρες των «ποδιών» ήταν κόκκινες και
πολύ φωτεινές. Στο πάνω μέρος είχε κάτι σαν πυργίσκο.
Ο Νίκος
Χατζημιτσής περιτριγυρισμένος από την σύζυγό του και τα παιδιά του, σχεδιάζει
το ΑΤΙΑ που είδε στις 3 το πρωί της 21 Νοεμβρίου 1978
Όταν έσβησα τη μηχανή του
τρακτέρ κατέβηκα κάτω σιγά σιγά και δεν ξέρω για πιο λόγο, άρχισα να προχωρώ προς
το άγνωστο αντικείμενο. Για μια στιγμή νόμισα ότι μπορεί να ήταν αεροπλάνο ή
ελικόπτερο που κάτι είχε πάθει και έπεσε. Επειδή όμως δεν άκουγα απολύτως
κανένα θόρυβο, σκέφτηκα ότι θα ήταν τίποτε άλλο, φοβήθηκα και φρόντισα να
κρυφτώ. Ύστερα από δέκα λεπτά περίπου το φωτεινό αντικείμενο άρχισε να
απομακρύνεται ανατολικά προς την Αχέλεια, χωρίς να κάνει καθόλου θόρυβο ή
οτιδήποτε άλλο. Όταν έφτασε σε απόσταση 500 περίπου μέτρων από το σημείο όπου
βρισκόταν ακίνητο έσβησαν όλα του τα φώτα και χάθηκε τελείως από τα μάτια μου».
Ο κ. Τσαδιώτης, αξιωματικός, υπεύθυνος του Τμήματος Ανίχνευσης Εγκλημάτων της
πόλης και επαρχίας Πάφου, έστειλε ένα λοχία στο σπίτι του Χατζημιτσή, όπου και
του πήρε κατάθεση.
