Γράφει ο Νίκος Αποστολόπουλος
Αν και δεν είναι ευρύτερα γνωστό, η Κύπρος έχει να
παρουσιάσει ένα πολύ μεγάλο αριθμό θεάσεων ΑΤΙΑ με ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις
να παρουσιάζουν σπάνια χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερη είναι η περίπτωση Σολογιάννη από
τα Κούκλια Πάφου το 1978, η μοναδική ίσως καταγραφή ακρωτηριασμένου ζώου στην
Ευρώπη μετά από εμφάνιση ΑΤΙΑ, ένα φαινόμενο που το συναντάμε κυρίως στις Η.Π.Α
και την Λατινική Αμερική, όπως επίσης και η περίπτωση του Τομ Κλαρκ, βρετανού
αξιωματικού που υπηρέτησε στις βάσεις του νησιού και αποκάλυψε μια παρόμοια με
του «Ρόσγουελ» περίπτωση που εκτυλίχθηκε το 1973. Φυσικά δεν θα μπορούσε να
λείπει κι ένα αγρογλυφικό που αναφέρθηκε το 2002. Αυτές και πολλές ακόμα περιπτώσεις
θα δούμε αναλυτικότερα παρακάτω. Οι αναφορές που ακολουθούν είναι ένα μικρό
μόνο κομμάτι που επιλέξαμε μεταξύ εκατοντάδων άλλων αναφορών, και σύντομα θα
επανέλθουμε με περισσότερες ακόμα καταγραφές.
Αρχή θα κάνουμε με τις αποκαλύψεις του Τομ Κλαρκ στο μηνιαίο
περιοδικό UFO Monthly, το 2005. Ο Κλαρκ
που υπηρετούσε όπως αναφέραμε νωρίτερα στις βάσεις του νησιού, αποκάλυψε, ότι
κάποια νύχτα του 1973 (δεν αναφέρει την ακριβή ημερομηνία), και ενώ βρισκόταν
σε κανονικής ρουτίνας νυχτερινή άσκηση, είδε ένα UFO να συντρίβεται πάνω στα
βουνά του Τρόοδος της Μεγαλονήσου! Όπως αναφέρει: «Όλοι μας ξυπνήσαμε κατά τις 2 η ώρα το πρωί από ένα λαμπρό,
εκθαμβωτικό, γαλαζωπό φως. Τι συνέβη είναι δύσκολο να το εξηγήσω. Δεν υπήρχε
έκρηξη, αλλά όλοι μας χτυπηθήκαμε από «κάτι», το οποίο θα το περιέγραφα μόνο ως
ωστικό κύμα, που μας έριξε όλους κάτω στην γη. Το φως απλά εξαφανίστηκε. Αμέσως
όλοι μας πήραμε αμυντική διάταξη, νομίζοντας πως δεχόμαστε επίθεση, και θυμάμαι
ότι ήμουν πολύ φοβισμένος. Το μπλε φως δεν έκανε κάποιο θόρυβο, αλλά ήταν ορατό
για 7-8 λεπτά και δεν υπήρξε ούτε άφιξη ούτε αναχώρηση για το φως. Για ένα
δευτερόλεπτο ήταν εκεί, στο επόμενο είχε κιόλας φύγει. Το ωστικό κύμα ήταν
εξαιρετικά δυνατό και δεν υπήρξε θόρυβος έκρηξης πάνω στο βουνό. Ύστερα από μία
ώρα, ο λοχαγός και ο λοχίας της ομάδας που είχαν μεταβεί στο σημείο πτώσεις του
UFO, επέστρεψαν και είπαν ότι είδαν την συντριβή κάποιου σκάφους.
Μας είπαν επίσης ότι μεταβίβασαν την πληροφορία στην βάση πριν έρθουν πίσω σ’
εμάς και έπρεπε να παραμείνουμε εκεί ως ομάδα αποκατάστασης και ότι το
προσωπικό επιφυλακής της βάσης ήταν καθ’ οδόν και έπρεπε να βοηθήσουμε να
ασφαλίσουμε την περιοχή και να συλλέξουμε τυχόν συντρίμμια»... Εκεί όπου
είχε συντριβεί το UFO
είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία κρατήρα με διάμετρο περίπου 70 μέτρων. Το
αξιοπερίεργο είναι ότι αν και η πρόσκρουση του σκάφους πάνω στο βουνό ήταν
βίαια, εντούτοις δεν ακούστηκε έκρηξη και μάλλον το ωστικό κύμα δημιουργήθηκε
εξαιτίας της συντριβής. Ακόμα πιο παράξενα τα όσα είπε ο Κλαρκ στην συνέχεια
της μαρτυρίας του: «Τα ελικόπτερα που
ήρθαν να μαζέψουν τα συντρίμμια ήταν χωρίς διακριτικά και άνθρωποι με μαύρο
ρουχισμό, και συγκεκριμένα ολόμαυρες φόρμες χωρίς κάποιο εμφανές διακριτικό,
εξήλθαν από αυτά και εκφόρτωσαν αποθηκευτικά φορτία. Εμείς επιτρεπόταν να
είμαστε στην τοποθεσία, όπου όλα τα μεγάλα κομμάτια από τα συντρίμμια είχαν
απομακρυνθεί από την περιοχή. Δική μας δουλειά, όπως μας είχαν πει, ήταν να
ερευνήσουμε την περιοχή απ’ οτιδήποτε νομίζαμε ότι ανήκε στο σημείο συντριβής
και αν βρίσκαμε κάτι, θα το τοποθετούσαμε σε κάτι που έμοιαζε με τεράστιους
βιομηχανικούς κάδους»...
Στις 17 Νοεμβρίου 1979, στον ουρανό της Πάφου υπήρξε ο
εντοπισμός ενός αντικειμένου στις 2:30 το πρωί πάνω από μία φάρμα – περιβόλι,
300 μέτρα νότια του ξενοδοχείου «Θεοφανώ», κοντά στην ακτή. Εκείνο το βράδυ
εργαζόταν στην ρεσεψιόν του ξενοδοχείου ο λογιστής Γεώργιος Γεωργίου, 21
χρόνων. Γύρω στις 2:30 π.μ. άκουσε απ’ έξω ένα διακεκομμένο σφύριγμα όπως τον
ήχο που εκπέμπει ο πομπός ασυρμάτου. Κοίταξε από την πόρτα και έκπληκτος είδε δέκα
μέτρα πάνω από τις κορυφές των κυπαρισσιών ένα ωοειδές αντικείμενο χρώματος
λαμπερού γκρίζου προς το ασημί το οποίο περιβάλλετο από πράσινο φως. Το πράσινο
φως δεν περιέβαλε ολόκληρο το αντικείμενο αλλά μόνο την θεατή περίμετρο του.
Είχε διάμετρο περίπου δύο μέτρων. Για μισό λεπτό περίπου ο Γεωργίου συνέχισε να
κοιτάζει το μυστηριώδες αντικείμενο. Ύστερα προσπάθησε να επικοινωνήσει με το
ξενοδοχείο «Αλόη», που βρισκόταν περίπου 200 μέτρα στα βόρεια, από τέσσερις διαφορετικές
τηλεφωνικές γραμμές. Όμως, η μία γραμμή φαινόταν κρατημένη ενώ οι άλλες τρεις
έμοιαζαν σαν να είχαν κοπεί. Για πέντε λεπτά συνέχισε τις προσπάθειες του αλλά
μάταια. Ύστερα από δέκα λεπτά ξανακοίταξε προς τα δέντρα αλλά το αντικείμενο
είχε εξαφανιστεί. Σύμφωνα με τον Γεωργίου το πράσινο φως ήταν τόσο δυνατό που
φώτιζε τα δέντρα και ξεχώριζαν τα κλαδιά τους στις κορυφές. Το φως καθώς έφευγε
από το αντικείμενο και έπεφτε στις κορυφές των δέντρων σχημάτιζε ρόμβο. Μετά
την απομάκρυνση του παράξενου αντικειμένου, οι τηλεφωνικές γραμμές είχαν
αποκατασταθεί.
Το επόμενο περιστατικό συνέβη στις 18 Αυγούστου του 1992,
και η εφημερίδα «Αγών» έγραψε τα παρακάτω: «Φωτεινό αντικείμενο υπεράνω περιοχών της
Κύπρου». Αρκετά πρόσωπα
αντελήφθησαν σε διάφορες περιοχές του νησιού φωτεινή μάζα να κινείται στον
ουρανό με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Οι περιοχές στις οποίες εμφανίστηκε το άγνωστο
αντικείμενο είναι το χωριό Κάθηκας, μεγάλη περιοχή της Λεμεσού, η Τύμπου, και
έγινε ορατό και στο διαμέρισμα Μόρφου. Η πρώτη πληροφορία έφθασε στο Αρχηγείο
Αστυνομίας από την Αστυνομική Διεύθυνση Λεμεσού και την Αστυνομική Διεύθυνση
Μόρφου, που ειδοποιούσαν για την ύπαρξη του αντικειμένου που εξέπεμπε έντονη
λάμψη. Ακολούθησε δεύτερη πληροφορία από την περιοχή Κάθηκα, όπου κάτοικοί του
επιβεβαίωναν ότι ολόκληρο το χωριό τους για μερικά δευτερόλεπτα εφωτίσθη ως να
ήταν μέρα και είδαν καθαρά στον ουρανό την διέλευση του άγνωστου αντικειμένου
που κατευθύνετο προς Λεμεσό. Λίγο αργότερα κάτοικοι της πόλης της Λεμεσού
ειδοποιούσαν την αστυνομία, ότι στην περιοχή τους αντελήφθησαν άγνωστο ιπτάμενο
αντικείμενο που κατευθύνετο προς Λευκωσία. Το ίδιο αντικείμενο εθεάθη και στην
Λάνια.
Ένα πολύ εντυπωσιακό περιστατικό καταγράφηκε στο δήμο
Σωτήρας, στις 11 Φεβρουαρίου του 2000 και δημοσιεύθηκε από τη ΝUFORC. Ο μάρτυρας οδηγούσε
στο δήμο Σωτήρας όταν ξαφνικά παρατήρησε ένα ελαφρύ μωβ χρώμα που ερχόταν από
πίσω. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία, αλλά στη συνέχεια το παράξενο φως πλησίασε
και βρέθηκε να πετάει από πάνω του. Παρατηρώντας προσεκτικά διέκρινε ένα
αντικείμενο σχήματος καμπάνας, που πετούσε από πάνω του με πορεία από δυτικά
προς ανατολικά. Κινούταν αργά, και απομακρύνθηκε σε μια απόσταση 1500 μέτρων
περίπου. Εκεί φάνηκε να διακόπτει την πορεία του για ένα λεπτό, πάνω από τη
θάλασσα. Εκείνη τη στιγμή ο μάρτυρας είδε «κάτι» σαν μια ακτίνα προς τη θάλασσα
και τότε το αντικείμενο άρχισε να κινείται πολύ γρήγορα μέχρι που εξαφανίστηκε.
Σύμφωνα με το κρατικό κανάλι ΡΙΚ δύο χρόνια αργότερα, ΑΤΙΑ
σε σχήμα ανάποδου πιάτου είχε εμφανιστεί στα χωριά Λεύκαρα και Βαβατσινιά όπου
έγινε αντιληπτό από περίπου 600 κατοίκους…Την επόμενη μέρα ένας αγρότης βρήκε
στο χωράφι του 5 κύκλους σχηματισμένους με τέλεια γεωμετρία. Τα φυτά ήταν
καμένα στο εσωτερικό των κύκλων οι οποίοι έφταναν σε διάμετρο τα 15 περίπου
μέτρα.
Στη Δεκέλια, ένα παραλιακό μέρος της Λάρνακας πάνω από τις
Αγγλικές βάσεις, συχνά οι ντόπιοι αναφέρουν ΑΤΙΑ. Το 2005 ένας Άγγλος ελεγκτής
εναέριας κυκλοφορίας με το όνομα Smith, ανέφερε ένα τριγωνικό αντικείμενο που έγινε αντιληπτό πάνω
από τις βάσεις αλλά όχι από τα ραντάρ των Άγγλων. Για πέντε λεπτά έκανε απίθανες
ταλαντώσεις σαν να ήθελε να εντυπωσιάσει! Ξαφνικά, χάθηκε από τον ουρανό. Το
γεγονός αναφέρθηκε και από το ραδιοσταθμό της Δεκέλιας, «BFBS» την ίδια μέρα.
Στις 14 Ιουνίου 2007, και ώρα 23:20 στην Λεμεσό, η γυναίκα
του ανθρώπου που ανέφερε το περιστατικό, παρατήρησε ένα ΑΤΙΑ σαν κόκκινη βολίδα
να βγαίνει από τη θάλασσα και να ανεβαίνει προς τον ουρανό μέχρι που
εξαφανίστηκε. Το παράξενο όμως είναι ότι δύο μέρες αργότερα, στις 16/7/2007, ο
σύζυγός της αυτή τη φορά, καθόταν στην βεράντα στις 00:45, όταν και αυτός με
την σειρά του είδε ένα φωτεινό κόκκινο χρώμα στον θαλάσσιο ορίζοντα. Αφού
φώναξε την γυναίκα του, εκείνη αναγνώρισε το ίδιο φως που είχε δει και η ίδια.
Το φως κινήθηκε με μεγάλη ταχύτητα επίσης προς τον ουρανό μέχρι που χάθηκε.
Αφήσαμε τελευταίο το περιστατικό Σολογιάννη, επειδή είναι
ίσως μοναδικό στην Ευρώπη, και δεν έχει να ζηλέψει κάτι από αντίστοιχα
περιστατικά των Η.Π.Α. και της Λατινικής Αμερικής. Ο όγκος των στοιχείων και
των πληροφοριών είναι πολύ μεγάλος και γι’ αυτό το λόγο παρακάτω παρουσιάζονται
τα βασικά σημεία του περιστατικού. Όλα τα στοιχεία όμως και τις λεπτομέρειες
μπορείτε να τα διαβάσετε αναλυτικά από το παρακάτω σύνδεσμο:UFO στην Κύπρο το 1978, και ακρωτηριασμός ζώων
Όλα ξεκίνησαν στην τοποθεσία «Σαλώμη», νοτιοδυτικά της
Τίμης, μεταξύ 12 και 12.30 π.μ. τη νύχτα
της 16ης προς την 17η Δεκεμβρίου 1978. Εκείνη την ώρα πήγαινε στην μάντρα του
με το αυτοκίνητο του, για να ξεγεννήσει μια αίγα. Η περιοχή σε μια μεγάλη
έκταση ήταν καθαρή, δηλαδή δεν υπήρχουν δέντρα, και τα χωράφια ήταν σχεδόν επίπεδα.
Όταν έφτασε με το αυτοκίνητό του σε μια απόσταση 40 περίπου μέτρων από την μάντρα πάγωσε από την έκπληξη του.
Απέναντι του μια μάζα φωτός, χρώματος πορτοκαλί, σε σχήμα μεγάλου ξύλινου
βαρελιού του κρασιού, ύψους περίπου 1.5 μέτρου και διαμέτρου περίπου 3 μέτρων,
ανεβοκατέβαινε μπροστά από το βράχο στο κέντρο σχεδόν της μάντρας. Μια έκταση 4
περίπου τετραγωνικών μέτρων φωτιζόταν μέσα στην μάντρα. Όταν το αντικείμενο ανέβαινε το φως του
αδυνάτιζε ενώ όταν κατέβαινε γινόταν πιο έντονο. Ανεβοκατέβηκε περίπου 5-6
φορές, πάντα σε κατακόρυφη θέση, ενώ ακούστηκε κατά την άνοδο πριν την
απομάκρυνση του δυο φορές μια παράξενη βοή που έμοιαζε με τον τελευταίο ήχο σε
χαράδρα ή με πολύ μακρινό θόρυβο αεροπλάνου εν πτήση. Η βοή αυτή κατά την
κάθοδο του αντικειμένου δεν ακουγόταν. Ο Σολογιάννης έβλεπε αυτό το θέαμα για 7
περίπου λεπτά. Το φωτεινό αντικείμενο δεν εξαφανίστηκε απότομα. Ανυψώθηκε σιγά
– σιγά κατακόρυφα σε ύψος 5 μέτρων περίπου, οριζοντιώθηκε και κατευθύνθηκε προς
την θάλασσα. Κατά την άνοδο του η λάμψη του λιγόστευε. Ο Σολογιάννης περίμενε
για λίγα λεπτά ακόμη κι όταν βεβαιώθηκε ότι το αντικείμενο είχε πράγματι χαθεί
από τα μάτια του κατέβηκε από το
αυτοκίνητο και ξεκίνησε για την μάντρα. Στο κέντρο της μάντρας ήταν ξαπλωμένη
μια αίγα η οποία σε 40 μέρες θα γεννούσε. Η δεξιά πλευρά του λαιμού της ήταν
μαυρισμένη. Εξετάζοντας καλά την αίγα και μια προβατίνα που βρισκόταν κι αυτή
ξαπλωμένη πιο πέρα διαπίστωσε κάτι ανατριχιαστικό. Η αίγα ήταν νεκρή, αλλά η προβατίνα ανασηκώθηκε αργά – αργά.
Έριξε το φως του φαναριού πάνω της για να δει μήπως είχε πάθει τίποτα και τότε
με δέος διαπίστωσε ότι ένα μεγάλο μέρος της δεξιάς πλευρά της είχε ξυριστεί και
μάλιστα πολύ προσεκτικά. Της αίγας το
ξύρισμα άρχιζε από το δεξί μέρος του λαιμού – που ήταν καμένος και μαύρος σαν κάρβουνο -και κατέληγε στο δεξί πλευρό και την κοιλιά
που είχαν «σχισμή» κάτω και κατά μήκος της τελευταίας πλευράς. Φαίνονταν από
μέσα τα έντερα αλλά όχι και το συκώτι, που πρέπει να έλειπε από τη θέση του.
Παρόλα αυτά, ούτε μια τρίχα, ούτε μια σταγόνα αίματος δεν υπήρχε στο έδαφος,
εκεί που ήταν ξαπλωμένα τα ζώα ή οπουδήποτε αλλού στην μάντρα. Αλλά ούτε
αναδυόταν μυρωδιά καμένου από τα σημάδια των δυο ζώων. Την επόμενη μέρα δεν
άντεξε και περιέγραψε σε γνωστούς του στο χωριό την εμπειρία του. Κι από εκεί
έμαθε η αστυνομία το συμβάν. Έγιναν έρευνες επί τόπου παρουσία και του επαρχιακού
κτηνίατρου κ. Αντρέα Ιωαννίδη, λήφθηκαν φωτογραφίες τόσο του ζωντανού όσο και
του νεκρού ζώου και ο Σολογιάννης σε κατάθεση του περιέγραψε με λεπτομέρειες τι
είδε, άκουσε, και έκανε.
Πηγές: NUFORC
Περιοδικό STRANGE,
άρθρο Γ. Γεωργίου
Περιοδικό «Εικόνες», 1979
Εφημερίδα «Αγών» 19/8/1992
Εξωγήινα Όντα στην Ελλάδα, Σωκράτης Αικατερινίδης, τόμοι β’,
γ’
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή
περιληπτική, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Κείμενα, γραφικά,
λογότυπα, φωτογραφίες, αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία και ως συλλογικό έργο
προστατεύεται κατά τις σχετικές διατάξεις του ελληνικού δικαίου, του ευρωπαϊκού
δικαίου και των διεθνών συμβάσεων περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Η μη τήρηση των
ανωτέρω επισύρει τις κυρώσεις του Ν. 2121/1993, άρθρο 66.
