Σύμφωνα με νέα μαθηματικά
μοντέλα, οι πλανήτες που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή είναι περισσότεροι απ’
ότι υπολογιζόταν.Τα μοντέλα βοηθούν τους επιστήμονες να εντοπίσουν πλανήτες σε μακρυνά ηλιακά συστήματα, κατάλληλους να υποστηρίξουν την ανάπτυξη μορφών ζωής.
Τα υπάρχοντα μοντέλα υπολόγιζαν την πιθανότητα εξωγήινης ζωής με γνώμονα την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια του πλανήτη. Ωστόσο, τα νέα μοντέλα επιτρέπουν τον εντοπισμό πλανητών με νερό στο υπέδαφος, το οποίο διατηρείται σε υγρή κατάσταση χάρη στη θερμότητα που επικρατεί στο περιβάλλον.
Η έρευνα παρουσιάστηκε στο επιστημονικό Βρετανικό Επιστημονικό Φεστιβάλ του Αμπερντήν της Σκωτίας.
Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, οι πλανήτες που βρίσκονται πλησίον του ήλιου του ηλιακού τους συστήματος δεν έχουν νερό στην επιφάνεια λόγω της εξάτμισής του από τη θερμότητα.
Από την άλλη πλευρά, στους πιο απομακρυσμένους πλανήτες το νερό παγοποιείται εξαιτίας του ψυχρού περιβάλλοντος.
Η επικρατούσα θεωρία υπολόγιζε την πιθανότητα ανάπτυξης ζωής με κριτήριο μια βέλτιστη/μέση απόσταση του πλανήτη από τον ήλιο.
Η προσέγγιση αυτή θεωρείται πλέον απλοϊκή. Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, οι πλανήτες αντλούν θερμότητα από δύο πηγές: από τον ήλιο τους και από τον πυρήνα που βρίσκεται στο κέντρο της ουράνιας σφαίρας.
Παίρνοντας το παράδειγμα της Γης, ο Καθηγητής Τζον Πάρνελ του Πανεπιστημίου του Αμπερντήν υπογραμμίζει πως σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων στο υπέδαφος ενδημούν μικροοργανισμοί, χάρη στα μεγάλα υπόγεια αποθέματα νερού.
Τα μοντέλα των επιστημόνων επιχειρούν να προβλέψουν ποιοι μακρυνοί πλανήτες ενδέχεται να έχουν μεγάλα αποθέματα υδάτων στο υπέδαφος με πιθανότητα ανάπτυξης εξωγήινης ζωής.
Η θεωρία της βαθιάς βιόσφαιρας ξεπερνά τη στενή άποψη που “βλέπει” την ανάπτυξη ζωής αποκλειστικά στην επιφάνεια.
Τέλος, σύμφωνα με τις επιστημονικές απόψεις, οι απομακρυσμένοι πλανήτες μπορεί να έχουν παγωμένες επιφάνειες, αλλά η θερμότητα από τον πυρήνα τους ίσως διατηρεί νερό σε υγρή μορφή, άρα και την ίδια τη ζωή.
