Μάρτυρας: Κ.Ο.Κ. (Έχει ζητήσει ανωνυμία), Στρατιωτικός/Λοχαγός
Κ.Υ.Μ. (Έχει ζητήσει ανωνυμία), Υπολοχαγός
Πηγή: Περιοδικό Ιπτάμενοι Δίσκοι, Τεύχος 9
Κ.Ο.Κ.: Κατοικώ στην συνοικία του Αγίου Γεωργίου στον Νέο Κόσμο. Φεύγοντας από την υπηρεσία μου πήγα κατευθείαν σπίτι μου, η ώρα θα ήταν γύρω στις 3:30 μ.μ., και εκείνη την ώρα ακριβώς χτύπησε το τηλέφωνο, το σήκωσα, ήταν ο υπολοχαγός, και μου ζήτησε να έρθει στο σπίτι μου για κάτι βιβλία που ήθελε να αγοράσει από κάποιο συγγενή μου. Κλείσαμε ραντεβού για την ίδια μέρα στις 5 μ.μ.. Κατοικώ σε ρετιρέ με την γυναίκα μου και τα δύο μου αγοράκια. Περιμένοντας τον υπολοχαγό, βγήκα στην βεράντα να χαζέψω λίγο στον δρόμο. Τότε κοιτάζοντας τον ορίζοντα κάπως αφηρημένα είδα εκείνη τη στιγμή μια λάμψη, αλλά μικρού μεγέθους στον ουρανό που απέσπασε την προσοχή μου. Η λάμψη ερχόταν από τα σύνορα της Νέας Σμύρνης, προς το Νέο Κόσμο, με προορισμό το Σύνταγμα και με ταχύτητα 40 περίπου χλμ. Μου φάνηκε παράξενο διότι δεν έμοιαζε με συνηθισμένο φαινόμενο όπως π.χ. ένα αεροπλάνο ή ελικόπτερο. Και σας υπενθυμίζω ότι διακρίνω και γνωρίζω πολύ καλά όλους τους τύπους αεροπλάνων. Ήταν κάτι ασυνήθιστο για εμένα αλλά και για τον ελληνικό ουρανό. Έτρεξα στο γραφείο μου και πήρα τα κιάλια μου. Όταν βγήκα έξω το αντικείμενο ήταν τώρα πιο μεγάλο και πιο εκτυφλωτικό και θύμιζε μια παχιά γραμμή από φωταγωγημένη ταμπέλα, 50 εκατοστών με γυμνό μάτι. Σήκωσα τα κιάλια μου για να δω το αντικείμενο καλύτερα. Δυστυχώς τίποτα, το μόνο που κατάφερα ήταν να σκοτεινιάσουν για λίγα δευτερόλεπτα για τα μάτια μου από την εκτυφλωτική λάμψη που αντανακλάσουμε στα κιάλια μου. Όταν συνήλθα και κοίταξα το αντικείμενο με γυμνό μάτι πάλι βρισκόταν σχεδόν κατακόρυφα πάνω μου, και σε ύψος περίπου 300 μέτρα. Ευτυχώς για εμένα, αυτή τη φορά το κάτω μέρος του αντικειμένου δεν ήταν εκτυφλωτικό, διότι δεν είχε κανένα εκτυφλωτικό φως. Τότε ξανασήκωσα τα κιάλια μου και είδα πεντακάθαρα το αντικείμενο. Έμοιαζε με ένα γιγάντιο δίσκο του πικ-απ. Και το χρώμα του, ήταν ασημί με κύκλους χρώματος γκρι σκούρο. Και τότε παρατήρησα μια οριζόντια κόκκινη γραμμή, φωτισμένη. Το αντικείμενο είχε διανύσει μεγάλη απόσταση κατά την διάρκεια που το παρακολουθούσα, αλλά δεν έπαψα να το παρακολουθώ. Καθώς απομακρυνόταν προς τον οδό Φραντζή πίσω δεν υπήρχε κανένα φως για να εμποδίσει την παρακολούθηση μου αυτή. Τότε ακριβώς είδα να ανάβουν ένα λευκό φως, δύο προεξέχοντες σωλήνες σε σχήμα «γ» στο άνω και πίσω μέρος του ΑΤΙΑ. Παρακολουθώντας συνέχεια αυτό το θαύμα ή ας το πούμε κάτι παραπάνω από θαύμα, χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας. Αφήνοντας μια συνηθισμένη βρισιά, έτρεξα να ανοίξω. Ήταν ο υπολοχαγός, τον τράβηξα γρήγορα στην βεράντα και με λίγα λόγια του εξηγώ τι είχε συμβεί. Του έδωσα τα κιάλια μου και του έδειξα το αντικείμενο που ήταν με γυμνό μάτι σαν ένα πιάτο φαγητού σε μέγεθος. Ο υπολοχαγός μου περιέγραφε ότι το αντικείμενο βρισκόταν σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από το σημείο μας, όταν ξαφνικά έκανε μια τοπική κλίση, γωνία 90ο και πάλι ξαφνικά βρέθηκε με μια απότομη κίνηση πολύ ψηλά γύρω στα 1.500 μέτρα. Τότε αντιλήφθηκα ότι ο υπολοχαγός έψαχνε στον ουρανό, κάνοντας διάφορους μορφασμούς απορίας. Το ΑΤΙΑ είχε εξαφανιστεί.
