Γράφει ο Νίκος Αποστολόπουλος,
Ιδρυτής Ερ.Ε.Ν.Ζω
Στην δημοσιότητα δόθηκαν τα αρχεία του πιο γνωστού
προγράμματος των Η.Π.Α. για το φαινόμενο των ΑΤΙΑ με την κωδική ονομασία «Blue
Book» (Γαλάζιο Βιβλίο), που στόχο είχε την καταγραφή των εμφανίσεων ΑΤΙΑ και
την περαιτέρω μελέτη και έρευνά τους. Το πρόγραμμα ποτέ δεν είχε χαρακτηριστεί
«Απόρρητο» όμως εκείνοι που ήξεραν καλύτερα τα πράγματα νιώθανε βαθύτερα την
κοροϊδία αυτού του μη χαρακτηρισμού.
Οι εργασίες του «Γαλάζιου Βιβλίου» σταμάτησαν επισήμως το
Δεκέμβριο του 1969 και αφού έγινε καταγραφή (από όλα τα προγράμματα – Sign, Grudge, Blue Book), για 12.618 εμφανίσεις
ΑΤΙΑ, που βρίσκονται τώρα σε 75.000 σελίδες αρχείων στο κτίριο εθνικών αρχείων
στην Washington D.C. Από αυτές τις 12.618 καταχωρήσεις , οι 701 δηλώθηκαν «Αδύνατες Φυσικής Ερμηνείας». Τα
πορίσματα όμως της όλης έρευνας παπαγάλιζαν τη θέση της Πολεμικής Αεροπορίας, η
οποία επεδίωκε την απομυθοποίηση των ΑΤΙΑ , γελοιοποιώντας τους αυτόπτες
μάρτυρες. Συγκεκριμένα τα πορίσματα ανέφεραν οτι: «..τα ΑΤΙΑ δεν αποτελούσαν απειλή για την εθνική ασφάλεια , δεν υπήρχαν
επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα ΑΤΙΑ είχαν σχέση με τεχνολογικά
προηγμένα ιπτάμενα οχήματα και δεν υπήρχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα
ΑΤΙΑ έχουν εξωγήινη προέλευση». Αυτή βέβαια δεν ήταν η αλήθεια όπως θα
δούμε παρακάτω, και την οποία αλήθεια αποκάλυψε αργότερα ο Άλλεν Χαϊνεκ,
αστρονόμος του Χάρβαρντ και επιστημονικός σύμβουλος της επιτροπής Γαλάζιο Βιβλίο.
Προσπάθεια διακωμώδησης
των ΑΤΙΑ, και παραπλάνησης του κοινού από την Πολεμική Αεροπορία
Το πρόγραμμα Γαλάζιο Βιβλίο (Project Blue Book), ήταν για την πολεμική
αεροπορία των Η.Π.Α. και την ιστορία της η πιο μακρόχρονη και αμφιλεγόμενη
περιπέτεια. Ξεκίνησε το 1952 και ολοκληρώθηκε το 1969, και είχε ως πραγματικό
στόχο το κατά πόσο τα ΑΤΙΑ αποτελούσαν απειλή για την εθνική ασφάλεια των
Η.Π.Α. και το αν ήταν εξωγήινα. Είχε προηγηθεί το 1947 - 1949 το «Project Sign» μετά από εισήγηση του αντιπτεράρχου
Nathan F. Twining. Σκοπός του προγράμματος ήταν η συλλογή πληροφοριών σχετικά
με το φαινόμενο των ΑΤΙΑ από απλούς πολίτες. Η τελική έκθεση που εκδόθηκε στις
5/8/1948 με τίτλο «Απολογισμός της Κατάστασης»
παραδόθηκε στο Αρχηγείο της Πολεμικής Αεροπορίας. Η έκθεση αυτή καθιστούσε
σαφές ότι τα ΑΤΙΑ ήταν «Διαπλανητικής
Προέλευσης Διαστημόπλοια». Παρόλα αυτά, και παρά την προσπάθεια μελών του
Επιτελείου να φέρουν την υπόθεση στην δημοσιότητα, αποφασίστηκε να συνεχιστεί
η μυστικότητα ώσπου η Αεροπορία να συλλέξει αρκετές πληροφορίες, για να αποφευχθεί
και ενδεχόμενος πανικός. Ο στρατηγός Hoyt Vanderberg, που πήρε την απόφαση,
διέταξε να καταστραφεί η έκθεση του «Sign». Επίσης, με εντολή του το
πρόγραμμα αντικαταστάθηκε από το «Grudge» (1949 - 1952), που επικεντρωνόταν
κυρίως σε αναφορές πιλότων της πολεμικής και πολιτικής αεροπορίας, ενώ
ταυτόχρονα η Πολεμική Αεροπορία επεδίωκε την απομυθοποίηση των ΑΤΙΑ,
γελοιοποιώντας τους αυτόπτες μάρτυρες. Το 1949 ανήγγειλε ότι όλες οι αναφορές
αποδείχθηκαν αβάσιμες, και ότι έπαυε κάθε έρευνα, δήλωση που αναγκάστηκε το
1951 να παραδεχθεί ότι ήταν αναληθής, καθώς το σχέδιο συνεχιζόταν.
Και στα τρία προγράμματα της πολεμικής αεροπορίας προσκλήθηκε
ο Άλλεν Χάυνεκ ως επιστημονικός
σύμβουλος για τη διερεύνηση των αναφορών ΑΤΙΑ. Θα εξέταζε κάθε αναφορά
ξεχωριστά και θα αποφάσιζε αν η περιγραφή που έδινε η πολεμική αεροπορία για το
ΑΤΙΑ ταίριαζε με κάποιο γνωστό αστρονομικό φαινόμενο. Η επιλογή του από την
πολεμική αεροπορία ήταν «στοχευμένη» αφού το 1948 ο Χάυνεκ είχε πει ότι το όλο
θέμα φαίνεται τελείως γελοίο, και το
χαρακτήρισε μια «πρόσκαιρη μανία» που θα περνούσε σύντομα. Είχε τη γνώμη ότι οι
μάρτυρες ήταν αναξιόπιστοι, ή έστω άνθρωποι που δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν
τεχνητά ή φυσικά (αστρονομικά ή μετεωρολογικά) φαινόμενα στον ουρανό. Η
απομυθοποίηση ήταν αυτό που περίμενε η Πολεμική Αεροπορία, και εργάστηκε με αυτό
το σκοπό. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του «The Hynek UFO Report» το 1978, «..Στην
αρχή έπαιζα τον ρόλο του «παντογνώστη εξυπνάκια». Ένιωθα απέραντη ευχαρίστηση
να κοροιδεύω ότι με την πρώτη ματιά φαινόταν γριφώδες στους άλλους. Ήμουν
φανατικός εχθρός όλων των λεσχών και των μανιακών με τους ιπτάμενους δίσκους,
αυτών που ήθελαν πάρα πολύ τα ΑΤΙΑ να προέρχονται από μακρινούς πλανήτες. Ότι
ήξερα γι’αυτές τις λέσχες, τα είχα ακούσει από το προσωπικό του Γαλάζιου Βιβλίου
που θεωρούσε τα μέλη τους «ονειροπαρμένους και ψώνια».
Όμως μετά την εξέταση εκατοντάδων αναφορών
ΑΤΙΑ επί δεκαετίες (κάποιες από τις οποίες είχαν γίνει από αξιόπιστους
μάρτυρες, όπως αστρονόμους, πιλότους, αστυνομικούς και τεχνικούς του στρατού) ο
Χάυνεκ έφθασε στο συμπέρασμα ότι μερικές αναφορές αντιπροσώπευαν γνήσιες
εμπειρικές παρατηρήσεις. Οι απόψεις του Χάινεκ για τα ΑΤΙΑ μεταβλήθηκαν. Μία
άλλη τροποποίηση στις ιδέες του Χάυνεκ για το θέμα σημειώθηκε μετά τη διεξαγωγή
από αυτόν μιας ανεπίσημης δημοσκόπησης στους αστρονόμους συναδέλφους του στις
αρχές της δεκαετίας του 1950. Ανάμεσα σε αυτούς που ρώτησε ήταν ο Κλάιντ Τόμπω,
ο οποίος είχε ανακαλύψει τον Πλούτωνα. Από τους 44 αστρονόμους που ρώτησε οι 5
(πάνω από 11%) είχαν δει ιπτάμενα αντικείμενα που δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν
με τη γνωστή σε αυτούς επιστήμη. Σε μία συνέντευξη το 1985, όταν ρωτήθηκε τι
προκάλεσε την τροποποίηση των απόψεών του, ο Χάινεκ αποκρίθηκε: «Δύο τινά, στην πραγματικότητα. Το ένα ήταν
η τελείως αρνητική και ανένδοτη στάση της Πολεμικής Αεροπορίας. Αρνούνταν να
δώσουν στα ΑΤΙΑ το δικαίωμα να υπάρξουν, ακόμα και αν περνοδιάβαιναν πάνω από
το δρόμο μέρα μεσημέρι. Το καθετί έπρεπε να έχει μία εξήγηση. Εγώ άρχισα να
δυσανασχετώ με αυτή τη συμπεριφορά, παρότι βασικά αισθανόμουν παρόμοια, επειδή
σκεφτόμουν ότι δεν χειρίζονταν το ζήτημα με τον ορθό τρόπο. Δεν μπορείς να
συμπεραίνεις ότι όλα είναι μαύρα οτιδήποτε και αν υπάρχει. Δεύτερον, η ποιότητα
των μαρτύρων άρχισε να με απασχολεί. Αρκετές περιπτώσεις, για παράδειγμα,
αναφέρονταν από πιλότους της πολεμικής αεροπορίας και γνώριζα ότι ήταν αρκετά
καλά εκπαιδευμένοι. Τότε ήταν που πρωτοσκέφθηκα ότι ίσως και να υπάρχει κάτι σε
όλα αυτά.»
Στο βίντεο από το 4:55 λεπτό και μετά ο Χάυνεκ αποκαλύπτει
ότι το «Project Blue Book»
είχε παραπλανήση το κοινό: «Όποτε τους τύχαινε
ένα περιστατικό που μπορούσαν να το εξηγήσουν το προέβαλλαν πολύ και το κοινοποιούσαν στα ΜΜΕ . Τα περιστατικά
που ήταν πολύ δύσκολο να εξηγηθούν έκαναν «ακροβατικά» για να τα κρατήσουν
μακριά από τα ΜΜΕ. Έπρεπε να συγκρατούν τα κοινό, ώστε να μην ξεσηκώνεται από
τα ΑΤΙΑ»
Στο βιβλίο του «The Hynek UFO Report» το 1978, ο Χάυνεκ θα
γράψει: «Σιγά – σιγά όμως άρχισα να
αλλάζω ώσπου στο τέλος της δεκαετίας του 1960, είχα μεταμορφωθεί τελείως.
Σήμερα δε θα σπαταλούσα ούτε ένα λεπτό παραπάνω για τα ΑΤΙΑ, αν δεν ήμουν
βέβαιως ότι το φαινόμενο είναι αληθινό και ότι οι προσπάθειες έρευνας,
κατανόησης κι ερμηνείας του μπορεί να καταλήξουν σε συναρπαστικά αποτελέσματα.
Μπορεί ίσως να γίνουν τα κλειδί για ένα νέο επαναστατικό κοίταγμα της ανθρωπότητας
προς το Σύμπαν».
Πηγές:
The Hynek UFO Report, 1978, Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ
Wikipedia
Αρχείο Ερ.Ε.Ν.Ζω